Bir Branşın Para ve Makamla İmtihanı (4)

Bu konuya başlarken ilk yazımda lisede çalışmaya başladığımda din kültürü öğretmenimin tayin isteyip gittiğini, yerine dersleri dolduracak kimse olmadığından, ilçeye din kültürü öğretmeni ihtiyacımızın giderilmesi için müracaat ettiğimizi, bakalım ilçe bu ihtiyacımızı giderebilecek mi diye yazmıştım. Çünkü 4+4+4 sistemiyle birlikte oluşan din kültürü normuyla birlikte her okulun din kültürü öğretmenine ihtiyacı oluşmuştu.

Sonrasında bu süreçten bahsetmeye, bu süreçte yetiştirilmesi murat edilen dindar gençlik adına bu branş öğretmenlerinin kullanıldığına değinmiş, bu branş sahibi çoğu kimsenin bu süreçte makam, mevki ve para ile imtihan olduğunu diğer yazılarımda örneklerle açıklamaya çalıştım.

Bu süreçte din kültürü öğretmenleri sadece para ve makamla imtihan olmadı. Aynı zamanda usul, tarz ve metotla da imtihan oldu. Çünkü bu sisteme birden geçilmiş, öncesinde hazırlık yapılmamış, din kültürü öğretmen ihtiyacı ve bina ihtiyacı dikkate alınmamıştı. Adeta ben yaptım oldu. Hele bir yola çıkalım, kervan yolda düzülür hesabı yapılmıştı.

Konuyu dağıttığımın farkındayım. Biz gelelim ilçenin ihtiyacımız olan din kültürü öğretmenini nasıl karşıladığına.

İkinci dönemin başında törenle öğrencileri içeri aldık.

Herkes içeri girdikten sonra öğrenci sandığım kısa boylu kız yavaş yavaş merdivenlerden çıkarak yanımıza geldi. Kimsin demeye kalmadan, ben bu okula görevlendirilen din kültürü öğretmeniyim dedi.

Hiç gözüm tutmadı çocuğu. Çocuk diyorum. Adeta benim lise son sınıf öğrencilerin yaşıtı biri idi. Yaşından geçtim sınıf hakimiyeti sorunu yaşayacağını da düşündüm.

Ücretli olarak görevlendirilen bu kız çocuğunu odama aldım. Hoş geldin, hal ve hatırdan sonra nere mezunu olduğunu, daha önce tecrübesinin olup olmadığını sordum.

İlahiyat ön lisans mezunu olduğunu, daha önce Kur’an kurslarında çok çocuk okuttuğunu, tecrübesinin ve bilgi birikiminin olduğunu söyledi. Belli ki minyon biriyle karşı karşıyaydık.

Her şeyden geçtim. İlahiyat mezunu bile değildi öğretmen. İki yıllık uzaktan eğitimle diploma almış bu öğretmen benim lise öğrencilerine ders verecekti. Pedagoji yoktu, tecrübe yoktu, formasyon yoktu.

İçime sinmese de elde olan bu idi. Hayırlı olsun dedim. Lise öğrencileri Kur’an kursu öğrencileri gibi olmaz dedim ve sınıf hakimiyeti için tatlı sert olmasını tavsiye ettim. Gireceğin sınıf ve dersler şunlar. Şu sınıf ve derslere de ben giriyorum. Şu siyer kitabı, bu da yıllık planı, diğerlerini alt kattaki falan müdür yardımcısından alırsın dedim.

Müdür yardımcısını da aradım. İlk sınıfına götürüver öğretmeni dedim.

Birkaç gün sonra kızımız benden siyer kitabını ve yıllık planı istemeye geldi. Kızım, ilk gün verdim ikisini birden dedim. Aldıydım, almadıydım derken evdedir o zaman dedi.

Nasıl gidiyor dersler? Sınıflara alıştın mı dedim. Gürültü yapıyorlar ama sizinle korkutuyorum dedi. İyi, hakimiyeti sağla da varsın kötü ben olayım dedim.

Bir iki hafta böyle geçti. Müdür yardımcısını çağırdım odaya. Hocam, nasıl gidiyor bu öğretmenin dersleri dedim. Hocam, verim yok. Verimden geçtim. Sınıf hakimiyeti yok. Susturmak için sınıfına ardından ben giriyorum. Sınıfında duruyorum. İşimi bıraktım, sınıf sınıf dolaşıyorum. Durmadan öğrencilere nasihat ediyorum dedi.

