Ana içeriğe atla

Yola Çıkma!

*Usul, adap, yol, yöntem bilmiyorsan,
*İyi bir ekibin yok ise,
*İstişareye önem vermiyorsan,
*Makam, mevki ve şöhret hırsın var ise,
*Ufkun geniş değilse,
*Eleştiriye açık değilsen,
*Kızıp sinirleniyor; en sonda söyleyeceğini en başta söylüyorsan,
*Kendini sürekli geliştirmiyor ve yenileyemiyorsan,
*Uzun vadeli bir plan ve programın yok, olanı da yerinde ve zamanında revize edemiyorsan,
*İletişime çok açık değilsen,
*Ehliyet ve liyakate önem vermeyeceksen,
*Bütün işleri kendi üzerinde toplayacaksan,
*Dinlenmek için kendine yerinde ve zamanında yeterince zaman ayırmayacaksan,
*Yanındakilere güvenmeyeceksen,
*Herkese ayar vereceksen,
*Kucaklayıcı değil, kutuplaştırıcı olacak ve bütün okları üzerine çekeceksen,
*Zamanla prensiplerini çiğneyip zikzaklar çizeceksen,
*Çok konuşarak yüzünü eskiteceksen,
*Kendini anlatmayıp hep rakiplerini kötüleyeceksen,
*Seninle yolunu ayıranlara nankör diyeceksen,
*Kendini yenilemeyip hep eskiyi hatırlatacaksan,
*Yenilgiyi hazmedemeyeceksen,
*Eşini, dostunu, oğlunu, kızını, damadını işinden uzak tutamayacaksan,
*Dünyanın merkezini hep kendin olarak görecek ve benden sonrası tufan diyeceksen,
*Hata yaptığın zaman hatanla yüzleşmeyeceksen,
*Öneri ve yol gösterenleri düşman bileceksen,
*Ömrünü rakip ve alternatifleri yok etmek üzere harcayacaksan,
*İnsanlarla konuşmayı değil, kavgayı tercih edeceksen,
*Kendi tutturduğun yoldan başka doğru bir yolun daha olacağını kabul etmeyeceksen,
*Sen herkesi eleştirip kimse seni eleştiremeyecekse,
*Ben çok şey yaptım, herkes bana mahkum diyeceksen,
*Her şeyi en iyi ben bilir, ben yaparım havasına gireceksen,
*Başkasını hep küçümseyip tepeden bakacaksan,
*Ayakların yere basmadan hep vatan, millet, Sakarya, din, iman diyeceksen,
*Her gördüğün mikrofona konuşmak zorunda hissedeceksen,
*Olan her iyi şeyi kendinden, kötülükleri başkasından bileceksen,
*Gücü ele geçirdikçe değişeceksen,
*Dostlarını hep kıracak, beklentilerine cevap veremeyeceksen…

Bence hiç yola çıkma!


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Hutbelerde Okunan "Fîmâ kâl ev kemâ kâl" Kısmı

Cuma ve bayram namazlarına gidenlerimiz bilir. Hatip hutbeye çıkınca arada Türkçe hutbe olmak üzere başta ve sonda Arapça hutbe irat eder. Hatip ilk yani giriş kısmında içinde Allah'a hamd, peygamberimiz salavat ve kelimeyi şehadet getirir. Ardından "Ey Allah'ın kulları! Allah'tan korkun ve ona itaat edin. Şüphesiz Allah müttekiler ve işini iyi yapanları sever" der Arapça olarak. Sonra okunacak Türkçe kısma/metne temel olmak üzere Kur'an'dan ilgili bir ayet okur. Ayeti "Allah doğru söylemiştir" demek suretiyle tastikler. Akabinde bir hadis okur. Hadisi de "Rasulullah doğru söylemiştir" diyerek bitirir. Buraya kadar sorun yok. Esas sorun buradan sonra başlıyor. Sen sanırsın ki bundan sonra imam, Türkçe metni okumaya geçecek. Bizim imam, "Ve netaka habîbullâh, fîmâ kâl ev kemâ kâl" okumaya devam ediyor. Yani Allah'ın sevgili kulu bu konuda şöyle veya şunun gibi demiştir." diyor. Böyle okuyan birinden aynı konuda

Kıvrak Eğitim

— -Oğlum, niye erken geldin okuldan? — Bugün kıvrak eğitim yaptık. - — Ö ğretmenler hızlı hızlı mı ders işlediler? — Hayır, baba. Kıvrak o değil. Bir günde işlenecek dersin yarısını işlemek demektir. — Niye yarısını işliyorsunuz ki? Önemli bir durum mu var? — Öğretmenler toplantısı varmış. — Niye şimdi toplanıyorlar ki? — Çalışma  programında bugünmüş. — Oğlum daha iki gün oldu okul açılalı. Başlamışken biraz devam edilseydi de daha sonra yapsalardı, bu dediğin kıvrak eğitimi. Herkes mi böyle yapacak bugün? — Hayır, sadece ikili öğretim yapan okullar. Ama iyi oldu. Yedi saat ders işleyecektik, böylece üç ders işlendi. — -Bu toplantıyı başka zaman yapsalar olmaz mıydı? Mesela siz 15 tatili yaparken öğretmenler o yaptığı şeyi yapsalardı olmaz mıydı? — Baba, tatil o zaman. Tatilde toplantı yapılır mı? — İyi de yavrum! Size tatil. Öğretmenlere değil ki. Haydi, öğretmenler de sizin gibi yoruldular diyelim. Bir hafta tatil yapsınlar, ikinci hafta siz tatile devam eder

Kırgınlık ve dargınlık

Türkçemiz zengin dillerdendir. Bakmayın siz iki-üç yüz kelimeyle konuştuğumuza. Okuyup kelime hazinemizi geliştirmediğimizden işin kolayına kaçıyoruz. Tembelliğimizin cezasını güzel Türkçemiz çekiyor vesselam. İnce ve derin kelimelerimizin sayısı hiç az değildir. Kırgınlık ve dargınlık bunlardan biridir. Aralarında nüanslar vardır. Arasındaki farkı görmek için sözlüğe bakma ihtiyacı da hissetmeyiz. Çoğu zaman birbirinin yerine kullanırız. Siyak ve sibaktan anlarız neyi kastettiğini. Kırgın, "Bir kimseye gücenmiş, gönlü kırılmış olan" demektir. Dargın ise, "Darılmış olan, küskün" demektir. Gördüğümüz gibi iki kelime farklı anlamlara gelmektedir. Kırgınlıkta dargınlığın aksine küsme yoktur, incinme vardır. İnsan kime kırgın olur? Sevdiğine. Kırgın gibi olduğuna, geri durduğuna, mesafeli olduğuna bakmayın siz. Gözü her yerde o dostunu arar. Başına bir şey geldi mi hemen imdadına koşar. Çünkü bunlar ölümüne dosttur. Dargınlıkta ise küslük vardır. Herhangi bir yerde