Haini Bol Ülke
Küçükken Alamanya'dan bir cavur gelmiş derlerdi. Kimdir, nasıldır merak ederdim. Aynı zaman da korkardım. Gidip görünce onların da bizim gibi insanlar olduğunu anlardım.
Bu ülkede yaşayan bazı insanlar vardır. Sayıları da epeyce çoktur. Nerede önemli köşe başları var onlarla dolu. Rengi, tipi, boyu postu bize benzeyen insanlar bunlar. Tıpkı küçüklüğümdeki gerçek yabancılar gibi. Fakat esas korkulasılar küçüklüğümdeki dilimi bilmeyen cavur ismi verilen kimseler değil, içimizdeki bizim dili konuşan kimselermiş. Çünkü bunlar pirincin içindeki beyaz taş gibiler.
Bu ülkenin ekmeğini yerler, suyunu içerler, bu ülkenin bütün nimetlerinden faydalanırlar. Fakat gel gör ki, bu ülkenin kültürüne, dinine, örfüne, yaşayış kurallarına aykırı bir duruşları var. Bedenen bize ait; fikren ve zikren, duygu ve düşünce olarak bu ülkeye yabancı. Kendilerini bu ülkenin sahibi görürler. Halkı cahil kabul ederler, hep tepeden bakarlar halka ve değerlerine. Aydın geçinirler.
İnkılap Tarihi dersinde İngiliz mandacılığını isteyen İngiliz Muhipler Cemiyeti vardı bildiğim. Zaman zaman yabancı hayranlığını gizleyememiş açığa çıkaran insanlar gördüm. 2000'li yıllarda Mustafa DENİZLİ İrlanda ile yapılacak olan bir milli maç öncesi kendisini ve takımını eleştirenlere karşı "İçimizdeki İrlandalılar" tabirini kullandı. Son zamanlarda bakıyorum da İngiliz mandacılığını isteyenlere ve İrlanda Milli takımının Türkiye milli takımına karşı galip gelmesi için uğraşanlara taş çıkartırcasına yabancı ülkelerin Türkiye'ye karşı başarılı olmasını isteyen şeklen bu ülkeli ama ruhen Rus, İngiliz, Fransız, İrlandalı, Suriyeli insan müsveddeleri arttı. Rusya Türkiye'yi bir tökezletse nerdeyse zil takıp oynayacaklar. Belki de savaş çıksa Rusya yanında yer alacaklar. Türkiye'deki bazı insanlara düşmanlıkları o kadar gözlerini kör etmiş olmalı ki, "Düşmanımın düşmanı dostumdur" muvacehesinde olaylara dar bir çerçeveden bakıyorlar.
Ülkesine, ülkesinin değerlerine yabancı hatta düşman olan bu çoğunlukta bir insan topluluğu hangi ülkede olsa o ülkenin ayakta kalması mümkün değildir. Fabrikanın seri üretimi gibi bu ülke hep hain üretiyor.
Hain sayısının azalmadan münbit bir şekilde artması neyle izah edilir. Bir milli meselede bile bir araya gelemeyen, birbirinin kuyusunu kazmaya çalışan, özgül ağırlığı fazla olan bu azınlık güruh, Tv'lerde her zaman arz-ı endam ediyorlar. Gazetelerde yazı yazıyorlar, belli odaları, belli makamları işgal etmişler, her yerde boy gösteriyorlar. Terör örgütlerinin şakşakcılığını yapıyorlar. Ellerine bir silah almadıkları kaldı. Bizimle tek ortak noktaları aynı dili konuşmak. Konuşmalarına bakıyorum, her şeyleriyle bu toprağa yabancı.
Bu içimizdeki İrlandalılar, sanmasınlar ki bu millet meseleyi çakmadı. Bu millet her şeyi affeder ama haini asla. Susup bir şey yapmıyorsa asaletindendir. Halihazırda sabır küpü olmuştur. Çatlatmayın. Eğer çatlarsa ağa babalarınız bile karşısında duramaz bilesiniz. Benden söylemesi. 01/12/2015
Küçükken Alamanya'dan bir cavur gelmiş derlerdi. Kimdir, nasıldır merak ederdim. Aynı zaman da korkardım. Gidip görünce onların da bizim gibi insanlar olduğunu anlardım.