Almıştık başa belayı. (Devam edecek) 

Bir Branşın Para ve Makamla İmtihanı (3)

2016’da çalışmaya başladığım bir ortaokulda okul dört müdür yardımcısından bir tanesinin branşı din kültürü idi. Bu müdür yardımcısı da o kadar kalabalık ve iş yükünün fazla olduğu bu okulda 12 saat ek dersten ödün vermedi. Yetmedi. Hafta sonu açılan destekleme ve yetiştirme kurslarında ki din kültürü derslerine de dokuz din kültürü öğretmeninin içinde sadece kendisi girmişti.

Bu kesimin makam ve para ile imtihanı büyük oldu. Bu konuda yazılacak o kadar örnek çok ki yaz yaz bitmez. Şu var ki getirildikleri makamda tutunabilmek için tanımadıkları okul müdürü ve yardımcısını yöneticilikten edecek puanlamayı yapanların çoğu da bu branş sahipleri idi. Önlerine gelen listeyi aynen uyguladılar.

Kimlere müdürlük verdiler, kimleri müdürlükten ettiler. Bu eforları sayesinde çoğu il ve ilçe milli eğitim müdürü olarak asaleten atandı. Bir zamanların dürüst görülen bu kişilerin dürüstlüğü yokluktanmış meğer. Önlerine makam ve mevki serilince dürüstlükten eser kalmadı çoğunda. Tanımadıkları insanları budadıklarına göre ben Allah’tan, kul hakkına girmekten korkarım demeleri de sözde imiş.

Yine bu süreçle birlikte okullardaki din kültürü ders ihtiyacını karşılamak için en fazla kontenjan bu branşa verildi. Ataması kolay diye çoğu kimse din kültürü öğretmenliğini tercih etti. Hatta gelecek kaygısı yaşayan bazılarının, ateist oldukları halde ataması kolay diye üniversite tercihinde din kültürü ve ahlak bilgisi öğretmenliğini ilk sırada tercih ederek bu bölümü okuduğunu ilahiyattaki bir din psikolojisi öğretim görevlisi söylemişti.

Sonuçta, 4+4+4 sistemiyle;

Lise zorunlu olmuş,

İHL’lerin önündeki engeller kalkmış,

İmam hatip ortaokulları yeniden açılmış,

Bir zamanlar üvey evlat muamelesi gören İHL’ler öz evlat muamelesi görmeye başlamış, her yere İHO ve İHL açılmış ya da bazı okullar bu okul türüne dönüştürülmüş,

Sadece İHO ve İHL’ler de değil, diğer ortaokul ve liselerde de Kur’an-ı Kerim, Hz Muhammed’in hayatı ve temel dini bilgiler dersleri seçmeli ders olarak seçilmeye başlanmış, öğrenci ve veliler adeta bu seçmeli dersler için teşvik edilmiş,

Ortaya çıkan din kültürü öğretmen ihtiyacını karşılamak için her yıl alınan din kültürü branş kontenjanı yükseltilmiş,

İHO ve İHL’lerin sayısının artırılması gibi ilahiyat ve İslami ilimler adı altında çok sayıda din kültürü öğretmeni mezun edecek fakülteler açıldı.

Yukarıda da bahsettiğim gibi amaç dindar neslin yetiştirilmesi içindi tüm bu yapılanlar ve daha fazlası.

2012’den bu yana 14 yıl geçmiş. Murat edildiği gibi ne kadar dindar nesil yetiştirildiği tartışılır. Hatta bırakın dindar nesli, gençler arasında deistliğin, ateistliğin ve agnostikliğin arttığı belirtilmekte. Ne derece doğru, bilmiyoruz bunu. Yalnız gençlik ve insanımızda dinden soğuma, dine mesafe koyma gibi artışların olduğu gözlerden kaçmıyor. (Devam edecek)

Bir Branşın Para ve Makamla İmtihanı (2)

Parayla da imtihan dönemi başladı bu din kültürü branşında olanların. Müdür ve yardımcı olamayan bu branş erbabının çoğu, okullarında otuz saat derse girmeye başladı. Bu demektir ki ek derslerini tam alacaklar ve ek ders kaygısı kalmayacak.  

