Yaşlanma Yaşının Hızı

Küçüklüğümde büyüklerin gittiği kahvehaneye girebilmek için çok çabuk büyümek istedim. Bir 18 yaşını doldurayım dedim durdum. Çünkü büyükler giriyor, bize dışarı dendi. Günler, aylar, yıllar kaplumbağa yürüyüşünden hiç ödün vermedi. Yaşımı soranlara girdiğim yaşı söyledim.

Nihayet 18'i doldurduktan sonra merak ettiğim kahvehanelere girdim. Okey ve tavla oynamayan biri olarak buralar çok da hoşuma gitmedi. İçtiğim çayları da beğenmedim.

Geldim bugünlere. Geçmez ve bitmez dediğim yıllar geçip gitmiş. Geriye dönüp baktığımda benim kaplumbağa yürüyüşü dediğim yıllar arşiv oluşturmuş. Kaplumbağa yürüyüşüyle gıdım gıdım ilerleyen yaşım, tazı gibi koşmaya başladı. Çifter çifter atlıyor gibi geldi bana. Yavaş diyorum, dinlemiyor beni. 

Eskisi gibi yaşımı soranlara girdiğim değil, doldurduğum yaşı söylüyorum. Kısaca fiziken görünen köy kılavuz istemese de yaşımı küçük göstermeye çalışıyorum. 

Dayanamayıp yıllara sordum. Ne oldu sana yıllar, bu hızın ne, seni ağır ağır yürüyüşünden bu kadar hızlandıran ne dedim. Ben aslında hep böyleyim. Bir tempo ile yürüyorum. Değişen bir şey yok. Yıllar, aylar hepsi aynı. Değişen senin bakış açın.

Kabullenmek ve yaşını göstermek istemesen de yaşlanıyorsun artık. Var gör, yakını görme sorunun da başlamıştır. Dişlerin dökülmüştür. Sert şeyleri eskisi gibi kıramıyorsundur. Saçının ve sakalının ağardığını zaten söylememe gerek yok. 

Hasılı gidiyorsun artık. Şurada ıskartaya çıkarılmana az kaldı. Bundan sonra moralin bozulsa da yaşını çok soracaklar. Çocuklarını gören baban hala yaşıyor mu diyecek.

Hayat böyledir işte. Önce ağır ağır çıkarsın bu dünya merdiveninden, sonra iniş aşağı doğru gidişin hızlanır. Sonra bir bakmışsın tabutun içindesin. 

Sakın nereye gidiyorum. Yerim doldurulamaz, dünya benden kolay kolay vazgeçemez deme. Çünkü defnedileceğin toprak vazgeçilmezlerle dolu.

Geriyi hiç merak etme. Zira hemen biri doğar, yerini doldurur. O da bir büyüsem hayali kurar. Ağır ağır çıkar merdivenleri. Sonra iniş ve finiş. Bir bakmışsın yanında. Dünyanın kuralı bu ve değişmez.

Sen en iyisi ah çocukluğum, gençliğim demeyi bırak da ânı yaşamaya devam et. Gerisini merak etme sen. 

Bu arada iyi biri olmaya çalış. Giderken kubbede hoş bir seda bırakmaya bak.

Bu dünyadan da pek bir şey beklemeye kalkma. Çünkü beklentin ne kadar artarsa, hayat o kadar çekilmez olur. Kafana hiçbir şey takma. Nasılsa her şey varacağına varır. Dünyayı düzeltmeye kalkma. Zaten gücün yetmez. Gücün yetiyorsa, kendini düzeltmeye çalış. Ötesi seni aşar.