Hutbe Konuları Üzerine (3)

Bir önceki yazımda Konya’ya özgü mahalli hutbe konularına örnek vereceğimi söylemiştim. Bunlar;

1.Pazar yerlerinin kullanımı. Bu konu önemsenmelidir. Çünkü pazar dağıldıktan sonra pazarcı esnafı ne kadar döküntüsü varsa pazarın ortasına bırakıp gidiyor. Görüntü, savaş sonrası hali arz ediyor. Ardından belediye çalışanları pazarı baştan sona temizleyip yıkıyor. Kirletmeden bu pazar yerleri pekala kullanılabilir. Esnaf çürük çarık ve döküntüsünü poşete koyup konteynere bırakabilir. Çok zor değil bu.

2.Pazarcı esnafı ve tezgaha mal dizaynı. Pazarcı esnafının çoğu müşteri ile çok laubali oluyor, hitapları amca, dayı, enişte vb şekilde. Diğer illerde seçtirme varken bu şehirde seçtirme niçin yok? Yine tezgahın önündeki ürün ile arkadaki ürün niçin aynı değil? Tezgâhtaki ürünlerin niçin hepsinde fiyat yazmıyor? Her gelen müşteri niye tek tek fiyat sormak zorunda kalsın? Tartı niçin müşterinin göreceği yerde değil? Pazarda niçin bağırılıyor?

3.Düğünlerde ortak kaptan yemek yeme. Konya dışında ortak kaptan yeme adeti var mı? Varsa bu devirde hala kaldı mı? Konya niçin ortak kaptan yemek yemeye devam ediyor? Ya bunun hikmeti anlatılsın ya da bu adetten vazgeçilsin? Bu şehir bir an evvel tabldot usulü yemeye geçmeli.

4.Düğünlere götürülen hediyeler. Eskiye oranla azalmaya başlansa da düğünlere hediye olarak kap kacak götürmeye son verilmeli. Bunun yerine herkes bütçesine göre üstünde adı yazılı zarf içinde para vermeli.

5.Esnafın kaldırım işgali. Esnaf tüm ürününü dükkanında teşhir etmeli. Bir kısmını kaldırıma koymamalı. Kaldırımı asıl sahibi  yayalara bırakmalı.

6.Trafik yoğunluğu olan yerlerde yanlış park, esnafın dükkanının önüne aracını park etmesi. Zafer gibi yerlerde otobüs durağına park yapılıyor. Otobüs durağına giremeyince yol tek şeride düşüyor. Otobüs yolcu almak ve indirmek için durunca, ardındaki tüm araçlar durmak zorunda kalıyor.

Esnaf aracını niçin park yerlerine koymuyor da dükkanının önüne koyuyor? Boş bıraksa da alışveriş için gelen vatandaş bir süreliğine aracını koyabilsin.

7.Ortak kullanım alanları, piknik yerleri ve park ve bahçelerdeki bankların kullanımı. Buraları hoyratça kullanıyoruz. Kirletiyoruz. Banklara özellikle gençler ayaklarını koyuyor. Az sonra bir başkası ayak basılan banka gelip oturuyor.

8.Esnafın satıcılığı. Yemin etmesi, fiyatı yüksek söyleyip indirim yapması, satılan mal geri alınmaz yazılması vs.

İlk etapta aklıma gelen hutbe konuları bunlar. Yerinde ve mahallinde görülmek suretiyle birçok konu bulunabilir. Bu şekil seçilen konuların o muhitin halkı üzerinde yararlı olacağını düşünüyorum. Yani hutbeler eğitici olmalıdır.