Bir Kiracı Hikayem (1)

2023 Nisan ayında 2+1 bir evim oldu. Bu evi ne yapayım, satayım mı, kiraya mı vereyim derken ev temmuz ayına kadar boş durdu.

Evin üst komşusu aradı. Kiraya vermek istersen, yeni evlenecek bir çift ev arıyor. Numaranı vereyim mi dedi. Kiraya verip vermeyeceğimin kararını vermedim ama numaramı verebilirsin. Bir görüşelim dedim. 

Birkaç gün sonra evde buluştuk. Eve baktılar. Tutuyoruz dediler. 

5.500 liraya anlaşmadan önce evi tutacak gence ve babasına, belki ileride anlaşamayabiliriz. Evi beğenmezseniz, çıkarsınız. Ben sizden memnun kalmam. Çık derim, uygun zamanda çıkarsınız. Kira için bir iki gün gecikme olabilir. Daha fazlası için haber verirseniz, idare ederim. İşin parasında değilim. Yıllarca kirada oturdum. Ev sahiplerimle iyi ayrıldım. Çoğu ile hukukum devam ediyor. Sizinle de öyle olsun isterim. Yarın anlaşamadığımız zaman şöyleydi, böyleydi demeyelim dedim. Tamam dediler. 

Bugün temmuzun beşi. Kirayı on beşinde başlatalım. Yeni evleneceksiniz. Ev temizliği için beş yüz lira vereyim dedim. 

Hemen ertesi gün elektrik, su ve doğal gaz aboneliği için müracaat ettim. Ankastre aldım. Kombi satın aldım. Korniş taktırdım. Elektrikçi göndererek ankastrenin yerini kestirdim. 

İlk ayın kirasını beş yüz eksikle aldım. Kiranın ardından kiracı, evin şurasına, burasına dolap, kapının yanına vestiyer yaptırabilir miyiz dedi. Tanıdığın mobilyacı var mı dedim. Var dedi. Bir fiyat al, değerlendirelim dedim. 

Arkadaşı mobilyacıdan fiyat almış. İster peşin ver ister taksitli olsun, 15.000 liraya yaparım demiş. Tamam yaptır. Bana her ay 3000 gönder, 2500'ünü de mobilyacıya ver dedim. 

İkinci ay bana üç bin gönderdi. Mobilyacı için 2500 not ettim. 

Eylül ayı gelince, ilk hafta düğünü oldu. Ayın on beşi geçti, yirmisi oldu. Kiracı telefon açtı. Abi, kirayı on beşinde değil de beşine çeksek nasıl olur dedi. Olur dedim. Bu ay gönder. Öbür ay öyle olsun dedim. Bu ay yapalım dedi. İyi öyle olsun. Bu ay yirmi günlük gönder. Mobilyacıya vereceğin parayı kes, 150 lira da düğün hediyesi olarak düş. Gerisini gönder dedim. 1166 TL düştü payıma. 

Ekim ayı kira zamanı geldi. Beş altı gün geçti. Nihayet aradı. Sesi bozuktu. Hayırdır dedim. Abi, ben uzaklaştırma aldım. Ayrılacağız. Boşanmak için dava açtılar. Ben eve giremiyorum. Kirayı karşı taraf versin. Ben onların numarasını vereyim, görüş dedi. İyi de ben karşı tarafı bilmem. Muhatabım sensin. Ben onları ne diye arayacağım. Sen işini düzene koy, arayı bulmaya çalış. Kirayı şimdilik düşünme. Uygun olduğun ve kafayı toparladığın zaman kirayı verirsin. Arayı da düzeltmeye çalış dedim. Tamam abi dedi. 

Ekim ve kasım ayında da evi işgal etmeye devam ettiler. 

Aralık ayının ilk haftası uzaklaştırma cezası sona erince evi boşalttı. 

Anahtarı üst komşuya veriver dedim. Abi bir helalleşelim. Anahtarı sana vereyim dedi. Bir ara helalleşiriz. Alacak verecek konuşuruz dedim. Tamam dedi. 

Bir ara aradı. Abi, yakıt parası gelmiş. Uygun olduğum zaman ödeyeceğim dedi. Tamam. Yalnız yakıt parasının dışında alacak verecek de konuşmamız lazım dedim. Konuşuruz abi dedi. 

Aradan epey bir zaman geçti. Ne yaptın, kafanı toplayabildin mi yazdım. İyiyim dedi. Yeni iş bulmuş. Çalışıyormuş. Alacak vereceğim var mı, yakıt borcum vardı demedi. 

Bir yıla yakın zaman geçti. Görüşüp helalleşelim demiştin. Bu kadar zaman geçti. İki aylık kira, kapıcı aidatı, ısınma gideri duruyor yazdım. Okudu ama dönüş yapmadı. Ben de gönderdiğim mesajı sildim. 

Pek ehemmiyeti olmayan alacağımı da sileceğim ama baba, oğul beni durumdan takip ediyor, baba üstüne üstlük cuma mesajı gönderiyor. (Devam edecek) 

Elektronik Seçim Eli Kulağında *

YSK Başkanı, "Elektronik seçim yapılmasıyla ilgili başka ülkeleri inceleyerek ve üniversitelerle birlikte çalışarak çalışmayı bitirip Meclise gönderdiklerini, bundan sonra söz Meclisin takdirinde olduğu haberi beni hem sevindirdi hem heyecanlandırdı. 

