İyi ki İyiler Var

 "Ne kervan kaldı ne at, 

Hepsi silinip gitti. 

İyi insanlar iyi atlara binip gitti." dizelerinde  Rahmetli Necip Fazıl Kısakürek, iyi insanların yine iyi atlara binerek gittiğini, ortalığın kötü insanlara kaldığını anlatmak istiyor olsa gerek. Yine bir vefatın ardından   ”Bu dünya iyilere kalmaz. Hepsi çekip gidiyor” şeklinde cenaze yakınlarına teselli babında sözler söylenir.

 

İyi insanların hepsi çekip gidiyor mu? Sanmıyorum. Zira tabiat zıddıyla kaimdir. Nasıl ki her şey zıddıyla var ise kötü insanların yanında iyi insanlar da var. İyi ki varlar. Başta Necip Fazıl olmak üzere insanların bu şekilde serzenişte bulunması, ortamda kötülerin cirit atması ve işlerini her daim yürütüyor olmasından gerek. Bakmayın kötülerin ortalığı birbirine kattığına. Dün olduğu gibi bugün de iyi insanlar vardır. Yarın da olmaya devam edecektir. Seslerinin fazla çıkmaması efendiliklerindendir.

 

İyiler de kendi içinde ikiye ayrılır. İyi gün dostu olanlar ve kötü gün dostu olanlar şeklinde.

İyi gün dostlarını bir sıkıntı anında test edersin. İyiyken yanında olan bunlar en ufak bir zorda bunun yanında yer alırsam, başıma bela alırım, ikbalime halel gelir düşüncesiyle yavaştan yanından tüyerler. Bunu hal ve hareketlerinden ve ses tonlarında anlarsın. Yanına gelirken bile ayakları gerisin geriye gider.

 

Kötü gün dostu iyi insanlar ise düştüğün zaman veya başına bir sıkıntı geldiği vakit madden ve manen destek olmak için yanında yer alırlar. Çoğunu daha önce tanımadığın bu kişilerin böyle günde yani kötü gününde ortaya çıkan iyi insan olduğunu anlarsın. Bunu yaparken de kimseden çekinmezler. Kınanırım endişesi taşımazlar. Senden bir menfaatleri olmaz. Fırsat bu fırsat deyip faydalanma yoluna gitmezler. Hayatın pişirdiği hasbi insanlardır bunlar.

 

İyi ki var böyleleri...

Kötü ve zor gününde kenetlenen bu kötü gün dostlarını görünce iyi ki başıma böyle bir şey geldi. Kimin, ne olduğunu bu vesileyle aynel yakin görmüş, hakkal yakin anlamış oldum, beni hayata bağlayan da bu tip insanların varlığıdır diyorsun ve daha seçici oluyorsun. Her yanında olanı, her yüzüne güleni dost bilmemeyi öğreniyorsun.

Yaşadığımız bu hayatta kimin başına ne geleceği bilinmez ama etrafındaki iyi dediğin insanları test için bazen zorluklar gerekli. Değilse, denemediğin dostlarla bir ömrü bitirirsin. Kazara bir gün başına bir şey gelirse, ölmeden ölmüş olursun.

Hasılı özden olmayan çoklu dostu değil, az olsun ama özden dostların olsun. Varsın bir elin parmakları kadar olsun.