Elveda Kaşınhanı!

Konya'dan, doğup büyüdüğüm Güneysınır'a giderken 25.km'de köprünün üzerinden tepeden temaşa edip geçerdim bu beldeyi. Oraya vardım mı kendimi İlçeme bir adım daha yaklaşmış, İlçemden Konya'ya gelirken de Orayı görünce kendimi şehre girmiş bilirdim. Şehirler arası yolun ve  rayların ikiye böldüğü, kendisi küçük fakat ülkeye kattığı katma değeriyle büyük, bir yerleşim yeri. Eski bir belde, şimdilerde Meram ilçesine bağlı Büyükşehir sınırları içerisine alınmış bir mahalle.

Bozkır ve  Hadim'in ekmeğini taştan çıkartan insanlarının  Göçmenlerle kaynaşarak mesken edindiği; toprağı bereketli, insanları çalışkan bir yer. Türkiye'nin bir mozaiği: Zengini zengin, fakiri fakir. İmkanları iyi olan birkaç kişiyle konuştuğumda kimi ırgat olarak gelmiş, kimi birkaç dönümle başlamış ziraata zamanında.  Satın alma gücü olan satın almış, ya da tarla kiralamış... Bugün geldikleri noktada birçoğu işveren olmuş, insanlara iş verir duruma gelmişler. Sabahın erken saatlerinde başlayan hummalı çalışmaları, geç vakitlere kadar devam ediyor... 

Öğretmenliğe başladığım 1991 yılından itibaren sırasıyla 1.Karatay Kemerli Kolça İlkokulu, 2.Nizip İHL, 3.Kahta İHL,  4.Kahta And. Lisesi, 5.Seyhan İSÖ And. Lisesi, 6.Sarayönü And. Lisesi, 7.Meram Çomaklı Talip Kahraman İÖO, 8.Karatay Mehmet-Hanife Yapıcı And. Lisesi ve 9.Selçuklu Şemsi Tebrizi  İHL'de... kiminde uzun süre kiminde teşehhüt miktarı çalıştıktan sonra memleketime giderken yukarıdan bakarak geçip gittiğim yerleşim yeri olan Kaşınhanı ile 10.tercihim olarak yollarım kesişti. 10.köy olarak Kaşınhanı İHO 'da göreve başladım.. Hani şu havucuyla meşhur yerle... Çay ocağında yeni tanıştığım biri, çalıştığım yeri sormuştu da. Ben 'Kaşınhanı' deyince:  "Çok mu kaşındın oraya gitmek için demişti sonradan meslektaşım olduğunu öğrendiğim kişi.

1.5 yıl kaldım aralarında. Bu kadar az bir sürede belki bir şey veremedim Kaşınhanı'na. Kaşındığımı öğrenmemle birlikte başka şeyler de öğrendim. Her şeyden önce 45 dakika süren otobüs yolculuğunu değerlendirmeyi öğrendim. Gelirken- giderken 400 kadar  yazı yazdım cep telefonum vasıtasıyla. Yolculuğun ne zaman bittiğini bile anlayamadım. Belki de geçmişte fazla havuç yemediğimden gözlerim bozulmuştu... Konya merkezde iken çevremde dönen başı şeyleri görememişim, Kaşınhanı'nın havucunu yeyince gözlerimin feri geldi. Keşke bu havuçtan daha önce bol bol yeseymişim. Çünkü uzaktan Konya'yı seyredince bazı şeyleri daha iyi anlamaya, görmeye başladım. Eli açık ve cömert insanlarını tanıdım; parasıyla, aracıyla seferber olan. Anneler yaptığımız kermeslerimize yaptıkları enfes yiyecekleriyle katkıda bulundular. Tanışmadığımız insanlar yesinler diye öğretmenler odasına havuç, lahana, turp bırakıp gittiler, hem de çuval çuval. Gelen misafirimiz oldu mu? Çocuklar havuç bulabilir miyiz der demez aynı anda onlarca öğrencinin: "Hemen hocam " deyip sağa sola dağılmak için harekete geçtiğini gördüm. Ziyaretimize gelen eş-dosta çuval çuval havuç ikram ettik hediye olarak. Ne diyeyim Allah bol kazanç versin bu elleri nasır tutmuş sahavet ehli insanlara. 

