Yasama, yürütme ve yargı
Toplanmış ise bir elde.
O ülkede demokrasi olmaz.
Tek kişinin iktidarı olur.
Tüm yetkiler toplanmışsa bir elde,
Yaşanır orada güç zehirlenmesi.
Karşısına çıkan bir güç olursa,
Tüm zehrini zerk eder.
Nasılsa yasama da onun, yargı da
Devreye sokar hepsini bir bir
Emellerine alet eder,
Demokrasinin vazgeçilmez kurumlarını.
Nasılsa dur diyen yok.
Ne yapıyorsun diyen yok.
Bu durumda durur mu hiç?
Elinde tüm yetkileri bulunduran.
Hep kazanmaya alışmışsa bir insan,
Bir zaman sonra yenilgiyi tadarsa,
Bu yenilgi bilinçaltına iyice yerleşir.
Bir türlü üzerinden atamaz.
Tüm makam ve mevkiler onun olsa da
Yenilgi hep aklının bir köşesinde olur.
Fırsat kollar rakibini alt etmek için
Ama öyle ama böyle hıncını alır mutlaka.
Bu uğurda her yolu mubah görür,
Cümle alem görsün, yenmek neymiş,
Yenilgiyi tattıranlara hayatı zindan eder,
Böyledir hep kazananın adaleti.
Taşın toprağın altın senin,
Benimsin İstanbul.
Yar etmem başkasına,
Benimsin İstanbul.
Kem gözlerden sakınırım seni,
Benimsin İstanbul.
Biri göz dikerse sana,
Oyarım o gözü İstanbul.
Benden uzaklaşırsan İstanbul,
Başkasına yar etmem seni.
Ya benimsin ya da kara toprağın,
Aklın varsa gitme başkasına.
Benim olmazsan şayet,
İnadım inattır.
Kimseye yar etmem seni,
Ne huzur bırakırım ne de mutluluk.
Taşını da toprağını da
Ancak ben kullanırım.
Başkası kullanmaya kalkarsa
Hayatı zindan ederim onlara.
İnadım inat deme.
Benden uzaklaşma.
Bil ki kimseye yar etmem.
Çünkü tüm gücümü kullanırım.
Beni kazanırken değil,
Kaybedince göreceksin.
Acımam kimseye.
Bunu da yazın bir kenara.
Sen bize Bizans'ın emanetisin.
Bizim payitahtımızsın.
Gözüm gibi korumak isterim.
Şayet benim olursan.
Değilse tüm Bizans oyunlarını,
Bir bir devreye sokarım.
Bu uğurda şakam olmadığını,
Umarım görmüşsündür.