Her okulda olmasa da bazı İHL'lerde ilk hafta haftalık otuz saat giren öğretmenler, ikinci hafta isyan bayrağını açmış. Bizim ek dersimiz iki saat düştü demişler. Bu düşüşün sebebi de hem tecrübe kazansınlar hem branş ihtiyacı giderilsin hem de harçlıklarını kazansın diye bu okullara ilahiyat son sınıf öğrencileri gönderilmiş. Bu öğrencilere de ders verilince okuldaki din kültürü ve İHL meslek dersleri öğretmenlerinin haftalık ders yükü 30 saatten 28 saate inmiş. Bizim ek dersimiz iki saat düştü, biz 30 saat gireceğiz diyerek ilahiyat öğrencilerini geri göndertmişler.

Okulunda olan bu durumu bir arkadaş anlatınca, garibimize gitmiş. Ha ne olur o öğrenciler de ek ders olarak faydalansalardı, o arkadaşlar da iki saat eksik ek ders alsalar ne olurdu, her şey para mı demiştik ki yanımızdaki bir arkadaş, bizde de oldu. Biz de karşı çıktık. Gelen ücretli öğretmeni geri gönderttik. Haklıyız çünkü. Bu bizim hakkımız. Tekrar otuz saat girmeye başladık demişti de küçük dilimi bir kez daha yuta yazmıştım.

Söz bu branş sahiplerinin parayla imtihanından açılınca bir başka anekdot daha aklıma geldi. Bunu da paylaşmak isterim burada.

2014 Aralık sonuydu sanırım. Bir İHO okuluna atamam yapıldı. Okula gidip göreve başladım.

Müdür yardımcısı hangi sınıfların dersine gireceksen, din kültürü öğretmeni hoca hanım iki saatini verecek dedi. Bugün dersi yok. Yarın görüşürsünüz dedi. 

Ertesi günü hoca hanım yanıma geldi. Hanım hanımcık bir kız idi. Din kültürü öğretmeni idi ama bazı branş arkadaşları gibi iki saat ek ders peşinde değildi. Hoca hanım hangi sınıfın dersini vereceksin dedim. Siz hangisini isterseniz, hatta fazla da alabilirsiniz dedi. Hangi derslere giriyorsun dedim. Din kültürü ve Arapça dışındaki diğer seçmeli derslere girdiğini öğrendim. Peki, Arapçalar kimde dedim. Arapçalara müdür yardımcımız giriyor dedi. Hepsine nasıl giriyor? Kaç saat Arapça var dedim. 12 saat dedi. Hepsine de müdür yardımcısı giriyormuş. Hoca hanım, siz derslerinize girmeye devam edin, hem program bozulmasın hem de müdür yardımcısının yükünü alayım dedim. Ayrıldım.

Müdür yardımcısına, hocam hangi sınıfı verirsen ver, bana iki saatini ver dedim. Alabilirsin, al şu sınıfın dersini vereyim diyemedi. Yutkundu. Morali bozuldu. Hocam hem idarecilik hem bu kadar ders bir arada gitmez. Üstelik idarecinin girdiği dersten hayır gelmez dedim ise de Nuh dedi peygamber demedi. Tekerleme olarak ben ikisini birlikte götürüyorum, idari işleri de ihmal etmiyorum, derse girmeyi de seviyorum dedi durdu. Hocam, işini aksatmasan da idareci odasında oturur, işleyişi takip edersin dedim. Zorla aldım iki saati kendisinden.

Diğer müdür yardımcısı da 12 saat giriyor dedi. Onun branşı ne dedim. Matematik dedi.

Matematikçi ile görüştüm. Hocam, benden alabilirsiniz. Ben gitmek istemiyorum dedi. Senin bırakacağın bu derslere girecek var mı okulda dedim. Hayır, ilçeden öğretmen istemeliyiz dedi. Altı saatliğine ilçe bize öğretmen veremez. Verse de kimse gelmez. Gelse de bu öğretmen bir günden fazla gelecek. Sizin girmeniz daha uygun. Bu arada diğer arkadaş niye dersi bırakmak istemiyor dedim. Borcu varmış, paraya ihtiyacı varmış. Beyefendinin evi var, ikinciyi almış. Dükkanı varmış çarşıda kirada. Anlaşılan tüm maaşı borca veya yatırıma gidiyor, ek dersle de geçimini sağlıyor.

Burada yanlış anlaşılma olmasın ve genelleme yapmış olmayayım. Bu branş sahipleri hep ek ders düşkünü, hepsi böyle. Hepsi makam ve mevki peşinde demek istemiyorum. Diğer branşlarda da ek ders ve makam peşinde koşanlar var ama din kültürü branşı olanlarda ek ders ve makam ve mevki peşinde koşanlar daha çoğunlukta. (Devam edecek)