"Siz ondan daha büyüksünüz..."

Teneffüste 11-12 yaşlarında bir kız çocuğu yanıma geldi.
-Hocam!
-Efendim kızım!
-Teknoloji ve Tasarım  dersi öğretmeni yok, dersimiz boş, dışarı çıkabilir miyiz?
-Müdür yardımcısına sorun kızım!
-Siz ondan daha büyüksünüz, bizi niçin ona gönderiyorsunuz?
-Her ne kadar okulda ben büyük görünsem de gerçek müdür o. 20/05/2016

Suçluya, "Seni yargılayalım mı" oylaması *

07/05/2016 tarihinde “Dokunulmazlara dokunulsun” başlıklı bir yazı kaleme almıştım. Çünkü

aylardır  ülkenin gündeminde dokunulmazlıklar meselesi var. Bununla yatıp bununla kalkıyoruz. Hatta ülkemizin baş belası terörün bile önüne  geçti gündem olarak. Nihayet TBMM’de dokunulmazlıkların kaldırılmasıyla ilgili ilk oylama Salı günü yapıldı. İlk turda 348 evet oyu çıktı. İkinci tur oylama  ben bu  yazıyı yazmaya oturduğumda halihazırda yapılmamıştı. Siz bu yazıyı okumaya başladığınızda –ki benim yazı eskimiş olacak-  herhangi bir aksilik olmaz ise ikinci tur oylama yapılmış olacak.

Dokunulmazlıklar kaldırılır mı, kaldırılmaz mı, kaldırılacaksa 367 nitelikli çoğunlukla mı kaldırılacak yoksa referanduma mı gidilecek bu durum dün itibariyle netleşmiş olacaktı. Kaldırılır ya da kaldırılmaz. Bu meclisin bileceği bir iş. Benim değinmek istediğim husus neyi, kime oylatıyoruz? Doğru mu bu tür oylama? Bu konudaki düşüncemi bugün size diyalog şeklinde sunmak istiyorum:

-Neyin oylaması yapıldı dün mecliste?

-Dokunulmazların dokunulmazlığına dokunulsun mu dokunulmasın mı oylaması.

-Kim dokunulmaz?

-Vekiller.

-Bu, kendi elinle kendi ipini çek demektir.

-Yani?

-Çok komik bir uygulama.

-Ne demek istiyorsun?

-Suçluya seni yargılayalım mı yoksa yargılamayalım mı sorusunu sormak gibidir.

-Nasıl olmalı sence bu oylama?

-Vekile değil asıla sormalı bu soruyu.

-Bu şekilde olursa ne sakıncası olur?

-Sence normal ise bu uygulama, bundan sonra her suç işleyen zanlıları bir arada toplayalım. İşlediğiniz yanınıza kar mı kalsın, yoksa sizi yargılayalım mı ya da sizi hakim karşısına çıkarmamız konusunda bize izin verir misin diyelim?

-Olur mu öyle şey?

-İşte ben de olmaz diyorum.

-Haydi sadede gel artık.

-Dokunulmazlık kürsü dokunulmazlığıyla sınırlandırılmalı. Her türlü söz kürsüde söylenmeli. Savunduğu fikrin kanun olarak çıkması için elinden geleni yapmalı. Savunduğu yasalaşıncaya kadar mevcut hukuka uymalı. Dışarıda asıl vatandaşa suç olan vekile de suç olmalı. Vatandaş yargılanıyorsa vekil de suç işlediğinde yargılanmalı. Burası yol geçen hanı olmamalı. Polisin ve yargının nefesini arkasında hissetmeli. Bana suç olan ona da suç olmalıdır. Suçlu korunmamalı. Adalet de budur. Sonra gördüğümüz gibi meclis suç makinası gibidir. Devamlı suç üretiyor. Ne kadar suç ve suçlu varsa orada. Oraya gidenin sarığı beyaz olmalıdır, zira sarık leke götürmez. Onlar osurur ise biz ne yaparız?

-El hak doğrudur.

-Meclis doğru yargılamanın yollarını belirlemeli, yanlı davranmamalı, siyaseten yargılama ve had bildirme olmamalı. Mahkemenin, zanlıyı beklerken "Şimdi elime geçti" diyerek ağzının suyu akmamalı. Suç işleyen kızı Fatıma da olsa cezasını vermeli, suçlunun onurunu ayaklar altına almamalı. Kestiği parmak acıtmamalı. Kararları maşeri vicdanda makes bulmalı.

Karşılarına çıkan zanlılar, hakim ve savcıları bir zamanların efsane hakemi İtalyan Hakem Collina veya yurt dışında maç yöneten Cüneyt Çakır gibi görmeli. Suç işlemeyenin hukukunu korumalı. Adil olmalı adil... 17.05.2016
* 21.05.2016 tarihinde Anadolu'da Bugün Gazetesinde yayımlanmıştır.

