Entrika Bizim İşimiz

Orta Asya'dan gelip Anadolu'nun kapılarına dayanmışız. Gemileri yakıp gelmişiz oradan. Çünkü susuzluk başa belaydı.

Burası bize yurt olur demişiz.

Yalnız onca medeniyete beşiklik eden bu toprakların sahibi vardı: Bizans.

Bir deprem ülkesi olsa da susuzluktan kırılmaktan iyiydi.

Bunun için Bizans'la savaşmamız gerekirdi. Üflesen giderdi zaten. Çünkü adı üzerinde entrika ve oyunları boldu Bizans'ın.

Asker doğan bir millete Bizans dayanır mıydı? Çekip aldık Anadolu topraklarını Bizans'ın elinden.

Yurt edindik Anadolu topraklarını. Adeta hazır mirasa konduk.

Her şey iyi, hoştu. Yalnız üzerine konduğumuz bu toprakların oyunları vardı. Aman neyse ne dedik. Bizans'ı aldık, oyunlarını almayız, olur biter dedik.

1071'den beri bu toprakların sahibi de hakimi de biziz.

Yalnız olup bitenleri gördükçe endişe yersiz değilmiş. Meğerse farkına varmadan Bizans'ın toprakları ile birlikte her türlü entrika ve oyunlarını da almışız. Kısaca Bizans gitmiş ama oyunları bize tevarüs etmiş.

O zamandan beri bu topraklarda hiç entrika ve ayak oyunları bitmedi.

Birbirimizi yiyoruz durmadan.

Birbirimize had bildiriyoruz.

Mağdur oluyoruz. Sonra bir bakmışsın mağrur olmuşuz.

İncinmişiz ama incitmeyi öğrenmişiz.

Başkasına değil, birbirimize oynadığımız ayak oyunları ile 1071'den beri yıkılmadık, dimdik ayaktayız.

Bizans oyunlarını oynaya oynaya her birimiz bu konuda çok tecrübe edindik.

Bu tecrübeyi uygulamaya koymak için gücü ele geçirmek yeterliydi.

Güç bize geçmişse kim tutardı bizi.

Ayak oyunlarına dair tüm hünerlerimizi bir bir devreye sokuyoruz.

Maşa kullanmayı da iyi biliyoruz.

Kurumları harekete geçiriyoruz.

Algılar oluşturuyoruz.

Belden aşağı vuruyoruz.

Rakibi çökertmek için her şeyi mubah görüyoruz.

Sonuç aldıkça peşi sıra öldürücü yumruğu hazırlıyoruz.

Kısaca bu ayak oyunları bu Bizans oyunları bu belden aşağı vurmalar bizde varken kim bizimle başa çıkabilir?

Düşünüyorum da iyi ki Bizans'tan sadece topraklarını almamışız. Bizans'ın oyununu da almışız. Değilse yol yordam bilmez, rakiplerimize nasıl had bildirebilirdik?

Ey Bizans! Belki devlet olarak kalmadın. Tarihteki yerini aldın. Ama gözün arkada kalmasın. Bıraktığın oyun ve entrikalar bizim elimizde aynen devam ediyor. Çok da geliştirdik kendimizi. Bil ki boynuz kulağı geçti. Bugün gelip baksan, bizi görsen, emanetime bizden iyi sahip çıkmışsınız, sizi tebrik ederim derdin.

Sağ olasın, var olasın Bizans. Biz bu topraklarda oldukça, emanetiniz emanetimizdir. Oyunların oyunumuz, entrikaların entrikamızdır. Gözün arkada kalmasın.

Ha unutmadan söyleyeyim. Sizin adınıza baktı ki bu işi çok iyi yapıyoruz. Bana ihtiyaç yok deyip şeytan da terk etti bizi. Zira biz bize yeteriz, biz bizi yok ederiz. Şeytanın da gözü arkada kalmasın.