Seçmen kimseye yaranamıyor. İktidara oy veriyor.
Kazanamayan muhalefetin seçmeni nasıl oy verirler, niçin bize vermiyorlar diye
seçmene kızıyor.
Muhalefete oy veriyor. İktidar seçmeni, şu oy verdikleri
partiye ve adaya bak. İyi de oy aldılar, nasıl verirler diye seçmene kızıyor.
Seçmen her iki tarafı protesto edip sandığa gitmiyor. Her
iki tarafın seçmeni, nasıl sandığa gitmezsin. Bak sen gitmedin, oyumuz
düştü/öbürü kazandı diye seçmene kızıyor.
Seçmen, iptal olacak şekilde oyunu kullanıyor. İki büyük
adayın seçmeni yine kızıyor.
Gördüğünüz gibi seçmen seçmene kızıyor. Yani biz bize kızıyoruz.
Kızmakla da kalmıyor. Birbirlerini cahillikle suçluyorlar.
Doğru mu tercihten dolayı insanımızın insanımızı suçlaması?
Sağlıklı düşünen biri için bu şekil ithamlar doğru olamaz.
Halbuki illa kızılacaksa karşı seçmene değil, kaybeden taraf
kendi partisine ve adayına kızacak, niçin kazanamadılar diye. Kazanana oy verenler
de oy vermeyenlere kızacakları yerde biz niçin bunları ikna edemedik diye kendilerine
kızması lazım.
Belli ki sağlıklı düşünemiyoruz.
Belli ki farklı düşünceye hazımsızız ve tahammülsüzüz.
Belli ki at gözlüğüyle bakıyoruz.
Belli ki önyargılıyız.
Belli ki karşı tarafa güven vermiyoruz.
Belli ki karşı tarafı düşman görüyoruz.
Belli ki farklı fikir ve görüşe saygımız yok.
Belli ki demokrasiyi özümsememişiz.
Hasılı bu hali pürmelalimizle demokrasi bize bir numara büyük.
Tek kelimeyle ayıp yapıyoruz. Bu ayıbı yapmaya devam edeceksek, her seçim kırgınlıklara sebebiyet verecekse, her seçim savaştan çıkmış gibi oluyorsak, birbirimizin tercihine saygı duymayacaksak, bu ülkede seçim yapmanın bir anlamı yok.
İlla seçim yapmaya devam edeceksek, toplumu bu şekil geren siyasilere tüm seçmenler olarak bir çift sözümüz olmalı...
Toplumu bu şekilde geren siyasileri; hayatlarını imanlarına şahit kılmaya davet ediyorum.
YanıtlaSilBu ülkede kimse, kimseyi memnun edemez!
Kaleminize ve yüreğinize sağlık ve esenlikler dilerim.
Eyvallah, teşekkürler Recep Bey.
Sil