Yetiştirme kursları-2

02/09/2015 tarihinde yayınlanan yazımda okullarda açılacak yetiştirme kurslarından verim alınması isteniyorsa ne şekilde yapılırsa verim alınır konusunu değerlendirmişim. Aslında sınavlara hazırlık, derslere takviye içerikli her türlü kursun açılmasına çok sıcak bakmıyorum.

2015-2016 öğretim yılının açılmasına ramak kaldı. Okulların iç ve dış paydaşlarında yazdan beri bir hareketlenme başladı. Bildiğiniz gibi dershaneler kapandı. Yeri nasıl doldurulmalıydı?

1.Çocuğumu etüt merkezine vermeliyim.

2.Çocuğuma özel ders aldırmalıyım.

3.Dershaneden dönüşen kurs merkezlerinden çocuğuma 3 dersten takviye aldırmalıyım. 

4.Eğitim desteğine başvurup çocuğumu özel okula ya da özel temel liseye almalıyım. Bir kısmını devlet karşılar bir kısmını da ben öderim.

5.Son çare okullarda açılacak olan kurslara gönderirim.

Veli gözüyle baktım olaya. Yazım uzamasın diye diğer paydaşlara değinmeyeceğim. Bildiğim bir şey var. Bu işte iyi paraların döndüğüdür.  Durumun geldiği noktayı görmek bakımından Konya merkezde iyi derecede eğitim ve öğretim yapan bir okulun  lise müdür yardımcısının "Devletin eğitim teşviğinden yararlanmak için gelen  velinin elinde fakirlik belgesi ile müracaat ettiğini" anlatması vardı. Varın siz gerisini düşünün.

Bütün bu olup bitenleri ibretle izlerken durumu özetleyen şu fıkrayı paylaşmak isterim: Yaya yürüyüşle 40 günde gidilip gelinen bir mesafeye  Çin hükümeti tren yolu döşemek için fizibilite çalışması yapmaları için mühendisleri görevlendirir. Bunları gören köylülerle mühendisler arasında şu diyalog geçer:

-Ne yapacaksınız buraya? 

-Tren yolu yapacağız.

-Ne işimize yarayacak bu? 

-Efendim, gidiş gelişi 40 gün süren mesafeyi bundan sonra 4 günde gidip geleceksiniz. 

-İyi güzel de... Geri kalan 36 gün biz ne iş yapacağız?

Çocuklarımızın öğretimi ve iyi bir geleceği konusunda düştüğümüz durumu en iyi anlatan fıkra bu olsa gerek. Devlet "Okullarda, Halk Eğim Merkezlerinde, "ben ücretsiz kurs açıp çocuklarımızı geleceğe hazırlayacağım, paranızı gidin başka ihtiyaçlarınıza harcayın," diyor. Biz ise, "Ne olacak çocuklarımızın hali? Hafta sonu çocuklarımız ne iş yapacak? Dershane için ayırdığım parayı ne yapacağız?" diyoruz. Türkiye'de 2 milyon kişi YGS-LYS sınavına girer. 200000 kişi bitirdiği zaman iş bulabileceği bir okula yerleşir. Bütün çaba, gayret, hırs ve kavga budur aslında.

Bugün öğrencilerimiz  ortaokullarda haftalık 35, İmam-Hatip Ortaokullarında 

36, liselerimizde 40 saat ders olmak üzere günlük ortalama 8 saat ders işlemektedirler. Biz ebeveynler hafta sonu tatilini -istirahat edelim diye- iple çekerken hafta sonu dünyaya geldiğine pişman edecek şekilde çocuklarımızı dershane, etüt merkezi, özel ders alma-aldırma, okul kursu vb. yerlere ek ders görmesi için gönderiyoruz. 

Devlet, millet olarak niçin çocuklarımızın pedagojisini dikkate almıyoruz. Bu çocukları yarış atı gibi bu tür yarışlardan ne zaman vazgeçeceğiz. Yahu bu çocuklara yüklerinin üzerinde yük veriyoruz. Gerçekten çatlatacağız. Bu çocuklar tarihin en şanssız ve bahtsız çocukları olarak tarihe geçeceklerdir. Bir defa bu çocuklar yarışa hazırlandıkları için çocukluğunu yaşamıyor. 

Bu nesil tıpkı hormonlu yetiştirdiğimiz besinlerimiz gibi fast-foodla, cips ve kola ile  beslenen hormonlu bir nesildir. Siz boyuna, bosuna, gelişimine bakarak çocuk büyüttük diye övünmeyin.

