Kendisini mükemmel bir yaratılışta gören; akıl, zeka ve yaptıklarına
kendisini inandırmış, hasbelkader bir makama gelen bazı zevat ile ilgili
değerlendirmem:
Kibir budalasıdır.
Ne oldum delisidir.
Kendisinden başka kimseye güvenmezler.
Bir şeyin ve her şeyin en iyisini kendisinin yaptığını sanırlar.
Devletin imkanlarını hoyratça kullanırlar.
Başkasının eksik ve yanlışını bulmak için azami gayret gösterirler. Buldular
mı egoları tavan yapar. Sevinçlerine diyecek yoktur.
Olur olmaz her şeye karışırlar. Yani burunlarını sokarlar. Buna her şeye
maydanoz olma diyoruz.
Sabırsızdırlar. Büyük bir ihtimalle dokuz aylık değildirler.
Kendilerini bulunmaz Hint kumaşı ve Allah vergisi görürler.
Dediğim dedikçidirler. Dedikleri aynı anda olmazsa ve yapılmazsa kıyameti
koparırlar. Dedikleri amasız, fakatsız yerine getirilecektir. Nasıl ki ağanın
p.kunun üzerine p.k yapılmazsa bunların lafının üzerine laf konmaz. Koymaya
kalkan olursa da had bildirilir.
Günde dört mevsim yaşarlar. Bir bakarsın şeker gibi az sonra terör estiren
bir terörist olabiliyorlar. İçindeki fırtına dışa vuruveriyor.
Makamdan aldıkları güçle egolarını tatmin ederler.
Kolay kolay kimseyle geçinemezler. Evlilik yapamazlar. Evlenirlerse de
geçinemezler.
Başkasına güvensizliğin temelinde çocukluğunda yaşadıkları en büyük
etkendir.
Geçmişte her türlü halta imza attıkları, tüm kaçak yolları bildikleri için
karşısındaki herkesi öyle bilirler.
Aşırı kincidirler. Gücü yetiyorsa kendileri kelle alır, gücü yetmiyorsa başkalarının
eliyle sonuca giderler.
Soruşturma hastasıdırlar. Soruşturmayı her şeyin ilacı bilirler.
Makama güç katsın verdikleri gücü makamlarına alarak Çingene beyliği yapmaktan
büyük zevk alırlar.
Bir Allah var bir de kendileri. Dünyanın kendi etrafında döndüğüne inanırlar.
Elindeki imkanları güce dönüştürürken gücünün yetmediklerine de bir secdeye kapanmadıkları kalır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder