Seçime Giderken Siyasilerden İstediğim *

Ülke bir seçime daha gidiyor. Demokrasinin olmazsa olmazı olan seçimlerin görüntüsüne bakılırsa yine gerilimli bir seçim bizi bekliyor. Bizde her seçim bu şekilde mi olmalı? Biz hiç normalleşemeyecek miyiz? Hiç şenlik havası içerisinde centilmenliğin ön planda olacağı bir seçim yapamayacak mıyız? Öyle zannediyorum ortamı germek; halkı, gerilimi yüksek bir seçime hazırlamak, kutuplaştırmak siyasilerimizin işine geliyor.

Biz ne dersek diyelim siyasilerimiz bildiğini yapıyor/yapacak. Yine de bir vatandaş olarak siyasilerden seçim öncesi ve sonrasında beklediklerimi yazmak istiyorum:

1.Siyasetiniz kişiler değil, prensipler üzerine kurulu olsun. Politikanızı kişileri eleştirme üzerine değil, kendi yapacaklarınızı anlatma üzerine kurun. Rakiplerinize belden aşağı vurmayın, onların onurlarını korumayı kendi onurunuz bilin. Yalan-dolan, iftira ve algı siyaseti yapmayın.

2.Seçim çalışması için araziye çıkmadan önce rakiplerinize başarılar dileyerek işe başlayın.

3.Vekil adaylarınızı tespit ederken parası ve arkası olanı değil, partinize bir değer üretecek kişileri seçin.

4.Mümkün olduğunca az miting yapın, hiç yapmazsanız daha iyi olur. Propagandanızı TV kanalı kiralamak suretiyle yapın. Mitingiz olmaz derseniz gürültü ve çevre kirliliğine özen gösterin. Trafiğin felç olmasına imkan vermeyin. Salon toplantılarına önem verin.

5.Parti disiplininiz olsun. Ama bu disiplin her dediğinizin onaylanacağı şeklinde kullanılmasın. Partinizde ortak akla, istişareye önem verin. Partinizin değer ve ilkeleriyle uyuşmayan hal ve tavırları olan, partinizi zora sokan, kirli işlere girişmiş üyelerinizle yollarınızı ayırın. Suç işlemişse savcılığa suç duyurusunu ilk önce siz yapın.

6.Seçimde sizi destekleyen ve sizi ölümüne savunan kişilere teşekkür edin ve ardından ikbal peşinde olmadığı ve herhangi bir makam ve mevkide görev istemeyeceğine dair noter tasdikli yazı alın.

7.Seçimde istediğiniz başarıyı yakalayamadığınız takdirde liderliği bırakacağınızı taahhüt edin ve seçim sonrası hiçbir mazeretin arkasına sığınmadan ayrılmayı bilin.

8.Seçim sonucunda başarılı olursanız rakiplerinizi küçümsemeyin, şımarmayın. Vatandaş bize yetki verdi, biz istediğimizi yaparız güç gösterisinde bulunmayın. Kanun çıkarılacaksa anayasa değişikliği yapılacaksa rakiplerinizin görüşüne başvurun. Benim dediğim olacak hastalığına girmeyin. Onlarla asgari müşterekte buluşmayı deneyin. Başarısız olmuş iseniz mazeret ve gerekçe bulmayın. Eğer istifa etmeyecekseniz niçin başarısız olduk öz eleştirisi yapın. Kazanan rakibinizi tebrik edin. Yapılan iyi icraatları destekleyeceğinizi, eksik ve yanlış olanları eleştireceğinizi, zaman zaman önerilerde bulunacağınızı ifade edin. Vatandaş bize muhalefet görevi verdi, her şeyi eleştireceğiz hastalığından uzak durun.

9.Seçimden sonra beş yıl boyunca iktidar ve muhalefeti iş üzerinde görmek istiyoruz. Beş yıl boyunca erken ve baskın seçimin adı bile geçmesin. Kimse laf ebeliği, demagoji yapmasın.

10.Beşikten mezara siyaset yapmayın, siyaseti zirvedeyken bırakın, salınız Meclis önünden kalkmasın. İşi tadında bırakın. Oturduğunuz koltuğun babanızın mülkü değil, emanet olduğunu bilin.

