Yılını unuttum.
İshal, istifra derken yatağa düşmüştüm.
Ölümüne öksüreği söylemeye gerek yok.
Zehirlendim galiba dedim.
Ama kim, ne diye beni zehirlesindi. Önemli biri değildim zira. Köylü Ahmet ağanın oğluydum.
Düşüne düşüne sonunda nasıl zehirlendiğimi buldum.
Nasıl bulduğuma gelince,
Zehirlenme hanım ile bende vardı. Oğlanda yoktu.
Önce oğlan evde yokken, oğlandan farklı ne yedik diye düşündük.
Yemeği tespit ettik.
Yemeğin pişirildiği teflon tavaya baktık.
Tavanın sırrı atmış da biz o haliyle kullanmaya devam etmişiz.
O tavayı attık. Zehirlenmeyi atlattık. Sağlığımıza yeniden kavuştuk.
Oymuş bir daha zehirlenmedik.
Bu sırrı bugüne kadar kimseye anlatmadım. Devlet sırrı gibi sakladım.
Bugün nedense bu sırrı açıklamak geldi içimden.
İstedim ki kayda geçsin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder