1948 yılında başka ülkelerden getirilen Yahudilerle Orta Doğu’da
suni bir devlet olarak dayatılan İsrail, Doğu Akdeniz kıyısındadır. Batısında Akdeniz, kuzeyinde Lübnan ve
Suriye, doğusunda Ürdün, güneybatısında Sina Yarımadası ve Gazze vardır. Ülkenin güneyi ise Necef
Çölü'nden ibaret.
Bu devleti tanıyan İslam ülkeleri olduğu
gibi tanımayanlar da var. Tanımayan İslam ülkeleri: “Afganistan, Cezayir,
Bangladeş, Brunei, Çad, Komorlar, Cibuti, Gine, Endonezya, İran, Irak, Kuveyt,
Lübnan, Libya, Malezya, Mali, Fas, Nijer, Umman, Pakistan, Katar, Suudi
Arabistan, Somali, Sudan, Suriye, Tunus ve Yemen.”
Tanıyanlar ise “Azerbaycan, Bosna-Hersek, Burkina Faso,
Arnavutluk, Fildişi Sahili, Mısır, Eritre, Gambiya, Gine-Bissau, Ürdün,
Kazakistan, Kırgızistan, Moritanya, Senegal, Güney Sudan, Tacikistan, Türkiye,
Türkmenistan, Özbekistan, Bahreyn, Birleşik Arap Emirlikleri.”
Komşularından Lübnan ve Suriye İsrail’i tanımamış.
Gazze tarafında Hamas var. Geriye çöl, deniz ve Ürdün kalıyor. Bir de kendisini
tanıyan Sina Yarımadası tarafında Mısır var.
Komşularının ve bölgenin çoğunun tanımadığı
İsrail, 1948’den bugüne dimdik ayakta olduğu gibi gücüne güç katarak güçlenip yerleşiyor.
Normal şartlarda komşularının çoğunun tanımadığı bir ülke ayakta duramaz.
İsrail ayakta durduğu gibi kendisine zaman
zaman tehdit olan ya da İsrail’in tehdit gördüğü devletler bugün can çekişiyor.
Saddam’ın Irak’ına, baba Esed’in Suriye’sine, Kaddafi’nin Libya’sına devlet demeye
bin şahit lazım. İran ve Suriye’nin desteğiyle zaman zaman İsrail’e korku veren
Lübnan Hizbullah’ının hiç sesi çıkmıyor. Ülkesinde birçok Filistinliyi barındıran
Ürdün İsrail için hiçbir zaman zaten tehdit olmadı. İsrail’e tehditler savuran İran
ambargo ile cebelleşiyor. Hoş, ambargo yokken bile gürlemesiyle kaldı hep.
Her İsrail-Filistin gerginliğinde Türkiye,
Filistinlinin yanında yer aldı. Yüksek perdeden İsrail’i eleştirdi. İsrail’i telin
mitingleri yapıldı. Sonuçta İsrail daha da pervasızlaştı.
Tüm bunlar ve tepkiler İsrail’i durdurmadığı
gibi İsrail kafasına koyduğunu yapmaktan geri durmadı. Üstelik kaç ramazandır eften
püften bahanelerle elinizden geleni ardınıza koymayın dercesine Filistinliye ramazanı
zehir etmekte. Kudüs’ü başkent ilan etti. Tampon bölge Golan Tepelerini de sınırlarına
kattı. Bugün devlet olma özelliğinden uzak Suriye, Irak, Suriye, Lübnan ve Libya’ya
girmek istese, önünde duracak bir devlet yok. Çünkü bu devletler en güçlü zamanlarında
Arap İsrail 6 gün savaşlarında İsrail’e yenilmişlerdi.
Tunus’ta başlayan, Mısır, Suriye ve Libya
şeklinde devam eden, adına Yasemin Devrimi denen yönetim değişikliklerinin de bugünden
bakınca İsrail’in güvenliği için yapıldığı anlaşılıyor. Çünkü bu ülkeler istikrarsızlaştırınca
orta yerde İsrail’e tehdit olacak bir güç kalmadı.
Öyle zannediyorum, bir zamanlar Büyük Ortadoğu projesi denilen şey de İsrail’in güvenliği içinmiş. Ülkelerin ve ülke liderlerinin niyetini bilmiyorum ama tüm bağırıp çağırmalar, tehdit ve eleştiriler İsrail’in daha fazla yayılmasına ve iyice yerleşmesine katkı sağladı. Aklım almıyor ama bilerek veya bilmeyerek her yapılan İsrail’e yaradığına göre acaba her şey ve herkes İsrail’in güvenliği için mi çalışıyor diye düşünmeden edemiyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder