Emekliler bir
zamanlar çalışan emsallerinden az maaş alırdı ama fark fazla değildi.
Çalışana göre
emeklinin az alması yadırganmazdı. Çünkü çalışanla çalışmayan arasında o kadar
da fark olmalıydı.
Fark fazla olmadığı
için emekliliğini hak eden yaş haddini beklemeden emekliye ayrılırdı.
Şimdi ise emekliliği
geldiği halde bir zamanlar 65 yaşa kadar çalışılır mı, ben emekliliğim gelince
bir gün bile durmam diyenler, çalışmaya devam ediyor. Çünkü emekli olanla,
çalışan arasındaki maaş farkı emeklinin aleyhine olacak şekilde iyice açılmıştır.
O yüzden kimse emekliliğe yeltenmiyor.
Yine bir zamanlar
emekliler, asgari ücretle çalışanlardan fazla alırdı.
Kısaca bir emekliye,
aldığı emekli maaşı emeklilik hayatında yettiği gibi artırıyordu da. En azından
kiralar emekli maaşının altında idi.
Emeklilerin aldığı
emekli maaşları farklı farklı olsa da büyük çoğunluğu düşük alıyor. Çoğu
emeklinin maaşı bir kira ödemeye bile yetmiyor. Emekli maaşını üzerine ilave
etmesi gerek.
Durum bu iken devlet
düşük emekli maaşı alanlara niçin yüksek ya da yaşayabileceği bir maaşı layık
görmüyor?
Bu soruya, ülkede
haddinden fazla emekli var. Bu kadar emekliyi bütçe kaldırmadığı için fazla
verilmiyor denebilir. Görünen esas neden bu olsa da bu emekli bu maaşla nasıl
geçinecek?
Emekliye bu maaşı
uygun görmenin anlamı şudur:
Üzerimde haddinden
fazla yük var. Bir de sizinle uğraşamam.
Başınızın çaresine
bakın.
Sırtımda
yüksünüz.
Düşün artık
yakamdan.
Emekliliği siz
istediniz. Bunun için çok kapı aşındırdınız. İşte emeklisiniz ve muradınıza
erdiniz. Daha ne istiyorsunuz. Bu emeklilikte siz de kazandınız, biz de.
Emekliliği isterken emekli olduktan sonra insanca yaşayabileceğiniz bir maaş
istediniz mi? İstemediniz. Ah bir emekli olsam dediniz. Hiç sonunu
düşünmediniz.
Nazarımda yok
hükmündesiniz.
Bir an evvel ölmeye
bakın. Sizi ne kadar açbeaç bırakırsam, ölüme o kadar yakınlaşırsınız.
Verdiğimle yetinin.
Yok yok yok. Anlamıyor musunuz siz.
Hala yaşamak istiyorsanız,
başınızın çaresine bakın. Gerekirse ikinci, üçüncü işte çalışın. Evinizde yaşayan
kaç kişi varsa hepsi çalışsın.
Her ne yaparsanız yapın
ama benden uzak durun.
Bu arada bu maaşla yaşarsanız
ve bir yeni seçim daha gelmişse oyunuzu bize vermeyi esirgemeyin. Unutmayın, sizi
biz emekli ettik. Biz sizin sırtınıza basarak yeniden kazanırsak size iyileştirmeyi
yine biz yaparız biz. Yeter ki bizden umudunuzu yitirmeyin. Sizde bu umut bizde
bu vaat oldukça aç kalmışsınız ne önemi var değil mi? Hiçbir şey yapamazsam bir defaya mahsus ödeme yaparım. Bu arada bugüne kadar sizi ve hiçbir çalışanımızı enflasyona ezdirmedik. Bu prensibimizi ve sosyal devlet anlayışımızı hiç unutmayın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder