İstanbul Seçimlerinin Düşündürdükleri ***

31 Mart Mahalli İdareler seçimlerini yapmaya yaptık. Seçimin üzerinden günler geçti ama biz hala İstanbul seçimlerini sayamadık. Bu da bize şunu gösterdi ki seçim yapmak önemli değilmiş. Esas önemli olan saymakmış. Say say bitmiyor. Görünen o ki işin içerisinde iş var. Sandığa sahip çıkmak dedikleri bu olsa gerek. Sen sahip çıkmazsan sandığın başına birileri akbabalar gibi üşüşüyor demek ki...

Seçimden önceki bir yazımda 2023'e kadar  seçim yok. Sürekli seçim yapan, günlük siyaset konuşan bir ülke olarak biz seçimsiz ne yapacağız, demiştim. Yeter ki sen iste. Bizi oyalayacak bir meşguliyet çıkıveriyor hemen karşına.

Sahi ne olacak bu İstanbul seçimleri? Bugünden yarına çözüme kavuşacak gibi değil. Sonunda bir çözüm bulunup nihai bir karar verilse bile İstanbul seçimleri üzerinden yapılan tartışmalar kısa zamanda biteceğe benzemiyor. YSK nasıl karar verirse versin karar bir tarafı mağdur edecektir. Bu durumda YSK'nın yerinde olmak istemezdim. Ne İsa'ya yaranabilecek ne de Musa'ya. Çünkü işin ucunda sakal-bıyık meselesi var. Partiler açısından da durum hakeza. Ne ipi göğüsleyen memnun kalacak ne de kıl payı ipi elinden kaçıran.

Kaybetsek veya kazansak, seçim yenilense veya mevcut durum tescil edilse bile bizlerin seçimden önce başka şeyleri masaya yatırmamızda fayda var. Çünkü İstanbul seçimleri bize gösterdi ki her itirazın altında bir Çapanoğlu çıkıyor. Bu, her seçim sonrasında sandık sonuçlarına yapılan itiraza benzemiyor. Sanki AK Parti ve CHP dışında üçüncü bir el seçim sonuçlarına müdahil olmuş. Organize bir iş var bu işin içerisinde. Partiler meydanlarda seçim propagandasını yaparken birileri boş durmamış, yazdığı senaryoyu bir güzel oynamış. Çık şimdi bu işin içerisinden. İtiraz edilen hangi sandığı açsan, hangi birleştirme tutanağına baksan oylar el değiştiriyor. El değiştiren bu oylar üç, beş, on, yüz oy değil; binlerce oy yer değiştiriyor. Bu işte kasıt var, art niyet var, bir partinin kazanması için lehine yapılması gereken her şey yapılmış görünüyor. 390 bin iptal oylarında bu kadar oy değişiyorsa 8,5 milyon oy tekrar sayıldığında ne kadar oyun yer değiştirebileceğini hesaba katmak lazım. (Sayılan oy oranı yüzde 4’ü kapsıyor. 28 bin olan fark, 13 bine kadar düşüyor.)

Durum bu iken bir kesimin sandık itirazı devam ediyor, diğer kesim "Mevcut oy farkı sonucu değiştirmez, mazbatam da mazbatam" diyor. Merak ediyorum bu görüntüden doğru sonuç ortaya çıkar mı? Ne karar verilirse verilsin bu denklemden doğru ortaya çıkmaz. Çünkü minareyi çalan kılıfına uydurmuş ve bizimle bir güzel oynamış. Biz seçim sonuçlarından ziyade kılıfı okumaya ve oyunu çözmeye çalışıyoruz. Bu mesele çözülmez. Çözülse de işe yaramaz. Çünkü bu görüntüsüyle İstanbul seçimleri çok su götüreceğe benziyor.

Bu görüntümüzle iyi bir imaj vermiyoruz. Herkese olacağımız kadar rezil olduk. Daha fazla rezil olmadan AK Parti ve CHP yetkilileri bir araya gelerek bir durum değerlendirmesi yapmalı. Her şeyi masaya yatırmalı. Oy sayımı durdurulmalı. Başka itiraz yapılmamalı. Seçimlerde dahili olanlar hakkında iki parti ortak suç duyurusunda bulunmalı. Kanunda yeri var mı bilmiyorum ama İstanbul seçimleri yok kabul edilmeli. Burada seçimler yenilensin demek istemiyorum. Ülke bir seçimi daha kaldıramaz. Kaldırsa bile yapılacak seçim yükselen ateşi söndürmez. Önümüzdeki beş yıl boyunca İstanbul ya bağımsız bir komisyon eliyle yönetilsin ya CHP ve AK Parti'den oluşturulacak bir komisyon marifetiyle yönetilsin ya da AK Parti ve CHP'nin üzerinde anlaştığı bir kişiye İstanbul Belediyesinin yönetimi verilsin. Başka da aklıma bir şey gelmiyor ama bu seçim, hepimizin kulağına küpe olmalı.

