Önce bir fıkra ile başlayalım yazımıza:
“İki kadın yolda karşılaşmışlar. Biri sormuş:
--Kızın
ne yapıyor?
--İki
sene önce evlendirdik, damadımız çok iyi çıktı, bizim kızdan önce kalkar
kahvaltıyı hazırlayıp yatağına getirir, işe gider. Bizimki öğlende kalkar,
temizlikçi kadın gelir evi toparlar, çayını ayağına getirir. Akşam eve bir
buket çiçekle gelir ve beraber yemeğe çıkarlar. Çok mutlu çok!
--Ya
oğlun?
--Ah
hiç sorma kardeş, öyle çirkef birine denk geldi ki Allah düşmanımın başına
vermesin! Bizim oğlan erkenden kalkıyor. Seninki hala yatakta! Zavallıya
kahvaltıyı hazırlatıp yatağına kadar getirtiyor. Öğlene kadar yatıyor, uğursuz!
Bir de eve temizlikçi tuttular, çayını bile temizlikçi kadın ayağına getiriyor.
Akşam gelirken de illa sevdiği çiçeklerden getirecekmiş, yoksa sinir krizleri
geçirip apartmanı ayağa kaldırıyor. Zaten yumurta kırmayı bile bilmediği için
mecburen dışarıda yemek zorunda kalıyorlar. Hayatı karardı zavallı oğlumun!”
Nasıl buldunuz fıkrayı? Öyle zannediyorum okuyunca
gülümsediniz, belki de olur mu bu kadarı da deyip garipsediniz veya katıla katıla güldünüz. Gülsek
de kahkaha atsak da garipsesek de gündelik hayatımızda bu şekil birbirine taban tabana zıt duruşlar sergileyebiliyoruz. Olaylara göre pozisyon alabiliyoruz. Çelişkiye düştüğümüzün farkına bile varamıyoruz çoğu zaman. Farkına varsak bile ayıplanacağımızı hesaba katmıyoruz. Çünkü günübirlik yaşıyor ve günü kurtarmaya çalışıyoruz. Bu tür davranışımızda empati yok. Sadece kendimizi düşünüyoruz. Hayata kendi perspektifimizden bakıyoruz. Aslında bu yaptığımız bir "u" dönüşüdür, 180 derece geriye dönüştür, kendi kendimizle çelişkiye düşmedir, omurgasız bir duruştur, bencilliktir.
Anlatmak istediğim prensip sahibi olmamızdır. Bu demek değildir ki bir konuda hep aynı fikirde olup hiç fikir değiştirmeyeceğiz. Elbette dün farklı değerlendirdiğimiz bir duruma bugün farklı bir açıdan bakabiliriz. Hatta taban tabana zıt bir fikri benimseyebiliriz. Ama bu işi yaparken "Ben geçmişte bu konuda şöyle düşünüyordum, bugün bu konuda daha farklı bir bakış açısına sahibim. Dün bu konuda yanlış düşünüyormuşum" erdemliliğini göstermek gerekir. Bu bir özeleştiridir, kişinin kendiyle yüzleşmesidir. Çok da zor olmasa gerektir.
Yorumlar
Yorum Gönder