“Yanan orman yangınlarını terör örgütü PKK üstlendi”
haberini bir gazeteden okuyunca haberin doğruluğunu teyit için diğer gazetelere
de göz attım. Ormanlarımızı yakan 'Ateşin Çocukları İnisiyatifi' adıyla PKK'nın
yandaşı bir grup imiş. Yaktığını üstlenmiş de. Üstelik üstlenmekle de kalmamış,
bugüne kadar yaktıkları ormanların listesini 'Nûçe Ciwan' sitesi yayınlamış.
Bir devlete düşman olabilirsiniz, halkını
sevmeyebilirsiniz, o ülkenin polis ve askeriyle sorununuz olabilir, bir dış
gücün silahlı askeri olup vur-kaç taktiğiyle o ülkeyi zayıf düşürmeyi
isteyebilirsiniz, emellerinize ulaşmak için her şeyi mubah görebilirsiniz,
"Biz haklı mücadelemiz için savaşıyoruz" da diyebilirsiniz. Hiçbir
gerekçenizi haklı görmesem de, yanlış olsa da bir yol tutturmuşlar, beyhude bir
çaba gösteriyorlar, halkın nefretini kazanıyorlar diyeceğim. Uyguladıkları
terörü bir yere koyup bir mantık göremesem de anlamaya çalışacağım. Ama hiç
anlayamayacağım ve anlamak istemeyeceğim, bir örgüt ormanları niçin yakar?
Ormanlar bize olduğu kadar kendilerine de nefes veriyor. Çünkü ağaç demek,
orman demek bir ülkenin akciğerleridir. Akciğeri olmadan bir ülke, bir insan
yaşayabilir mi?
Demek ki PKK ve yandaş örgütlerinin bu ülkeyi ele geçirme
ve yurt edinme gibi bir niyetleri yok. Öyle bir niyetleri olsa kendilerine de
nefes aldıracak akciğerleri niye yaksınlar? Bir, iki, üç değil; binlerce hektar
alanı yakıp kül edecek kadar gözleri dönmüşse, karşımızda yarınını düşünemeyecek
kadar gözü dönmüş, ne menem bir örgüt var. Bu tipler ne Allah'tan korkar ne de
kuldan utanır. Doğaya zaten saygıları olmaz. Varsa yoksa maşalıklarını
yapacaklar. Zaten yaptıkları da o. Bunların insanlıktan zerre nasipleri olsaydı
dili olmayan, sesi çıkmayan, bize faydadan başka bir şeyi murat etmeyen
ağaçların arkasına sığınarak ormanları ateşe vermezlerdi. Çünkü savaşların bile
bir hukuku vardır: Yaşlıya, silah doğrultmayana, kadına, çocuğa, yeşile ve
ağaçlara zarar verilmez.
Tüm bunları gözü dönmüş, bize karşı kahpece, kirli bir
savaş yürüten insan görünümlü kişilere söylüyorum. Benimki de laf! Beyhude bir
çaba yani… O zaman sözümü "Bu adamlar var ya, bu adamlar; bizim haklı mücadelemiz
için Türkiye Cumhuriyeti ile savaşıyorlar" diyerek PKK ve onun
uzantılarını destekleyen, içimizde yaşayan ve benim gibi bu ülkenin her türlü imkanından
faydalanan kişilere çeviriyorum:
Sizin destek verdiğiniz bu örgüt, polis ve askerin
karşısına çıkamıyor. Hıncını ağaçlardan alıyor. Yani akciğerlerinize ateş
ediyor. Bu kalbinize atış demektir. Yani bize kızarak sizi de oksijensiz
bırakıyorlar. Bunların derdi sizi korumak falan değil, aklınızı başınıza alın.
Bu satılmış örgüte destek vermeyin, hatta sempati bile duymayın. Unutmayın ki
ağaçla barışık olmayanlar insanla hiç barışık olmazlar.
Lanet olsun orman yakanların mücadele anlayışına! Yuh olsun
onların insanlıklarına!
*23/09/2019 tarihinde Anadolu'da Bugün gazetesinde yayımlanmıştır.
Yorumlar
Yorum Gönder