***13/04/2019 tarihinde Barbaros ULU adıyla Pusula Haber gazetesinde yayımlanmıştır.

Kaybedilen Eşek Bulunabilir mi?***

Nasrettin Hoca dendi mi akla eşeği gelir. Ne Hoca eşeksiz ne de eşeği Hoca’sız yapar. Rahmetlinin eşeği yüzünden başına gelmediği kalmaz. Belki de eşek Hoca'nın imtihanıdır. Eşeği kah ölür kah kaybolur kah çalarlar. 

Nasrettin Hoca kasabanın pazarına gider. Eşeğini bir yere bağlar. Alışverişini yapar. Döndüğünde eşeğini bağladığı yerde bulamaz. Hemen bir tellâl tutar. Tellalı şöyle bağırtır:
–“Eşeğimi kim bulup getirirse semeriyle, yularıyla ve üstündeki her şeyiyle beraber eşeğimi ona vereceğim.” der.

 –“Hoca efendi! Eşeği, bulana verecek olduktan sonra ne diye arıyorsun?” der. Hoca:

 –”Kaybolan şeyi bulmanın keyfini bilmezsiniz siz!” der.

***

Memlekette kıtlık var. Nasrettin Hoca da bu kıtlıktan nasibini alır. Eşeğine verecek arpası kalmaz. Hoca çözümü, eşeğinin her gün yemesi gereken yemini azaltmada bulur. Eşeğine yem verirken "Aman benim emektar eşeğim, sakın açlıktan ölme. Senin için on dönüm yonca ektirdim. Hele bir bahar gelsin, hepsi de senin olacak, bol bol yonca yiyeceksin. Yalnız şimdi biraz tasarruf etmemiz lazım." dermiş. Hoca böyle demiş ama eşek bu tasarruf tedbirlerine alışamamış, neredeyse bir deri bir kemik kalmış ve sonunda ölmüş. Bu duruma üzülen Hoca, “Vah zavallı eşeğim! Şurada yemsiz yaşamaya ne kalmıştı” der.

***

Nasrettin Hoca bir gün bir hana misafir olur. Eşeğini hanın ahırına bağlar. Hoca handa bir müddet kaldıktan sonra görevlilere “Eşeğimi getirin, ben artık gideceğim” der. Görevliler bakar ki ahırda eşek yok. Hoca bu duruma çok sinirlenir. Çabuk eşeğimi bulun, yoksa ben yapacağımı bilirim, der. Hoca’nın sinirlenmesinden han sahibi çok korkar. Sağa-sola adamlarını salarak eşeği aratır ve sonunda eşek bulunur. Eşek Hoca’ya teslim edilir ve han sahibi “Hocam, eşeğini bulamasaydık ne yapacaktın” diye sorar. Hoca: “Şayet eşeğimi bulamasaydım, babamın yaptığını yapacaktım” der. “Babanız ne yapmıştı” deyince Hoca: “Yıllar önce babamın da bu şekilde eşeği kaybolmuştu. Rahmetli eve kadar yürüyerek gelmişti, ben de öyle yapacaktım” der.

***

Şimdi fıkralara bakalım. Çünkü fıkralar güldürürken aynı zamanda düşündürmektedir. Sonuç: (1.fıkra): Zamanında değerini ve kıymetini bilmeden hoyratça kullandığımız şeyler yok olduğunda ahu figan ederiz. Çok değer verdiğimiz ve önemsediğimiz şeyler, elden uçup gidince onları geri elde etmek için servet bile bağışlayabiliyoruz. Ama çoğu zaman iş işten geçmiş oluyor. Maalesef son pişmanlık fayda vermez. Çünkü zamanı geri saramazsın.

