"Nankör Olma" Oğlum!

—Baba, biraz harçlık verir misin? Çarşıya çıkacağım.

—Vereyim evlat ama cebimde nakit yok. Bugün günlerden ne?

—Cumartesi.

—İyi o zaman. Bugün ayın 15'i. Maaş yatmıştır. Sen şu kartı al. Parkın oradaki bankamatikten maaşımı çek gel. Bu arada senin de harçlığını vereyim.

—Tamam baba!

*

—Baba al kartını.

—Maaş?

—Çekemedim.

—Niye? Bankamatik mi bozuk?

—Hayır, 8-10 kadar sıra var.

—Sıraya girip bekleseydin.

—Kim bekleyecek baba bu sıcağın altında. Nereden baksan bana yarım saat sonra sıra gelir.

—Ne yapacağız ya şimdi?

—Gitmeyiveririm çarşıya.

—Seni anlamıyorum. Daha doğrusu bu yeni nesli.

—Niyeymiş o? Ne yaptı yeni nesil?

—Sıkıntıya gelmiyor, beklemeye gelmiyor. Armut pişecek, ağzınıza düşecek.

—Şimdi biz mi suçlu olduk? Banka, yakınına bir ATM daha koysaydı olmaz mıydı? Bu çağda sıra mı beklenir?

—Ah oğlum ah!

—Ne oldu yine, bu ah neyin nesi?

—Hiç, eskiye gittim.

—Eski nasıldı?

—Eskiden ATM'ler yoktu. Maaşımızı mutemetten alırdık. Maaş günü cumartesi, pazar veya resmi tatil gününe denk geldiğinde maaşımızı ilk iş gününde alırdık. Yani hafta sonuna denk gelince maaşımız iki gün sonra ancak elimize geçerdi. Şimdi ne var! Hafta sonu, resmi tatil demeden maaşımız hemen yatıyor ve gidip çekiyoruz. Maaşımızı bankadan almaya başladığımız zamanlarda da yine maaşımız tatillerde yapmaz, ilk iş gününü beklerdik. Fazla ATM olmadığı için maaşı çekeceğimizde uzun kuyruklar oluşur, üşenmeden, bıkmadan bekler, sıramız gelince çekerdik. Hatta bazen tam bana sıra geldiğinde ATM ya arızalanır ya da makinede para biterdi.

—Eee...?

—O zamanlar böyleydi işte.

—İyi de bana niye anlattın şimdi bunu?

—Hiç, aklıma geldi nedense...

—İyi de baba, şimdi hangi çağda yaşıyoruz? Bir de ben ne zaman bir şeyden dert yansam geçmişten örnek veriyor, günümüzle kıyaslıyorsun hep. Günümüze gelmek lazım.

—Gelelim gelmeye de…dünü de unutmamak lazım.

—Tamam baba unutmayalım. Ama eleştirdiğim için niye nankör oluyorum? Bizim eleştirimizi eleştirebilir, hatta geçmişle kıyaslayabilirsin. Ama nankörlükle itham edilmeyi kabul etmiyorum. Çağın imkanlardan daha fazlayı istemek niye nankörlük olsun? Beni öldür ama asla nankör deme.

—Ama görmüyorsunuz oğlum!

—Görüyoruz baba. Daha fazlasını istemek niye nankörlük olsun.