Zamana Riayetin Neresindeyiz?

Yaz dönemi üç günlük mahalli bir kurstayım. Kursu veren, kursun yeri, kursun tarihi, kursun başlangıç ve bitiş saati belli. Kurs merkezi olarak ulaşımı kolay bir yer seçilebilirdi ama seçilmemiş.

Kursa başladık, tanışma faslından sonra kurs veren kişi, zamana riayet konusunda hassasiyetini belirtti: Ne zaman başlayacağımızı, teneffüse ne vakit çıkılacağını, teneffüsün süresini, öğle arasını ve bitiş saatini üstüne basa basa söyledi.

Hocamız, "Bu kursu almak için yüzlerce kişi müracaat etti. Maalesef herkes alınamadı. Siz şu 28 kişi meslektaşlarınıza göre şanslısınız..."dedi konuşmasının başında. Bu sözünü sunum esnasında birkaç defa daha söyledi. Kursa 1,5 saat geç intikal eden bir kursiyer, "Bu kursa seçilen bizlerden hangimiz bu kursu almaya layık kişileriz..." dedi konuşma arasında. Kursiyer meslektaşın konuşmasını da diğerleri gibi can kulağıyla dinledim. Avukat gibi konuşuyordu. Hem konuşması, hem giyim ve kuşamı dürüstlük abidesi gibi geldi bana. 

İlk gün geç gelmişti kursiyerimiz. Olabilir. Çünkü ilk gün alışık olmadığı bir yere zamanında ulaşması mümkün olmayabilir. İlk günü bu şekilde bitirdik.

Ertesi gün kurs başlamadan 5 dakika önce kurs salonuna girdim. Benden başka bir iki kişi vardı. Az sonra kurs hocamız geldi. Salonda kursiyerlerin çoğu olmayınca hocamız uzun bir hikaye anlattı. Niyeti herkesin gelmesini beklemek, yani bizi oyalamak. Yarım saat sürdü hikaye. Bu arada kursiyerlerimiz birer ikişer damladı. Bir saat gecikmeyle en son gelen kim olabilir? Dün "Hangimiz hak ederek bu kursa geldik" diyenden başkası değildi. 

Bu arkadaş gibi bazıları, gideceği yere en son ve gecikmeli gitmeye alışmış olabilir. Bu huyu değiştirmek zor. Zaten niçin geciktin veya gecikmeyelim desen sana bin bir mazeret öne sürer. Mazeretlerinin arkasındaki aymazlıktır aslında. İnsanları ikna ettim, kandırdım sanırlar bu halleriyle. Neyse geciksin gecikmeye. Konuşurken niçin dürüstlük abidesi gibi konuşur? Kursu almaya ehil olmadığını söylerken tüm herkesi niçin işin içine katma gereği duyuyor, anlayabilmiş değilim. 

Yarın kursumuzun son günü. Dört gözle kursa kaçta geleceğini bekleyeceğim. Kendisinden sonra gelen olacak mı? Umarım zamanında gelir de beni mahcup eder.