Anne-babalardaki  bu çalışma azminin, çok sevdiğim ama sevgimi belli etmediğim öğrencilerime biraz daha sirayet etmesini istiyorum. Ölüleri bakın: 2015-2016 TEOG sınavında ne yapmış bir görelim:

2015-2016 ÖĞRETİM YILI TEOG-1 SONUÇLARI
İLÇE	OKUL ADI	OKUL TÜRÜ  VE SAYISI	TÜRKÇE	MAT.	FEN	TC.	İNG.	DİN
İLÇE ORTALAMASI			62,46	45,29	59,77	60,83	56,12	76,17
MERAM	KAŞINHANI  ATATÜRK ORTAOKULU	ORTAOKUL  VE İHO	60,13	36,50	60,13	61,75	50,38	78,88
RESMİ OKUL SAYISI		51	13.	24.	12.	8.	17.	9
2015-2016 ÖĞRETİM YILI TEOG-2  SONUÇLARI
İLÇE	OKUL ADI	OKUL TÜRÜ  VE SAYISI	TÜRKÇE	MAT.	FEN	TC.	İNG.	DİN
İLÇE ORTALAMASI			58,59	41,34	55,36	61,00	54,26	78,03
MERAM	KAŞINHANI  ATATÜRK ORTAOKULU	ORTAOKUL  VE İHO	63,21	39,23	60,51	71,28	54,08	82,31
RESMİ OKUL SAYISI		51	11.	16.	8.	6.	15.	9.

Yeşil renk ile boyanmış yerler ilçe ortalamasının üstünde.  Tebrikler… Keratalar! Öğretmenlerini biraz daha iyi dinleseler bu iş mutlaka daha iyi olacaktı. Buna canı gönülden inanıyorum. Matematik ve İngilizce kadrolu öğretmenimiz yok. Bu derslerde sık sık öğretmen değişikliği olması sebebiyle     -listeye bakıldığı- zaman öğrencilerimize olumsuz katkı yaptığı görülecektir.  Öğretmen sirkülasyonu oldukça fazla. Biraz daha gayret gösterseler çok daha iyi puan alabileceklerdi öğrencilerimiz. Yeter ki kendilerine güvensinler. Burada ayrıca 40 İHO okulu içerisinde yapılan ezbere hadis yarışmasında il ikincisi olarak 1500,00 lira ödülü alan öğrencimizi de tebrik ediyorum…     
                 

Gelen öğretmen ve idareci en azından öğrencileri mezun edinceye kadar dursa inanıyorum ki çok zeki olan bu çocuklar kendilerindeki yetenekleri göstereceklerdir. Maalesef ben de duramadım, ayrılıyorum aralarından. Benim ki buruk bir ayrılık. Kısa süre de olsa ısınmıştım ekmeğini yediğim yere. Öğretmeninden, öğrencisine, personelinden velisine varıncaya kadar bir aile olmuştuk kısa zaman zarfında.

13 yıl öğretmenlik yaptıktan sonra memlekete gelmek için başvurduğum müdürlüğüm de 11 yıl sürdü. Bu kadar yıl nasıl sürdürdüm bilmiyorum. Çünkü bana ve kişiliğime yabancı, iğreti idi yöneticilik. Sırtımdaki yumurta küfesini atarak kendi isteğimle tekrar  öğretmenliğe dönüyorum hayırlısıyla, koltuğa iyice yapışmadan...

Kaşınarak geldiğim bu yerde teşehhüt miktarı durarak elimden gelen gayreti göstermeye çalıştım. Yediğim, içtiğim, oturup kalktığım, dertlerini/mi paylaştığım herkesten pozitif bir enerji alarak gidiyorum.  Kubbede kalan hoş bir sada idi her biri. Bundan sonra doğup büyüdüğüm yere gelip giderken yine mahallenin ortasından, tepesindeki köprüsünden geçeceğim, ama tepeden bakmayacağım artık... Öğretmeni, öğrencisi, velisi ve halkı, kalın sağlıcakla. Hakkınızı helal edin Sürç-i lisan etmişsem affola... 

Yeni yerim: Mehmet Beğen Ortaokulu, görevim: Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenliği...

Meraklısına not: İncindim, kırgınım. Kime mi ? Dağa. Gönül koydum ben ona. Ama onun haberi yok zaten. Kalbi ve vicdanı da yok maalesef. Çünkü o dağlar olmuş koca bir kaya. "Al sana bir kaya, nereye dayarsan daya."  İyice taşlaşmış olsa da  ben şimdilik iyi niyetli olduğunu bildiğim fakat şımaran dağımı uzaktan seveceğim... Dağlar hep zirvede olur biliyorum. Hep zirvede olması sebebiyle aşağıdakilere tepeden bakmamasında, mütevazı olmasında, gönüllere köprü olmasında, gönülleri fethetmesinde  fayda vardır. Büyüklüğü onu şımarıklığa itmemesi lazım. Çokluğuyla övünüp böbürlenmemesi gerek. Tevazu ona daha çok yakışır. Çünkü bu ülkenin ve yeryüzünün denge unsurudur dağlar. Denge demek orta yol demektir…  03/06/2016

2000 sonrası bir meslek erbabı

01/06/2016 tarihinde yazmış olduğum "2000 öncesi bir meslek erbabı" başlıklı yazımda  bir fakülte mezunlarının 2000 öncesi horlandığını, herhangi bir makama getirilmediklerini yazmış... Ya şimdi nasıl diyerek yazımı devam edecek şekilde noktalamıştım. Evet ya şimdi nasıl?

Şimdi geçmişin dışlanmış, horlanmış bu meslek sahipleri aranan meslek erbabı oldular. Nerede bir müdür ve yardımcılığı, nerede bir ilçe-il müdürlüğü, nerede bir sendika başkanlığı, yönetimi, delegesi varsa, nerede bir makam varsa bu branş sahipleri öncelikli olarak atanmaya başlandı. Dünün güç sahibi insanları tarafından sakıncalı olarak görülüp rutin işleri bile yerine getirilmeyen bu insanlara bugün gün doğdu. Bugünün  gücü elinde bulunduran  insanları tarafından neredeyse tüm koltuklar bu meslek erbabına teslim edildi. Öncekilerin tespit edemediği yöneticilik kabiliyetini bugünküler tespit etmiş oldular. Bir ile bakın ne kadar yönetici varsa neredeyse aynı branşın dayanışmasını görebilirsiniz. Bu kişiler yönetici yapıla yapıla neredeyse okullarda derslere girecek öğretmen kalmadı. Çoğu okullarda  bu dersler ücretli lisans, ön lisans mezunları ve emekliler tarafından  doldurulmaktadır.

Meslektaşlarımız içerisinde yöneticiliği hak etmiş insanların sayısı az değildir. Geçmişte birçok konuda sıkıntı ve eziyet de görmüşlerdir. Bir zamanlar yönetici yapılmasa da yine muhitinin değer verdiği insanlar içerisindeydiler. Dinini seven halkımız bu dersin öğretmenlerine de saygı gösterirdi.

Bunlardan idareci olabileceği gibi diğer branşlardan da yönetici seçilmeliydi halbuki. Dün tercih edilmemeleri ne kadar yanlış ise bugün de tamamen bu gruptan seçilmeleri bir o kadar yanlıştır.  Nedense dün ve bugün yine ifrat ve tefritlerdeyiz.

Yöneticilik zordur. Çünkü insan yönetme sanatıdır. Çalışma esnasında çoğu zaman çalışanlarını memnun edemez yöneticiler. Bir başka branştan bir yönetici hata yaparsa suç kişiye yüklenir. Ama bu meslek erbabı hata yaptığı zaman insanımız buna asla tahammül göstermez. Hatta yapılan bu hatadan dolayı bazı insanlar dine de mesafe koyabiliyorlar.

Son birkaç yıldır ülkemizde yaşanan bir süreç var. Bu süreçte bürokrasi de nasibini aldı. Kamuda yeniden yapılanmaya gidildi. Bu süreçle mücadele için geçmişin dışlanmış kişileri olan bu meslek grubu yöneticiliğe getirildi. Kamuda, bürokraside yapılan operasyon bu insanların imzasıyla yapıldı. Asılacak insan bunların eliyle asıldı, görevine son verilecek insan bunların makam gücüyle alt edildi. Mücadele gerekiyordu ama maalesef ipin ucu kaçtı, sap ile saman karıştı. Haklı-haksız bir kıyım ortaya çıktı.

Sonuç, gücü elinde bulunduranların emriyle bu meslek erbabı maalesef kendisini kullandırdı. Neyin karşılığında?  Getirildikleri makamda kalabilmek için belki de. Yazık oldu bu meslek grubuna. Süreç bu şekilde işleyecek idiyse keşke başkasının kalemini kıranlar bir başka branştan olsaydı. Umarım kalemi kırılanlar, kenardan bu süreci seyredenler bu sarığı beyaz olması gerekenlerin camisine kızıp kiliseye yönelmezler. Keşke bir makam uğruna benim meslektaşlarım bu konuda alet olmasalardı. Çünkü doğru anlatılamayan, ikna edilemeyen hiçbir harekette başarıya ulaşılamaz. Mücadele edeceğim derken hazırında düşman sayısını ve nefret edenlerin sayısını artırmış olmayalım.

Yazık oldu bana ve benim meslektaşlarıma, düştüğümüz pozisyon itibariyle.  Keşke kalemleri kıranlar diğer meslek gruplarına eşit bir şekilde dağıtılsaydı. Yazık oldu camianın gülen yüzü olması gerekenlere. Yazık oldu başlarındaki beyaz sarığa. Yoğurdu üfleyerek yemesi gereken bu camiaya yazık oldu.... Çünkü içimizdeki İrlandalılar ile mücadele edeceğiz diye kendi içimizi kemirmeye başladık bile.