11.Yanınızda sizin tedrisinizden geçecek ve boynuzun kulağı geçeceği kaliteli insanlara yer verin. Onu, usta-çırak ilişkisi içerisinde yetiştirin. Bayrağı, bir gün ona bırakın.

12.İster iktidar, ister muhalefet olun; ilkeler üzerine siyaset yapın. Temel felsefeniz “Ben kaybedeyim ama ülkem ve ülkem insanı kazansın” olsun…

Ülkeye hizmeti kendi âli menfaatlerinin önünde tutarak siyaset yapan siyasilerimize çalışmalarında başarılar dilerim. Seçimlerin birlik ve beraberlik ortamına zarar vermeden, toplumsal barışa katkı yapmasını arzu ediyorum.

* 25/04/2018 tarihinde Anadolu'da Bugün gazetesinde yayımlanmıştır.

Guluç

Konyalı -pardon- Gonyalı iseniz guluç nedir bilirsiniz. Ağrı, yel demekmiş bazı yörelerimize göre. TDK'nın verdiği bilgiye göre derleme sözlüğünde Yassiören, Senirkent, Peşman, Daday yörelerinde kullanılan bir kelime imiş. Konya'da da sık kullanılan bu kelimenin kullanıldığı yörelerin içinde nedense Konya sayılmamış. Guluç; "Şiddetli ağrı, özellikle omuz ağrısı" anlamına gelen kulunç kelimesinin bazı yörelerimizde galatı meşhur olmasından ibaret diye düşünüyorum. Aynı anlama gelen gulunç şeklinde söylenişi ise Bayburt, Sarıkamış, Tutmaç, Osmaniye ve Gaziantep yörelerinde kullanılıyormuş.

Başka yöreleri bilmem ama Arapçadan dilimize geçmiş olan kulunc sözcüğünün ülkemizin çoğu bölgelerinde omuz, sırt ağrısı anlamında kullanılması Konyalıların eseridir diye düşünüyorum. Kulunç kelimesindeki "n" harfinin nasıl kaldırıldığını bilmiyorum ama başındaki "k" harfinin Konyalılarca "g"ye dönüştürülmesi pek muhtemeldir. Çünkü kelime başındaki "k"leri, "g"ye dönüştürmede kimse Gonyalıların eline su dökemez. Hatta bunun için bize "k"ya, "g" diyen goca gafalı Gonyalılar" der Konyalı olmayanlar.

"K"leri niçin "g" ye dönüştürür Gonyalılar derseniz sebebini bilmiyorum ama aklıma gelen "g"yi çıkarmak, "k"ye göre daha kolay. Sanki biraz işin kolayına kaçıyormuşuz gibi geldi bana. Guluçtan bahsedecektim, gördüğünüz gibi iş "k" ve "g" harflerine gitti. Biz yine guluç kelimesine gelelim.

Eş-dost ile karşılaşınca "Guluçlamışım, vücudum guluçlamış, ah bir buluşların kırılsa..."diyerek dert yanarız. Sen böyle diyerek derdini anlatırken yanındaki Gonyalı değilse derdinin arasında bir de gulucu anlatmaya çalış. Bunu anlatmak da sırt ağrısı çekmek gibi bir şey. Çünkü eş anlamı nedir bilmiyoruz bu kelimenin.

Omuz ve sırt ağrısı zaman zaman her birimize uğrar, özellikle hava değişimlerinde, üzerimizi örtmeden uyuduğumuz, ceryana kapıldığımızda, terlediğimizde kapımızı çalar. Vücudumuzda başlayan kırgınlık bir müddet sonra boynumuzu çeviremez noktaya getirebiliyor. Guluçlamışız deriz buna. Yediğimiz, içtiğimizden zevk alamayız bu durumda. Kimimiz ilaç kullanır, kimimiz bir başkasına ovdurur, kimimiz de çiğnetir. Bu yöntemler geçici bir rahatlamadan başka bir işe yaramaz. Çünkü kolay kolay guluçlarımız kırılmaz. Birkaç gün şiddetli ağrı ve sızı devam ettikten sonra yumuşayan vücut iyileşmenin belirtisidir. Eğildikçe, kalktıkça kırılan guluç bizi rahatlatmaya başlar. Hele bir kırılmaya başlasın, kafamızı sağa-sola çevirdikçe kırılan her guluç, mutluluk kaynağımızdır. Kırıldıkça bir oh çeker, şükrederiz. Allah kimseye sırt ve omuz ağrısı vermesin. Zor mu zor! Yatağa düşürmez ama ayakta süründürür.