(2.fıkra): Hoca, çok sevdiği eşeğini kaybeder. Çünkü “Aç ayı oynamaz” misali eşek bu durumu kabullenemez. Sevdiğimiz ve değer verdiklerimizi yaşamın bir cilvesi olarak zamanında bakıp doyurmazsak onları pekala kaybedebiliriz. Burada Hoca, eşeğine tasarruf tedbirleri uygularken aynı tasarrufu kendisine uygulamış mı? Bunu sormak lazım. Çünkü bilmiyoruz.

(3.fıkra): Yokluğuna asla tahammül edemeyeceğimiz bazı değer verdiklerimizi bazen kaybedebiliriz. Çünkü bu dünya bir imtihan dünyasıdır. Kah kazanır kah kaybederiz. Önemli olan sonuca katlanmaktır.

Kaybettiklerimizde bazen hayır, kazandıklarımızda da şer olabilir. Önemli olan niçin kaybettiğimizi ve nasıl kazandığımızı sorgulamamızdır ve mevcut durumu irdeleyerek başka yanlışlar yapmamaya çalışmaktır. Çünkü hayat şakaya gelmez ve hiçbir başarı ve mağlubiyet tesadüfi değildir, tıpkı kalitenin tesadüf olmadığı gibi. Başımıza gelenlerden dolayı nedeni başkalarından aramaktan ziyade kendimizde aramamız gerektiğini bilmemiz gerekiyor. Çünkü ayet “Ey iman edenler! Siz kendinizi düzeltin. Siz doğru yolda olursanız, yoldan sapan kimse size zarar veremez.” (Maide 105) buyurur.

Soru: Kaybettiği veya son anda bulduğu eşeklerde Nasrettin Hoca’nın hiç payı yok mu?

***11.04.2019 tarihinde Pusula Haber gazetesinde Barbaros ULU adıyla yayınlanmıştır.

Küskünler Denilen Kesim Kimler Olabilir? ***

Adına ister küskün ister kırgın ister incinmiş deyin, küskünler denilen kesim "Trenden inenlerden" mi ibaret yoksa başkaları da var mı? Gözlemlerime göre küskünler sadece trenden inenlerden ibaret değil. Şayet öyle olsaydı trenden inen kadar trene binen de olmuştur. Bence küskünlükleri daha derinlerde ve gerilerde aramak gerek.

Bu yazımda küskün, kırgın veya incinmişlerin kimler olabileceğini irdelemeye çalışacağım. Niyetim bir şeyi kaşımak, eski defterleri açmak değil. Bu seçimde de birinci parti çıkmasına rağmen bu duruma sevinemeyen bir parti ve bu partinin seçmenleri var. Öyle zannediyorum parti, oy kaybının ve bazı şehirleri kaybetmenin nedenleri üzerine yoğunlaşacaktır. Bu sürece katkı olsun düşüncesiyle tespitlerimi aktarmaya çalışacağım. Analizime katılır veya katılmazsınız. Siz bu konuda farklı düşünebilirsiniz. Saygı duyarım. Aynı saygıyı ben de bekliyorum. 

1. 2014 yılında çıkarılan kanunla halen görev yapan il-ilçe milli eğitim müdürleri ile milli eğitim müdür yardımcıları özlük hakları baki kalmak şartıyla "Eğitim uzmanı" statüsüne alınarak kızağa alındılar. Tabir yerindeyse bankamatik memuru oldular. Bu durumda olanların çoğu emekli olmamasına rağmen aktif olarak çalışmıyorlar. Yerlerine yenileri atandı.

2. Okullarda görev yapan okul müdürü, müdür başyardımcısı ve müdür yardımcısı olarak görev yapanlar içerisinde dört yıl idarelik yapanların idarecilikleri asli görev olmadığı için sona erdirildi. Bunlar yeniden değerlendirmeye tabi tutuldu. Değerlendirme sonucunda mevcut idarecilerin yüzde 80'i, 75 puanın altında kalarak öğretmenliğe döndürüldü. Yeni müdür ve yardımcı seçimi için mülakat sistemi devreye kondu. Üç katı aday mülakata alındı. Mülakatta bir katına yeterli puan verilirken iki katı başarılı bulunmadı. Mülakat yoluyla idareci seçme işi 2014 yılından itibaren devam etmektedir.

3. Yeni öğretmen alımında sözlü mülakat sistemi getirildi. Bu sınavlara da üç katı aday çağrıldı. İki katı elenirken bir katı başarılı olabildi.

4. Yıllar öncesinde yaptığı konuşmalar ve verdiği fetvalar bir el tarafından basına servis edilince Nurettin Yıldız’a birinci ağızdan tepki verildi.

5. Görevi devraldıktan sonra Diyanet İşleri Başkanlığına olumlu bir hava katan, okuttuğu hutbelerle cumalara heyecan getiren, halk nezdinde gelmiş-geçmiş en iyi DİB Başkanı kabul edilen ve oturduğu koltuğun hakkını veren Mehmet Görmez, süresi dolmadan emekliliğini istemek durumunda kalmıştır.

6. Mor Beyin yazılımı nedeniyle iradesinin dışında Bylock kullandığı tespit edilen 11.480 kişi hakkında FETÖ üyeliği iddiasıyla mahkemeler tarafından işlem yapılmıştır. Bunun FETÖ tuzağı olduğu anlaşılıncaya kadar çoğu kimse görevinden el çektirilmiştir.

7.Sınavları geçip kamuya atanma bekleyen çoğu kişi, güvenlik soruşturulmasından geçirilmiş ama bu soruşturma makul sürede tamamlanmamış, çoğu kimse bir yıl boyunca göreve başlatılmayı beklemiştir.

8.Birlikte yola çıktıkları dava arkadaşları şu ya da bu şekilde haklı veya haksız partisine mesafe koyup içine kapandığında, basından bazı kalemşorlar kraldan daha kralcı kesilip bu kişilere mobbing uygulamış, birinci elden “Siz kim oluyorsunuz da benim adıma racon kesiyorsunuz” denmemiştir. Bir defa denmiş ama sonra bu atışlar devam etmiştir. Sessiz duran, ayrılan, yapıcı eleştirmeye kalkan kim varsa hepsi FETÖ’cülükle, hainlikle ve nankörlükle itham edilmiştir.

9. Ahmet Taşgetiren’in önce Star’dan, ardından yıllardır yazdığı dergisinden gönderilmiş olması. Taşgetiren dışında yazı yazamayan, TV ekranlarına çıkamayan yazar ve çizerin sayısı az değil.

10. FETÖ ile mücadele adı altında hemen hemen herkese özellikle dindar ve mütedeyyin insanlara şüphe ile bakılmıştır. Açığa alınan veya ihraç edilenler daha sonra görevlerine döndürülmüş olsa da içlerinde bir gönül kırgınlığı kalmıştır. FETÖ ile mücadelede mağdurların olabileceği düşüncesine kulak asılmamıştır.

11. "Metal yorgunluğu" gerekçesiyle istifası istenen belediye başkanları ne istifa ettirilenler ne de seçmen tarafından anlaşılmıştır. İstanbul ve Ankara'nın kaybedilmesinde, Bursa ve Balıkesir'in güç bela kazanılmasında seçmenin kırgınlığı olabilir.

12. Kamu adına görev yapan bazı kamu görevlileri "Ey komiser, ey kaymakam..." şeklinde kamuoyu nezdinde ve miting meydanlarında eleştiriye tabi tutulmuş, kırmadan uyarma yolu terk edilmiştir.

13. Ekonomide geldiğimiz nokta parti sevenlerine “Böyle olmamalıydı” dedirtti.

14.Atamalarda ehliyet ve liyakat yerine bağlılık esas alındı. Bu yol ile gelenler halka ve personeline tepeden baktı.

15. “Trenden inenler, bir daha bu trene binemez” denirken kapılar tamamen kapatıldı. Bir oya ihtiyacın olduğu bu seçimde bazılarının oyuna ihtiyaç duyulmadı.

Bir kısmına değinmeye çalıştığım gönül kırgınlıkları çoktur. Saymakla bitmez. Gönül kırgınlığı da bireylerden oluşmuyor. Kalabalık bir ordu denebilir. Parti de kırgınlıkların farkında olmalı ki bu seçim propagandasını “Gönül Belediyeciliği” üzerine oturtmaya çalıştı. Ama çok başarılı olamadı. Çünkü kırılanların bir kısmı sandığa gitmedi, gidenlerin bir kısmı oyunu iptal etti, kimi kerhen verdi, kimi de başka partilere yöneldi. Gönül belediyeciliği niçin tutmadı derseniz incinmişlikler yanlış yerde arandı.

Hasılı -küçümsemiyorum ama- muhtarların gönüllerinin alındığı kadar incinmişlerin/küskünlerin/kırılanların gönüllerini alma yoluna gidilmedi.

*** 09/04/2019 tarihinde Pusula Haber gazetesinde Barbaros ULU adıyla yayımlanmıştır.