Ubuntu kelimesini ilk defa duydum. Hem telaffuzu zor, hem de anlamını bilmiyorum. Üstelik garip bir kelime. Ne anlama geldiğini öğrenince kelimeyi sevdim. Öyle zannediyorum, siz de ilk defa duymuş ve anlamını da bilmiyorsanız, anlamını öğrenince siz de seveceksiniz.
Aşağıda Mehmet CÖMERT tarafından whatsappta gönderilen kime ait olduğunu bilmediğim bir alıntıyı sizinle paylaşmak istiyorum:
"Afrika'da çalışan bir antropolog bir kabilenin çocuklarına bir oyun oynamayı önerir. Oyun basittir. Çocukları belirli bir yerde yan yana sıraya dizer ve açıklar. 'Herkes karşıdaki ağaca kadar tüm gücüyle koşacak ve ağaca ilk ulaşan birinciliği kapacak. Ödülü ise yine o ağacın altındaki güzel meyveleri yemek olacak.'
Çocuklar oyuna hazır olunca, antropolog oyunu başlatır. İşte o anda bütün çocuklar el ele tutuşur ve beraberce koşarlar. Hedef gösterilen ağacın altına beraber varırlar ve hep beraber meyveleri yemeye başlarlar.
Antropolog şaşırır ve çocuklara neden böyle yaptıklarını sorar. Aldığı cevap hayli manidardır;
Biz ”UBUNTU" yaptık. Yarışsaydık, aramızdan sadece bir kişi yarışı kazanacak ve birinci olacaktı. Nasıl olur da diğerleri mutsuzken yarışı kazanan bir kişi ödül meyveyi yiyebilir? Oysa biz ubuntu yaparak hepimiz yedik."
UBUNTU; ”BEN, Biz OLDUĞUMUZ ZAMAN ’BEN'İM" demektir...
İşte 'BEN' yerine 'BİZ' diyebilmenin ne güzel örneğidir bize verilen. Hem de çocuklar tarafından.
Üzerinde durmaya, biraz kafa yormaya değmez mi sizce?
Düşünsenize paylaşmak, o tadı almak nasıl güzel bir mutluluktur. Kalbimizde o naif sıcaklığı hissederiz, yüzümüze kocaman tebessümler yer ederken. İşte bu bakış açısı ile hayatın getirdiklerini paylaşalım. Var olan tüm güzelliklerin tadına BERABERCE varalım, olmaz mı? Şimdi bir daha sormak isterim; bunu başarmak çok mu zor dersiniz? Bence değil, asıl olan doğayı, insanları, tüm canlıları sevmek; saygıyla yaklaşmak ve empati yapabilmek. Kısacası UBUNTU yapmayı unutmamak, o kadar."
13.12.2016
Aşağıda Mehmet CÖMERT tarafından whatsappta gönderilen kime ait olduğunu bilmediğim bir alıntıyı sizinle paylaşmak istiyorum:
"Afrika'da çalışan bir antropolog bir kabilenin çocuklarına bir oyun oynamayı önerir. Oyun basittir. Çocukları belirli bir yerde yan yana sıraya dizer ve açıklar. 'Herkes karşıdaki ağaca kadar tüm gücüyle koşacak ve ağaca ilk ulaşan birinciliği kapacak. Ödülü ise yine o ağacın altındaki güzel meyveleri yemek olacak.'
Çocuklar oyuna hazır olunca, antropolog oyunu başlatır. İşte o anda bütün çocuklar el ele tutuşur ve beraberce koşarlar. Hedef gösterilen ağacın altına beraber varırlar ve hep beraber meyveleri yemeye başlarlar.
Antropolog şaşırır ve çocuklara neden böyle yaptıklarını sorar. Aldığı cevap hayli manidardır;
Biz ”UBUNTU" yaptık. Yarışsaydık, aramızdan sadece bir kişi yarışı kazanacak ve birinci olacaktı. Nasıl olur da diğerleri mutsuzken yarışı kazanan bir kişi ödül meyveyi yiyebilir? Oysa biz ubuntu yaparak hepimiz yedik."
UBUNTU; ”BEN, Biz OLDUĞUMUZ ZAMAN ’BEN'İM" demektir...
İşte 'BEN' yerine 'BİZ' diyebilmenin ne güzel örneğidir bize verilen. Hem de çocuklar tarafından.
Üzerinde durmaya, biraz kafa yormaya değmez mi sizce?
Düşünsenize paylaşmak, o tadı almak nasıl güzel bir mutluluktur. Kalbimizde o naif sıcaklığı hissederiz, yüzümüze kocaman tebessümler yer ederken. İşte bu bakış açısı ile hayatın getirdiklerini paylaşalım. Var olan tüm güzelliklerin tadına BERABERCE varalım, olmaz mı? Şimdi bir daha sormak isterim; bunu başarmak çok mu zor dersiniz? Bence değil, asıl olan doğayı, insanları, tüm canlıları sevmek; saygıyla yaklaşmak ve empati yapabilmek. Kısacası UBUNTU yapmayı unutmamak, o kadar."
13.12.2016
Yorumlar
Yorum Gönder