Çocuğuma iyi bir ortam sağlayarak iyi bir geleceği olacak diye çabalamayın. Çünkü bu neslin beyni, zihni doludur. Haftada 40 saat ders gören bir öğrenci, hafta sonu da kursa gidecek ve okul ve kurslarda gördüğü dersleri tekrarlayacak, ilgili konu ile ilgili soru çözecek, deneme sınavı  yapacak. Bu vücut çekerse buyurun yükleyin. 

Biz eğitimcilerin, eğitime yön veren yetkililerimizin, çocuğun gelişimini açacağı kurslarla ticarethane gören özel müteşebbislerimizin, anne babalarımızın yani hepimizin çocuklarımıza iyi niyetle yaptığı kötülüğü kimse yapamaz. Bir defa çocuğun analitik düşünebilmesi için boş zamana ihtiyacı vardır, öğrendiği bilgiyi harmanlayabilmesi gerekir. Dolu  beyin yeni bilgi almaz.Tok insanı zorla doyurmak istemek gibidir.

Bunları yazarken okullarda, eğitim ve öğretimde hiç sorun yok demiyorum. Sorun var ki, çözümünü başka yollarla halletmeye çalışıyoruz. Yalnız yanlış metot doğru sonuç vermez. 

Yazıyı uzattım biliyorum. Ama kısaca ne yapılmalıdır, sorusuna değinip yazımı noktalamak istiyorum. Okul  dersi dışında öğrenciye okullarda dahil hiçbir takviye ders yapılmamalıdır. Peki, başarı nasıl gelecek diyorsanız:

1.İlkokulu bitiren bir çocuk kayıt alanındaki ortaokula 1 Temmuz'a kadar yazdırılır.

2.Okullardaki öğretmen-yönetici  nakli, gelecek-gidecek 1 Temmuz'a kadar çözülür.

3.Derslerin, haftalık ders saatlerinin ve ders konularının kesinlikle azaltılması gerekir. Haftalık 25 saat idealdir.

4.Eylül ayının ilk haftasında 1 Temmuz'a kadar kaydı yapılan  5.sınıf öğrencilerine MEB tarafından merkezi olarak seviye tespit ya da seviye belirleme sınavı yapar. Her okulun yapılan derslerden neti ya da puanı belirlenir. Belirlenen bu netler okulun taban puanı olur. Hepsi olmasa da soruların bir kısmı kesinlikle klasik sınav olmalıdır.

5.Eğitim ve öğretim başlamadan öğretmen gireceği sınıfın net ve puanını dikkate alarak derslere başlar. Öğretmenin görevi sadece bakanlık tarafından belirlenen kazanım ve amaçları öğretmektir. Ayrıca sınav yapmaz. Sınavları bakanlık TEOG'da olduğu gibi yılda en az 2 defa olmak üzere kendisi yapar. Sene sonunda elde edilen not ve puanlar öğrencinin sınıf geçme ve 4 yılın sonunda liseye yerleşme puanı olarak belirlenir. TEOG'da sınavı yapılan 6 dersin dışındaki derslerden öğrenci başarılı-başarısız olarak sınıfı geçer ya da kalır. Ayrıca notla değerlendirilmez.

6.Sınıfında SBS-STS'ye göre başarılı olan öğretmenin maaşı yıl sonu başarısına göre artırılır. Başarı derece ve kriterine göre öğretmenin hizmet puanı artırılır. Maaş artışı ve hizmet puan artışı mutlaka öğretmeni motive edecektir. Öğretmen bir okula atandığı zaman 4 yıl kalır. 4 yıl öncesinde hiç bir şekilde yer değiştirme yoluna gidilmez. Sadece belirlenen başarı kriterini yakalayamayan öğretmenin 1 yılın sonunda yeri değiştirilir, maaşında artış yapılmaz. Yeni gittiği yerde de başarı performansını yakalayamayan öğretmen bir defaya mahsus hizmet içi eğitimine alınır.

8.Başarı için okul yönetiminin, öğretmenin veli ve öğrenci üzerinde belirli yaptırımları olmalıdır.

9.Eğitimde tam gün eğitim uygulaması başlatılmalıdır.

Burada eğitimin en önemli faktörü öğretmen üzerinde de durmak isterdim.Yazım uzadığı için öğretmen konusunu da -kısmet olursa- bir başka yazımda ele almak istiyorum. 06.09.2015