"Tespihsiz namaz olmaz"
Dün akşam bir dostumla
beraber serinde çay içelim, muhabbet edelim diye Karatay Olimpiyat Parkına
gittik. Akşam namazını kılmak için mescide girdik. Mescitte ayakta duran iki
çocuk vardı sağına ve soluna bakan.
“Farzı kıldın mı?” dedim.
“Hayır” dedi.
“Cemaat olalım mı” dedim.
“Olur” dedi.
“Geç o zaman ardıma” dedim.
Tam ben öne geçerken “Sen mi
kıldırırsın, yoksa ben mi?” dedi.
“Kaç yaşındasın? dedim.
“15 yaşındayım” dedi.
“İyi geç o zaman” dedim,
kamet getirmeye başladım.
Çocuk geçti önümüze güzelce
bir namaz kıldırdı. Akşam namazlarının vazgeçilmez süreleri olan Kevser ve
İhlas ile. “Sen mi kıldırırsın, yoksa ben mi” öz güvenine sahip çocuğun namaz
esnasında sesini, mahrecini duyunca ve kendinden emin bir şekilde ne
yaptığını bilen tavrı tanımadığım bu çocuğa olan takdirimi iyice artırdı.
Namazımızı bitirdik, müezzin
olarak tespihin başındaki duaları okudum, amin pozisyonuna geldik. Ben ve
dostum ellerimizi açıp duamızı yaptık. Fakat küçük imamımız bir türlü ellerini
duaya kaldırmadı, iki dizinin üstüne paralel bir şekilde ellerini uzattı durdu.
Bir anormallik var ama nerede bakalım derken ‘Lillahi Teale’l Fatiha” diyerek
salavat ve Fatihamı okudum. Çocuk Ayet’el Kürsi okunduktan sonra tespih öncesi
imamlarımızın kafasını sağa ve sola çevirdiği gibi dizlerine doğru üfledi, bu
esnada ben ellerimi yüzüme sürerek duamı bitirdim. “Haydi” dercesine yüzüme
baktı çocuk.
“Tespih” dedi.
“Bugün de çekmeyelim, olmaz
mı, duamızı yaptık” dedim.
“Olur mu? Tespihsiz namaz
olmaz ki!” dedi bana.
“Kim dedi sana bunu” dedim.
“Babam dedi, namaz olmaz
böyle” dedi.
“Baban kim senin” dedim.
“Babam hoca benim, biz
Almanya’dan geldik. Babam iyi bilir” dedi.
“Nerede baban?” dedim.
“Daha dışarıda” dedi.
Bu esnada ayağa kalktık ve
geriye döndüm, babası kapıdan görünüyordu. Babasına daha kimsin, necisin,
tanışalım demeden “Almanya Hamburg’ta hoca olduğunu, 30 tane talebesinin
olduğunu, cami cemaatinin Kur’an okumayı bilmediğini, kendisinin orada nasıl
talebe yetiştirdiğini, iki haftalığına Konya’ya geldiklerini, bize FETÖ gibi
bakanlara ‘Biz onlar gibi değiliz’ dediğini yeni nesli iyi yetiştirmek için
elinden geleni yaptığını, kendi çocuğu gibi çocukların sayısını artacağını”
ayaküstü birkaç dakikada anlattı durdu. Çaya davet ettim, teşekkür ederek
ayrıldı yanımızdan.
Namaz kıldırmadaki çocuğun
teşebbüsüne hayran kaldığımı tekrar ifade etmek isterim. Ama yine kendinden
emin bir şekilde “Tespihsiz namaz olmaz” fetvası garibime gitmedi değil.
Ayaküstü bizi tanımadan, hırlı mı hırsız mı olduğumuzu test etmeden babasının kırk
yıllık dost gibi bize kendisini anlatmaya başladığını görünce inan üzüldüm
kendi kendime.
Be mübarek! Bana kendini ve
yaptıklarını anlatmadan keşke önce tanışma yoluna gitseydik, daha şık olurdu.
Üstelik makine gibi ardı arkasına konuşup “Bir de sizi tanıyalım” demedi. Haydi
bundan da geçtim, küçücük çocuğunun kafasını “Tespihsiz namaz olmaz” diyerek
yanlış bilgiyle doldurmanın ne anlamı var? Bu gelecek vadeden çocuk bu
zihniyetle büyürse sonu ne olur? Kendi doğru bildiğin yanlışını kendi çocuğuna
niçin enjekte ediyorsun? İnsan kendi çocuğuna bu şekil kötülük yapar mı? Tespih
çekmenin önemini göstermek için böyle yola niçin başvurursun? Geçmişte
insanları ibadete yönlendirelim diye iyi niyetle hadis uyduranların ceremesini
asırlar geçti hala çekiyoruz ümmet olarak.
Hiç unutmam, ortaokula yeni
başladığım zaman bir hocama “Peygamberimiz tespih çeker miydi?” diye sorduğumda
bugünkü anlamda çekmemişti, dedi. O zaman tespihi bidat olarak görebilir miyiz
diye sorduğumda hocamız tespih çekmeyi bana şöyle açıklamıştı. “Bid’at olmaya
bid’at. Fakat tespih çekmeyi şöyle görmek lazım: Bir adam düşünün ki bir yerde
çalışmak için bir yıllığına anlaşmış, adam yıl boyunca çalışıp çabalamış. Sene
sonu ayrılma zamanı geldiğinde patronundan alması gereken parayı almadan çekip
gidiyor. Tespih çekip dua etmeden camiden çıkanın durumu da buna benzer”
demişti. Bu açıklamaya katılır veya katılmazsınız ama bana küçükken yapılan bu
izah mantıklı gelmişti.
Sen gel de lise çağına gelmiş bu çocuğu eğit eğitebilirsen. Çocuğun akıl hocası babası, babasının akıl hocası ise cemaati. Kafası bu şekilde doldurulan bir çocuğa hiçbir eğitimci doğruyu gösteremez. Kimse doğruyu anlatmıyorsunuz diye eğitimcilere kızmasın.
Hasılı, çocuklarımızı en
güzel şekilde yetiştirmeye çalışalım ama kendi yanlışlarımızla onların kafasını
doldurmayalım! Zira bu şekilde yetiştirilen bu gelecek vadeden çocuk
-söyleyecek kelime bulamıyorum ama- olsa olsa bağnaz bir kimse olur.
26/07/2017
hocam 25 senelik öğretmenliğimde herkes bana din anlatıyor..alevi ayrı,fetö sü ayrı,süleymancısı ayrı,tarikatçısı ayrı,mealcisi ayrı,atatürkçüsü ayrı,apocusu ayrı..ben bi şey söylemeye kalksam bu ögüt ü yuvada almış terbiyeliler he hoca he derler..emekli olana kadar daha din ahlak dersi alacağız..aldığım parayı helal ettirek barii.rüştü
YanıtlaSilİlmin yaşı yok hocam beşikten mezara öğreneceğiz bu vesileyle. Onların fikirleri değişmez. Bari biz öğrenelim. Tevazu da bu.
YanıtlaSil