Bu ülkede yaşayan bazı insanlar vardır. Sayıları da epeyce çoktur. Nerede önemli köşe başları var onlarla dolu. Rengi, tipi, boyu postu bize benzeyen insanlar bunlar. Tıpkı küçüklüğümdeki gerçek yabancılar gibi. Fakat esas korkulasılar küçüklüğümdeki dilimi bilmeyen cavur ismi verilen kimseler değil, içimizdeki bizim dili konuşan kimselermiş. Çünkü bunlar pirincin içindeki beyaz taş gibiler.
Bu ülkenin ekmeğini yerler, suyunu içerler, bu ülkenin bütün nimetlerinden faydalanırlar. Fakat gel gör ki, bu ülkenin kültürüne, dinine, örfüne, yaşayış kurallarına aykırı bir duruşları var. Bedenen bize ait; fikren ve zikren, duygu ve düşünce olarak bu ülkeye yabancı. Kendilerini bu ülkenin sahibi görürler. Halkı cahil kabul ederler, hep tepeden bakarlar halka ve değerlerine. Aydın geçinirler.
İnkılap Tarihi dersinde İngiliz mandacılığını isteyen İngiliz Muhipler Cemiyeti vardı bildiğim. Zaman zaman yabancı hayranlığını gizleyememiş açığa çıkaran insanlar gördüm. 2000'li yıllarda Mustafa DENİZLİ İrlanda ile yapılacak olan bir milli maç öncesi kendisini ve takımını eleştirenlere karşı "İçimizdeki İrlandalılar" tabirini kullandı. Son zamanlarda bakıyorum da İngiliz mandacılığını isteyenlere ve İrlanda Milli takımının Türkiye milli takımına karşı galip gelmesi için uğraşanlara taş çıkartırcasına yabancı ülkelerin Türkiye'ye karşı başarılı olmasını isteyen şeklen bu ülkeli ama ruhen Rus, İngiliz, Fransız, İrlandalı, Suriyeli insan müsveddeleri arttı. Rusya Türkiye'yi bir tökezletse nerdeyse zil takıp oynayacaklar. Belki de savaş çıksa Rusya yanında yer alacaklar. Türkiye'deki bazı insanlara düşmanlıkları o kadar gözlerini kör etmiş olmalı ki, "Düşmanımın düşmanı dostumdur" muvacehesinde olaylara dar bir çerçeveden bakıyorlar.
Ülkesine, ülkesinin değerlerine yabancı hatta düşman olan bu çoğunlukta bir insan topluluğu hangi ülkede olsa o ülkenin ayakta kalması mümkün değildir. Fabrikanın seri üretimi gibi bu ülke hep hain üretiyor.
Hain sayısının azalmadan münbit bir şekilde artması neyle izah edilir. Bir milli meselede bile bir araya gelemeyen, birbirinin kuyusunu kazmaya çalışan, özgül ağırlığı fazla olan bu azınlık güruh, Tv'lerde her zaman arz-ı endam ediyorlar. Gazetelerde yazı yazıyorlar, belli odaları, belli makamları işgal etmişler, her yerde boy gösteriyorlar. Terör örgütlerinin şakşakcılığını yapıyorlar. Ellerine bir silah almadıkları kaldı. Bizimle tek ortak noktaları aynı dili konuşmak. Konuşmalarına bakıyorum, her şeyleriyle bu toprağa yabancı.
Bu içimizdeki İrlandalılar, sanmasınlar ki bu millet meseleyi çakmadı. Bu millet her şeyi affeder ama haini asla. Susup bir şey yapmıyorsa asaletindendir. Halihazırda sabır küpü olmuştur. Çatlatmayın. Eğer çatlarsa ağa babalarınız bile karşısında duramaz bilesiniz. Benden söylemesi. 01/12/2015
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder