Enkazın Tozuyla Yaşamak

Evimin karşısında üç katlı eski bir bina vardı. Eski demişsem, 30-40 bilemedin elli yıllık bir apartman. 

İçinde sanırım Suriyeliler kalıyordu. 

Bir gün bir sese uyandık. Binanın pencerelerini söküyorlardı.

Birkaç gün sonrasında, çatının kiremitleri de sökülüp aşağıya atılmaya başlandı. 

Belli ki bir insan ömrü kadar bile olmayan bu eski bina yıkılacak.

Bir gün yine gürültüye uyandık. Ortalığı toz, duman kaplamıştı. Belli ki beklenen gün geldi ve bina yıkılıyor. Tüm mahalle bu toz dumandan nasibini aldı. Araba ve evin camları toza belendi. Dışarıda göz gözü görmüyor. Deyin ki hava sisli, görüş mesafesi sıfır. Bir hızla panjurları kapatıp ardından arabayı parktan çekip istasyondaki parka götürdüm. Arabam da tozdan fazlasıyla nasibini almış. 

Panjurların kapatılmasıyla birlikte güpegündüz hava oluverdi gece. Işık nezaretinde kahvaltımızı yaparken az sonra koca bina olduğu yere çöküverdi. Binanın enkazıyla birlikte ortalığı kaplayan daha büyük toz duman, anlatılmaz ancak yaşanır.

Enkazla birlikte koca mahallenin tozla kaplandığını görünce şunları düşündüm:

Bir insan ömrü kadar bile olmayan binalarımız eski ve çürük diye yıkılıyor. Çürüklüğümüz, kokuşmuşluğumuz yaptığımız binalardan kendini gösteriyor.

Başka? Ömrümde belki de ilk binanın yıkılışını gördüm. Bir binanın tozu dumana katmasına şahit oldum. Ya deprem bölgesinde depreme maruz kalan, oturduğu binanın enkazında kalıp can verenler? Böyle ölüm zor ve istenmeyen olsa da ölüp kurtuldular. Artık acı çekmezler.

Ya enkazda ölmeyenler, yaralı kurtulanlar, evi ağır, orta ve hafif hasarlı olanlar? İşte bunlar için acı ve dert bitmez. Buradakiler sağ kurtulduklarına mı sevinsinler yoksa evsiz barksız kaldıklarına ve her şeyi kaybettiklerine mi üzülsünler. Buldukları yere başlarını soktular diyelim. Ya sürekli artçı deprem bunları yaşarken öldürmez mi?

Bunu da geçelim? Depremle beraber yıkılan ve enkaza dönen binalardan ortalığı kaplayan toz, dumana ne demeli? Diyelim ki bu da anlıktı. Ya sonrası? Burada kaldıkları müddetçe yıkılması tespit edilen ağır binaların peyderpey yıkılması sonucunda ortalığı kaplayan toz dumana ne demeli? Çünkü o kadar binayı aynı anda yıkmak birkaç günlük bir iş değil. Bina yıkmakla iş bitmiyor. Bir de yıkılan o binanın molozunu taşımak yine toz ve duman demektir. Belki de her yeni yıkılan binayla birlikte toz ve dumanla yaşamaya alışmak zorundalar. Sürekli tozu teneffüs edecekler, toz soluyacaklar.

Düşündüm de deprem bölgesinde deprem sonrası yaşamak çok zor olsa gerek. Zira onlar benim ömrümde bir defa yaşadığımı her gün yaşıyorlar. 

Gelelim bizim muhitteki enkaza dönen binaya. Binanın yıkılmasının ardından bir güzel yağmur yağdı. Benim araba yeniden yıkanmış gibi tertemiz oldu. Yalnız yağmurun ardından enkazı çekmeye ara verdiler. Bekliyorum enkaz kurumadan taşısınlar. Çünkü yağmurun ıslattığı molozu kaldırmak tozu en aza indirger. Ara verdiklerine göre mülk sahibi, bu ıslakta molozu taşırsam, komşularımı rahatsız edemem. Moloz iyice kurusun ki görsünler gününü diye düşünüyor olmalı.