YSK'nin bu çalışması gecikmiş bir adım olsa da yerinde ve olması gereken idi. Çünkü pusula ve zarftan ibaret bir alay kağıt kürek; mühür, sandık ve oy verme kabini, 5-6 kişiden ibaret devlet çalışanı ve partili üyelerden ibaret sandık kurulunun teşkili, zarf ve pusulaların mühürlenmesi, oy sayım ve dökümü, sandık torbasının polis nezaretinde götürülmesi ve ilçe seçim kuruluna teslimi gibi işlemler ve süreç hem pahalı hem de meşakkatli idi. Aynı zamanda bu şekil oy verme bu çağda çok çağ dışı kalmıştı. Üstelik hem oy sayımında hem oyların birleştirilmesinde şaibe hiç eksik olmuyordu. İtirazlar da bitmiyordu. Tekrar tekrar sayım yapılıyordu. 

Bu süreçte en büyük sıkıntıyı özellikle seçim torbasını ve ıslak imzalı tutanakları teslimatta sandık başkanları çekiyordu. Sabahın erken saatinden gecenin geç vaktine kadar kesintisiz görev yapıyordu. 

Seçimde görev yapan partili, partisiz o kadar kişiye seçim parası harcanarak bütçeye artı bir yük oluşuyordu. 

Say say bitmez sandıklı seçimin problemleri...   

Elektronik seçimin detaylarını ve nasıl uygulayacağını bilmiyorum. Yalnız bu çalışma uygulamaya geçirilirse;

Devletin alt yapıyı oluşturduktan sonra çok seçim masrafı yapmayacağını, en azından kağıt, kürek, sandık, kabin, mühür vs. masrafından kurtulacağını, 

Oy verme sürecinin uzun sürmeyeceğini, 

Sonuçların daha hızlı açıklanacağını,

Seçim sonuçlarının daha güvenilir olacağını,

Kasıtlı veya kasıtsız insani hata ve yanlışların olmayacağını, 

Seçimlerde daha az kişinin görev yapacağını vs. düşünüyorum. 

En azından oy verme işlemi daha modern bir görünüm kazanacaktır. 

YSK’nin tüm çalışmaları yaparak gereği için Meclise gönderdiği bu elektronik oy verme çalışması; sumen altı edilmez, ötelenmez ve hayata geçirilirse, seçim, sandık ve siyasete dair her geçen yıl umutları tükenmeye yüz tutan ve zaman zaman sandığa gitmeyen ve sandıkta görev almayan biri olarak belki meraktan elektronik oy kullanabilirim. 

Elektronik oy çalışması sebebiyle YSK'yi ve bu kurumu bu çalışmaya sevk edenleri tebrik etmek lazım.

*22.11.2024 tarihinde Anadolu'da Bugün gazetesinde yayımlanmıştır. 

Kırk Yaşın Ergenleri

Kız olsun, erkek olsun her birimiz çocukluk döneminden sonra ergenlik yaşarız.

Ergenlik kişide biyolojik değişim olsa da kişinin karşıt cinse ilgi duyduğu, kanının deli olduğu, isyanlara oynadığı, heyecana kapıldığı, ateşli konuşmalar yaptığı, idealist ve gözü pek olduğu dönemdir. 

Çocukluk dönemi gibi ergenlik dönemi de bir müddet sonra evlilik ve iş hayatının ardından yerini 25-30'lu yaşlara bırakır.

30'lu yıllar yavaş yavaş ayakların yere bastığı yıllardır. Yine de idealler devam eder.

40'lı yıllar ise hata ve yanlışların geride bırakıldığı, olgunluk ve tecrübenin arttığı, tarafgirliğin yerini tespitlere, ateşli savunuculuğun yerini soğukkanlılığa bıraktığı, olayların geri planının görüldüğü, hayata daha geniş perspektiften bakıldığı bir dönemdir.

Bu dönem kişinin durulduğu çağdır.

Bu dönemleri aşağı yukarı insanımız hepsi şu ya da bu şekilde yaşar.

Yaşı 40'ı geçtiği halde heyecanı kaybolmayan, ateşli konuşmalar yapmaya devam eden, parti fanatikliğini devam ettiren, yaşına rağmen hâlâ durulmayanlar var. Yaşını başını almasına rağmen bu tiplere ben ergen diyorum. Çünkü kafa yapısı olarak daha ergenlikten kurtulamamış görüyorum bunları. 

Bir savunuyorlar bir savunuyorlar. Aralarında tartışmalar yapıyorlar. Sesleri yükseliyor. Çoğu zaman birbirlerini kırıyorlar. 

Bu yaşlarına rağmen olup biteni görmüyorlar. Hayata daha geniş açıdan bakamıyorlar. Farklı fikir ve görüşlere tahammül edemiyorlar. Hâlâ sırtlarındaki yumurta küfesini atamıyorlar.

Halbuki kırk yaş olgunluk çağıdır. Tecrübedir. Birikimdir. Olup bitenle yüzleşmektir. Farklı fikirlere tahammüldür. 

Öyle görünüyor ki yaşı kırkı geçmiş bu tiplerin ergenliği, yaşlılık dönemi dahil, ölünceye kadar devam edecek. Bunların ergenliği ancak mezarda sona erer.

Siz ergenliği geride bırakanlardan mısınız yoksa yaşınıza rağmen hâlâ ergenliğe devam edenlerden misiniz? 

Bu tür ergenlik faydalı mı, zarar mı, bunun takdirini size bırakıyorum.