Evet Efendimciler

Bu dünyada tehlikeli insan çoktur. Hepsi çeşit çeşittir ve say say bitmez. Mesela;

Yüze gülüp arkadan vuran, 

Sinsi, 

İçten pazarlıklı olan, 

Güce karşı boyun eğip güçlünün yanında yer alan, 

Dilsin şeytan olan, 

Kinci olan, 

Tevazu görünümlü kibirli olan, 

İnsanları laf cambazlığıyla büyüleyen,

Isıracak olduğu halde dişini göstermeyen, 

Algıları olgu olarak gösteren, 

Kendisini bulunmaz Hint kumaşı gören, 

Devlet görevi olmadığı halde ispiyonculuk, muhbirlik ve jurnalcilik yapan,

Göründüğü gibi olmayan, 

Senden ona, ondan sana laf getirip götüren, 

Ne olur, ne olmaz deyip hakkı ve gerçekleri söyleyemeyen, 

Aklını kullanmayıp başkasına kiralayan, hayata onun gözlüğünden bakan, 

Kendisini hiç geliştirmeyip ben hala aynı yerdeyim diye övünen,

Kişilik ve kimliğini başkalarının tarafgirliğini yaparak elde eden, 

Renk vermeyen vs. 

Bunların ötesinde bir tip var ki belki de en tehlikelisidir. Bunlar evet efendimciler. 

Bunlara onay makamı mı desek, yalaka mı desek, emir eri mi desek, her devrin adamı mı desek, ne desek bilmiyorum. 

Bunlar bir görüş, bir öneri getirmez, asla eleştiri ve tenkit yapmaz. Her devrin adamıdır. Çok uyumludur. Herkesle çok iyi çalışır. Hangi çeşmeden iyi su akacağını iyi bilir ve o çeşme başında biterler. Burunları iyi koku alır. Hiç birinci adam olmazlar. Daima ikinci adam olurlar. Görevleri daima alkıştır, şakşakçılıktır. Efendilerine asla saygısızlık etmezler. Etrafında pervane gibi dönerler.

Haliyle alkış ve şakşakçılıktan, evet efendimden başka bir şey görmediği için efendileri kendisine hiç çekidüzen vermez. Bu durumda bu evet efendimciler en büyük kötülüğü aslında efendilerine yapmış oluyorlar.