Keşke 2000 öncesi gibi öğretmen olarak kalsaydık, yöneticilik yüzü görmeseydik, derslerimize girip öğrencilerimize doğruluğu, dürüstlüğü anlatmaya devam etseydik... Yaşantımızla örnek olsaydık, ya da örnek olmaya devam etseydik...

Bugün belki de geçmişte anlattığımız  doğrularla çelişerek içinde boğulduk... Umarım keşkelerimde ve yorumlarımda yanılmış olurum. İçlerindeki istisnalar yine kaideyi bozmaz tabii...

İşini hakkaniyet içerisinde, düzgün bir şekilde yerine getiren bu meslek erbabına selam olsun... 02.06.2016

Öğretmenlikte gözü olmayanın müdürlükte aldığı puan göz doldurdu, dudak uçuklattı

Fi tarihinde görev yaptığım bir  okulda   bir öğretmenim yanıma geldi: “Hocam okutacağım ders yükü ne kadar diye sordu. 18 saat ders yükü var dedim. “Az hocam, ben ders istiyorum” dedi. Bir başka okuldan 12 saat ders bulundu. Girebileceği azami ders olan 30 saat derse girmeye başladı. Ders tamamlamaya gittiği okulda okulun açtığı destekleme kurslarından da ders aldı. Ders bitimi de bir başka  yerde açılan kurslara katıldı. Kendisine hocam bu kadar ders yükünün altından nasıl kalkabiliyorsun. Vücudun kaldırmaz, kendini çok yıpratma” dedimse de “Hocam ben gencim, kaldırabilirim, ayrıca ben derse girmekten  zevk alıyorum” cevabı verdi.

Dersler başladı. Öğretmenimiz yanıma geldi. “Hocam öğrencileri dışarıya çıkartabilir miyim” diye.  Niçin dediğimde “Öğrenciler ders işlemek istemiyor, bu yüzden dışarı çıkalım diyorlar” dedi. Hocam dersi dışarıda bahçede mi işlemek istiyorsunuz deyince, “Hayır hocam çocuklar top oynamak istiyor da” dedi. Kendisine olmaz cevabı verdim. Daha sonraları birkaç defa daha yanıma geldiyse de hep olmaz şeklinde olumsuz cevap verdim.

Birkaç  ay sonra ders tamamlamaya gittiği okulun müdürü yanıma geldi. “Hocam sizin şu öğretmenin  ders esnasında öğrencileri dışarıya çıkarmasına izin veriyor musunuz” dedi. Hayır hocam, bizde ders esnasında bahçeye çıkılmaz. Sadece Beden Eğitimi dersleri dışarıda işlenir dedim. Kendisine hayırdır, mesele ne dedim. “Senin bu öğretmen öğrencileri dışarıya çıkardı, dersi dışarıda işleyeceğim diye. Bir baktım öğrenciler çimin üzerinde oturmuş oynuyorlar. Kendisi de sırt üstü yatmış uyuyor. Olur mu böyle şey” dedi. Hocam olmayacak bir şey yok. O arkadaş sabahtan akşama kadar benim okul, senin okul, senin kurs, cemaatinin ek dersi olmak üzere derse giriyor. Boş zamanı yok. Bir yerde dinlenmesi gerekir, senin orayı seçmiş anlaşılan… Keşke dışarıda ders işlemeye izin vermeseydin dedim.

Gel zaman git zaman bu arkadaşımız yönetici olmak için sözlü mülakat sınavına girdi. Sonuçlara bir göz attım. Arkadaşımız pekiyi derecesinde bir puan almış. Gıpta ettim kendisiyle. Demek ki bizim ölümüz bile iyi puan alıyormuş, belki öğretmenlikte gözü yoktu ama kabiliyet alanı yöneticilikmiş meğer. Ben tanıyamamışım.

Niçin yönetici olmak istedi bilmem ama yönetici olunca sanırım ilk yapacağı iş, “Arkadaşlar derslerinizi bahçede işlemek isteyebilirsiniz, bunun için benden izin almanıza gerek yok. Ben o gıcık, kıl müdürlere benzemem, halden de anlarım” demek olacaktır. Belki de bunu proje olarak okulunda başlatacak, tüm Türkiye’ye yayılacak…

Bu başarıya ne denir? Ancak şapka çıkartılır ve   bize de , hayırlı olsun demek düşer. Tebrikler öğretmenim… 02/06/2016