Hıdırdır Adım

Sosyal medyayı, yazdığım yazıları paylaşmak için kullanırım. Paylaşımlarımda mizah vardır, hiciv vardır, dokundurma vardır, eleştirel bakış açısı vardır.

İçime sinmeyen bir hareket, tavır, tasarruf ve konuşma, yazılarımda eleştiri olarak kendini gösterir. Sadece yazılarımda değil, hayatın içinde de bu türden olumsuzluklara sözlü tepki gösteririm. Tepki vermediğim zaman vicdan azabı duyarım. Söylemeliyim derim.

Eleştiri yaparken kişi tercihi yapma, birilerini koruyup kollama, birilerini görmezlikten gelme vb. mizacım yoktur. Bu işi yapmadaki niyetim, eleştirinin kişi, kurum ve zihniyetleri mükemmelliğe götürdüğüne olan inancımdır.

Kırıp dökmeden, insan onurunu koruyarak yaptığım eleştirilerde önceliğim; içinden çıktığım, aynı iklimi teneffüs ettiğim, aynı kaynaktan beslendiğim, huyu ve suyu bana benzeyen, aynı yağmurda ıslandığım, kendimi kendilerinden sandığım, savunduklarımızı dava olarak gördüğüm kişi, kesim ve mahallemdir. Çünkü bunlar babamın oğlu olmasa da benim ailemdir. Üstelik babamın oğlunu çok severim. Çünkü kardeşimdir. Zamanında beraber üzülüp beraber sevindiğim kişidir. Babamın oğlunu sevmem, onu eleştirmeyeceğim anlamına gelmez. Çünkü sevgi böyle bir şeydir. Kim kardeşinin kötü olmasını ister. Kardeş dediğin iyi şeyler yaparsa, kimin kardeşi derim ve omuzlarım kabarır. Kötü bir şey yaparsa, üzülürüm.

Bir üzüntüm de kardeşimi evin dışından birinin eleştirmesidir. O yüzden yanlışından dolayı kardeşimi yani babamın oğlunu kol kırılır, yen içeride kalır misali hatasından vazgeçirmeye çalışırım. Bu yaptığın yanlış derim. Kardeşim söz dinler ve hatasından vazgeçerse, ona sevgim bir kat daha artar. Onu savunmaya ve uçan kuştan korumaya çalışırım. Ama kardeşim hata üzerine hata yapar, uyarılara aldırmaz, kırdığı yumurta kırkı geçer, yanlış yapmayı alışkanlık haline getirir, burnunun dikine gider, bu yanlışlarından dolayı mağduriyetler oluşuyor, hoşnutsuzluk alıp başını gidiyor... Kardeşimin bu gidişatından sağır sultan haberdar ise yağmurdan beraber ıslandığım bu kardeşim benim eleştiri oklarıma muhatap olur. Kol kırılsın, yen içinde kalsın demem. İçime atmam, serzenişimi dile getiririm. Eleştirmekle de kalmam. Öneriler getirerek yol da gösteririm. Ne de olsa bizden biri, aynı ailenin evlatlarıyız demem. Çünkü düzeltme evin içinde başlar. Ayrıca dost acı söyler yüze söyler.

Bu kişi değil babamın oğlu, kendi oğlum da olsa tavrım değişmez. Kazara oğlum, komşunun çocuğuyla kavga etse, ortalığı teskin etmek için bir ona bir buna tokat atacaksam, ilk tokadı oğluma atarım. Oğluma tokat atmam, onu sevmediğim, ondan nefret ettiğim anlamına gelmez. Bu durum sadece babamın oğlu için değil, babam için de böyle, annem için de böyle, kendim için de böyle. Oturup kendimi konuşsam, saatlerce eleştiririm kendimi.

Hayat felsefem haline gelen bu tavrıma geri dönütler olumlu mu? Hayır. Sözlerim tepki çekiyor mu? Çekiyor. Bana kızıyorlar mı? Kızıyorlar. Dışlıyorlar mı? Evet. Çizik atıyorlar mı? Evet. Yanımdan uzaklaşıyorlar mı? Uzaklaşıyorlar. Bana mesafe konuyor mu? Evet. Eleştiriyorsun da eline ne geçiyor diyen var mı? Var elbet. Çok değişti, çok savruldu diye düşünen var mı? Vardır mutlaka. Bu yönüm bana zarar olarak dönüyor mu? Dönmez olur mu? Tüm bunlardan dolayı zaman zaman üzülüyor muyum? Elbette üzülüyorum. Yalnız kendimi anlatamıyorum, beni anlamıyorlar diye huylu huyumdan vaz mı geçeceğim. Ne yapayım ben buyum. Adım Hıdır, elimden gelen budur.

Herkes beni anlasın, herkes beni desteklesin diye bir beklentim yok. Tüm bu dediklerimden, ben doğru yoldayım. Bir ben doğruyum gibi bir düşüncem hiç olmadı, olmayacak da. Başkasından tek istediğim, tavrım ve gittiğim yol hoşlarına gitmese de saygı. Başka da bir isteğim yok. Teşbihte hata olmazsa, benim dinim bana, onlarınki onlara.

Bembeyaz sayfalara derdimi ve içimi dökmektir tüm yaptığım. Bu konuda ben böyle düşünüyorum. Bu durumlardan ben hoşnut değilim, cümle alem duysun, beni böyle bilsin diyorum. Bugüne kadar böyle geldim, böyle gideceğim. Allah izin verdiği müddetçe de bu yolun yolcusuyum. Bu yolum birilerini üzermiş, şimşekleri üzerime çekerim demem. Alıcısı olmasa da birilerinin hoşuna gitmese de bu yol üzereyim. Bu yol üzere kendi doğrularımı ifade etmeye çalışacağım.