Dünya Varmış!

"İlk Burun Ameliyatım" başlıklı yazımda, 1998 yılında burnumun sol tarafından ameliyat olduğumu, ameliyat sonrası sürecin zor geçtiğini, ameliyat olduğum taraftan aldığım nefesle 2024 yılına geldiğimi, şubat ayında KBB doktorumun iki taraf da tıkalı teşhisi sonucunda, yazın ameliyat olmaya karar verdiğimi bahsetmiştim.

Temmuzun son haftasında ameliyat günü almak için doktora tekrar muayene oldum. Burnumu yine görüntülü aletle muayene etti. Bir yere kadar giden alet daha ileriye gitmedi. Aynı zamanda genizde akıntı olduğunu, küçük dilin de sarktığını, dili de yukarı doğru kaldırmamız gerektiğini söyledi.

Küçük dilimin sarkmış olduğunu duyunca bir ara dişime kanal tedavisi yapan bir diş hekiminin, ben böyle büyük dil görmedim dediğini hatırladım. Belki de bu sarkıklıktan dolayı dilim büyük gözüküyordu. Adı üzerinde küçük dil ama kapladığı alan büyüktü.

Hem burun hem de dili yukarı kaldırma ameliyatını birlikte yapalım önerisinde bulundu. Burundan ameliyat olursam horlamayı kesmeye faydası olur mu dedim. Olur. Yalnız biz burnu açsak bile dilin sarkıklığını yukarı kaldırmazsak iç tarafı kapatır. Horlamayı tam kesmeyebilir dedi. 

Aile efradı ile istişare sonucunda küçük dil ameliyatının daha zor olduğu kanaatine vararak sadece burundan ameliyat olmaya karar verdik. 

Konsültasyon için göğüs bölümünden görüş istendi. EKG ve röntgen çektirdim. Kan verdim. Solunum fonksiyon testine (SFT) girdim.

Sonuçların ameliyat olmama mani olmadığı görülünce 2 Ağustos 2024 Cuma günü burun ameliyatı için yatış yaptım. 

Aynı gün ameliyata alındım.

Tümden uyuttular. Uyuturlarken boğazımdan boğarcasına bir şeylerle bastırdıklarını hatırlıyorum. Çocuklarıma, beni boğmaya uğraştılar ama beceremediler dedim. Gülüştük.

Uyandığım zaman dinleme odasındaydım.

Odaya alınarak bir gün hastanede gözetim altında tutuldum. 

Ameliyat olup olmadığımı görmek için cep telefonu kamerasından burnuma baktım. Hiç sargı ve ameliyattan iz falan yoktu. Burnumda tampon da görünmüyordu. Burnumu çekince burnumda tampon olduğunu anladım.

Hastanede kaldığım bir gün boyunca burnum şişmesin diye buz tedavisi uyguladım. Ayağa kalkınca burnunmdan hafif kan sızıntısı geldi. Kanı görünce ameliyat olduğuma kani oldum.

Ne ağrı vardı ne sızı. Rahatça konuşabiliyorum. Yiyip içebiliyorum. Halbuki 1998'de ameliyat olduğumda bir şeyleri içmek bile eziyetti. 

Ameliyat sonrası doktor asistanıyla ziyaretime geldi. Şikayetim olup olmadığını sordu. Yok deyince cumartesi çıkaralım, şu şu ilaçları yazalım, pazartesi de tamponu çıkarmam için polikliniğe bekliyorum dedi. 

Cumartesi doktorun asistanları geldi. Sıkıntımın olmadığını görünce taburcu ediyoruz sizi. Sizi rahatlatmak, burnunuzu yıkamak için solüsyon yazdık. Şırıngayla günde dört kez yıkayalım. Çeşme suyu değdirmeyelim dedi. 

Taburcu işlemlerinin ardından eve geldim. Gün boyunca yeme, içme, uyumada sorun yoktu tamponlara rağmen. 

Pazar günü daha da rahatlarım derken pazar günü tam aksi oldu. Yeme, içme, konuşma zorluğu çektim. 

Pazartesi tamponu aldırmak için polikliniğe gittim. 

Doktorun önüne oturdum. 1998 yılındaki burun ameliyatımdaki tamponların çıkarılışı gözümün önüne geldi. Gözümden yaşlar damlamıştı acısından. Yine öyle olur mu diye endişe ettim. Tamponları çıkardığından haberim bile olmadı. Ne ağrı ne de sızı hissettim. 

Burnumu yıkadıktan sonra nefes alır mısın dedi. Aldım. Nasıl dedi. Dünya varmış dedim. Teşekkür ettim. Büyüyen etleri küçülttüm. Daha önce ameliyat olduğun için ameliyatı içeriden yaptım dedi.

Çıkmadan önce bir hafta, on gün çeşme suyu değdirmeyelim. Günde iki defa ikişer sisi solüsyon uygulayalım. Verdiğim antibiyotiği bitinceye kadar kullanalım. Pazartesi öğleden sonra kontrol için bekliyorum dedi. Tekrar teşekkür edip çıktım.

Koridora çıkınca tekrar tekrar nefes aldım. Hem de iki burnumdan birden nefes alabiliyorum. Tekrarladım, oh be dünya varmış sözümü.

Ameliyat yapan doktorum Doçent Dr. Abitter Yücel Bey idi. İlgi ve alakasına, emeğine çok teşekkür ediyorum. Emeğine sağlık.

Yaşı genç olmasına rağmen işinin ehli biriydi. Kendisini iyi yetiştirmiş. O kadar yoğun iş yüküne rağmen kızıp köpürmeden, ip un sermeden işini bir güzel yaptı.

Elan ameliyat olduğumun üçüncü günü, ameliyat olmamış gibi sapasağlamım. Rahat nefes alıyorum. Burnumda tampon olduğu zaman bile horlamamışım. Böyle giderse bundan sonraki ahir ömrümde rahat nefes alarak ömrümü tamamlayacağım. Horlayıp kimseyi de rahatsız etmeyeceğim.

Yine yolda giderken 1998 yılındaki olduğum ameliyat geldi. Ameliyat olmak için doktorun İstanbul Caddesindeki özel muayenesine gitmiştim. Şimdi ise özel muayene olmadan, bıçak parası vermeden, özel muayene ücreti ödemeden bir çırpıda ameliyat oldum. Üstelik 1998 yılındaki ameliyatım gibi burnumun biri ameliyat edilip diğerinin kalma durumu yoktu. Tampon iki hafta boyunca burnumda takılı kalmadı. Tampon çıkarılırken ağrı, sızı çekmedim. Ameliyatın ardından iki gün sonrasında tamponlar da çıkarıldı. Ameliyatım göz kararı yapılmadı. Aletle görüntülenerek kapalı yerler tespit edilmişti.

Hasılı modern tıp kendini geliştirmiş. Doktorlarımız da bu gelişmeye ayak uydurmuş.

Abitter Bey gibi doktorlar kolay yetişmez. Öyle beğenmiyorlarsa gitsinler demekle olmaz. Kıymetlerini bilmek lazım. O kadar emeklerine saygı göstermek gerek. Devletin onca masraf ederek ve çaba sarf ederek yetiştirdiği bu doktorları ülkede tutmak için elden ne gelirse yapmak lazım.

Bu vesileyle ameliyatımı yapan Abitter Bey’e ameliyat öncesi ve sonrası ameliyat sürecini planlayan, doktorla görüşen, desteğini esirgemeyen çocuklarıma çok teşekkür ediyorum.

Son söz, burnunuzdan nefes almada sorun yaşıyorsanız, hiç ihmal etmeyin. Bir muayene olarak gerekirse ameliyat olun, benim gibi ömrünüzü ağızdan nefes alarak geçirmeyin.