ODOP: Ona Düşman Olanlar Partisi ***

Ülkenin yönetiminde söz sahibi olmak için bir parti de siyaset yapan bir kişi; düşüncesi, fikri, görüşü farklı olan bir başka partiye nasıl geçer, niye geçer? Bu siyaset dediğimiz şeyin hiç ilkesi yok mu?

Seçilmiş bir insan akşam bir yerde, sabah bir yerde nasıl olur? Kendisine oy vermiş yüz binlerin oylarını nasıl böyle hoyratça kullanır? Seçmenin emanetini babadan miras kalmışçasına tepe tepe nasıl harcar? Seçmeninin yüzüne nasıl bakacağını niçin düşünmez? 

Parti değiştirmesi kendi görüşü mü? Yoksa vekil seçilmesi iki dudağının arasında olan liderinin emriyle mi gerçekleşti? Eğer kendi hür iradesiyle yaptıysa bunu kendisine oy veren seçim bölgesindeki seçmenlerine sorması gerekir. Yok, liderinin emriyle yapıyorsa niçin aklını liraya veriyor? Eğer böyleyse demek ki aklı kiraya vermek, sadece dini istismar eden din bezirgânlarına teslim olanlardan ibaret değilmiş. Siyasette de pekâlâ olabiliyormuş bu işler.

Ülke yönetmeye talip olanların ahlaki-etik değerleri ve yapacakları siyasetin mutlaka bir ilkesi olmalıdır. Etik değerleri ve ilkeleri olmayan bir siyasetin bu ülkeye verebileceği bir şey olamaz. Etik değerlerin başında da seçmenine saygı vardır. Çünkü seçilip Meclis'e giden seçmenini temsil eder, onların vekilidir. Bizde vekil, asıl gibidir. Asılın vermediği bir yetkiyi bir vekil hangi hakla kullanma yoluna gider? Nasıl ki oy namus ise asıla ihanet etmemek de böyledir. Çünkü vekillik emanettir. Kimse kendi malı gibi kullanamaz. Hele ayak oyunu olarak hiç kullanılamaz. Seçmenle hiç oynanmaz. Eğer seçmenle oynanırsa seçmenin oyunu, sandıktan çıkamayacak şekilde alırlar. Bu millet her şeye tahammül eder ama kendisiyle dalga geçilmesine, ayak oyunlarına, oyunun oyuncak edilmesine asla rıza göstermez.

"Yok, biz ayrı partilerde olsak da aynı yolun yolcusuyuz, ortak noktamız var, bir kişiye olan düşmanlığımız bizi bir araya getirdi, biz siyaseti o bir kişiyi indirmek için yapıyoruz, başka da bir amacımız yok, bugün yaptığımız da bundan başka bir şey değil" denirse o zaman adama sormazlar mı ne diye ayrı ayrı partilerdesiniz? Feshedin partilerinizi, bir partinin bayrağı altında birleşin, ya da yeni bir parti kurarak dükkanınızı kapatın, yeni partinizin adını da "çorba" partisi veya ODOP, yani "Ona Düşman Olanlar Partisi" veya GMP, yani “Güneş Motel Partisi” koyun. İsim koymayı dert edinmeyin, size yardımcı olurum. Zira çorbada benim de tuzum bulunsun. Her şey demokrasi için değil mi?

Kim olursa alın partinize. Kim olduğuna; hırlı mı/hırsız mı, fikrinize ve zikrinize uyuyor mu bakmayın. Çizginiz, ona düşman olmak olsun. Bu uğurda yapacağınız her şey mubah olsun. Ama öyle hesap yapın ki kapalı kapılar ardında yaptığınız hesap sandıktan çıksın.

***24/04/2018 tarihinde Barbaros ULU adıyla Yeni Haber gazetesinde yayımlanmıştır.