Bir iş istiyorum.
Nasıl bir iş?
Parası iyi olsun.
Şöhreti olsun. Hep gündemde olacağım, beni yormayacak bir iş. Bir de başarılı
olayım ya da olmayayım, beni yerimden etmeyecek bir iş. Bana hesap sorulmayacak
bir iş. Kısaca kırsam da döksem de ağzıma yüzüme bulaştırsam da ölünceye kadar
başında kalacağım bir iş. Böyle bir işim olacak ama bu işte hep baş olacağım.
Bulabilir miyim böyle bir iş?
Bir an için iş
garantisi olan ne uzayan ne de kısalan devlet memurluğu istiyorsun sandım ama
hep baş olmalıyım dediğine göre devlet memurluğu istemiyorsun. Bu durumda sana
böyle bir iş ancak siyasette olur.
Orada baş olabilir
miyim?
Olursun.
Ne yapmam
lazım?
Önce vekil olarak
kendini Meclise bir at. Orada kendini biraz göster.
Sonra?
Beklemeye koyul.
Genel başkanlığa göz kırp. İstemem yan cebime koy imajı ver.
Sonra?
Fırsatları
değerlendir. Fırsat eline geçti mi örgüt beni istiyor, günah benden gitti de.
Kapağı genel başkanlığa at. İşte oldun ebedi.
Tamam mı?
Tamam değil. Daha
işin başındasın.
Başka ne
yapacağım?
Sen genel
başkanlıkta ebedi olmak istemiyor muydun?
Evet, çok
istiyorum.
O zaman önceki genel
başkanın örgütte çalıştığı kim varsa aşağıdan yukarıya delegeler dahil hepsini
değiştir.
Delege ne
alaka?
Ne alaka deme. O
delegeler sayesinde başkanlıkta devamlı olacaksın.
Ama tepki çekmez
miyim?
Hiç bile. Hatta
genel başkan ekibini kuruyor denerek takdir edilirsin. Tüm delegeyi, il ve ilçe
başkanlarını değiştirdin mi, seni yerinden kimse edemez.
Ama seçim var.
Doğru, seçim var.
Seçimi kaybedersem.
Seçimi hiç düşünme.
Delegeler senden yana olduğu için genel başkanlıktan seni kimse indiremez.
Diğer seçimleri kaybetmek ananın ak sütü gibi sana helal.
Hepsini kaybetsem de
mi?
Evet, hepsini
kaybetsen de. Çünkü seçim kaybetmekte sınırsız kredin olur.
Benim istediğim iş tam bu. Genel başkan olunca seni bir yerlerde değerlendireceğim. Sağ olasın, var olasın.