Bedava hizmetin âkıbeti*

Gidip geldiğim yerlere genellikle toplu taşıma araçlarını kullanırım. Toplu taşıma araçlarında 65 yaşını doldurmuş vatandaşlarımızın nüfus cüzdanını göstererek ya da belediyenin hazırladığı el kartı okutmak suretiyle araçlardan  ücretsiz olarak faydalandıklarını görüyorum.

Bildiğiniz gibi gün, ay ve yıl olarak 65 yaşını dolduranlar 6495 sayılı kanuna göre toplu taşıma araçlarından ücretsiz faydalanmaktadırlar. Bazımıza göre bu tasarruf yerinde, bazılarımıza göre değil. Gerekli mi, gereksiz mi? Bilmem.  Ülkeyi yönetenlerin bir tasarrufudur.

Ücretsiz yolculuktan faydalanan büyüklerimize karşı sürücülerin bir çoğunda ve yolcuların bir kısmında bir memnuniyetsizlik seziyorum: “Bedavacılar biniyor” şeklinde. Bu durum 65 yaşını dolduran büyüklerimizi rencide edebilmektedir. Ayrıca bir kısım  vatandaşımız da ücretsiz diye bir durak bile olsa ihtiyacından daha fazla bu araçları kullanmaktadır. Devletin verdiği bu imkanı kullananlara söyleyecek bir sözüm yok. Yaşımı doldurduğum zaman bu mevzuat devam ettiği takdirde belki  ben de kullanacağım.

Ulaşımdan ücretsiz yararlandırdığımız büyüklerimiz gerçekten ihtiyaç sahibi mi? Başka ihtiyaç sahipleri yok mu? Eğer varsa onlar niçin düşünülmüyor? Ununu elemiş eleğini duvara asmış büyüklerimiz herhangi bir yere gitmek zorundalar mı? Bildiğim kadarıyla ekseriyeti emekli olmuş; çoluğunu, çocuğunu evlendirmiş; evini, barkını almış kimselerdir bunlar. Aldıkları emekli maaşının kendilerine yeteceğini düşünüyorum. Ulaşımda ücretsiz faydalandırmamız gereken kimselerin başında, okumak zorunda olan çoğu otobüs ve servisle okuluna gidip gelen  öğrenciler olmalıdır. Bu ülkede dar ve orta gelirli insanımızın sayısı az değildir. Bu ailelerin okuyan çocukları -indirimli de olsa- her ay yüklü ulaşım bedelleriyle karşı karşıya kalabilmektedir. Eğer faydalandırılacaksa kıt-kanaat geçimini sağlayan dar ve orta gelirli kişilerin çocukları bu imkanlardan yararlandırılmalıdır.

Her yapılan ve verilen hizmetin kamuya bir maliyeti vardır. Bu hizmetlerin yürümesi için mutlaka bir gelire ihtiyaç vardır. Belli bir kesime ücretsiz kullanma imkanı verildiğinde bu araçların yakıt, yıpranma ve şoför maliyetleri nereden karşılanacaktır? Ücretsiz verilen bu hizmetin maliyeti, mutlaka başka kaynaklardan aktarılmaktadır. Bu maliyet de diğer vatandaşların sırtına binecektir. Daha iyi hizmet alabilmemiz ve hizmetin devam edebilmesi için bu araçları kullanan her kesimden az veya çok bir ücret alınmalıdır. Sonra bedava aldığımız hizmetin kıymetini bilmeyiz biz. Sosyal  devlet olmanın bir gereği olarak haydi ücretsiz yaptık. 65 yaşını dolduran herkesi faydalandırmak doğru mudur? İçlerinde hala ticaretle uğraşan, paraya para demeyen öyle zenginler var ki aynı imkandan faydalanabiliyor. Bu konuda eşitlik olmaktan ziyade adalet olmalıdır. Şu kadar gelirin altında kalanlar faydalanabilir demek daha uygun olur diye düşünüyorum.

Belediye personeli dahil hiç kimse ulaşımdan ücretsiz faydalanmamalıdır. Eğer faydalandırılacaksa 65 yaşını dolduran büyüklerimizin maaşlarına, belirlenen miktar, ulaşım bedeli adı altında ilave edilmelidir. Maaşı olmayan kimseler, bankadan açtıracakları bir hesaptan ulaşım bedellerini alabilmelidir. Toplu taşıma aracını kullanacak 65 yaşını doldurmuş büyüklerimiz ise ulaşım araçlarına bu şekilde bedeliyle binebilmelidir. Bu yöntemin onları taltif edeceğini düşünüyorum. Bu şekilde bir uygulama olduğu takdirde otobüslerden faydalanan yaşlılarımıza kimse “Bedavacılar” gözüyle bakmayacaktır. Bindiği araca ücretini ödemek zorunda olacak yaşlılarımız içerisinde  ihtiyacı olmadığı halde gereksiz yere kullananlarda da bir azalma  meydana gelebilecektir.

Bedava kullanımın maliyeti daha sonra bize çok ağır olur. Yol yakın iken tedbir alalım... 19/05/2016

* 01/06/2016 tarihinde Anadolu'da Bugün Gazetesinde yayımlanmıştır.