Ne Zaman Kendimize Bakacağız?

İnsanın en büyük sorunlarından biri kendisini mükemmel görmesi. Durum bu olunca gözü hep karşı tarafta. Çünkü kendisinde bir hata ve eksiklik görmez. Ona göre insanlar çok kötüdür, işlerini iyi yapmazlar. Böylesini en güzel anlatan bir hikaye. Okuyalım isterseniz:

"Genç bir çift, yeni bir mahalledeki yeni evlerine taşınmışlar.

- Sabah kahvaltı yaparlarken, komşu da çamaşırları asıyormuş

Kadın kocasına

- Bak, çamaşırları yeterince temiz değil, çamaşır yıkamayı bilmiyor, belki de doğru sabunu kullanmıyor.' demiş.

Kocası ona bakmış, hiçbir sey söylememiş, kahvaltısına devam etmiş.

Kadın, komşusunun çamaşır astığını gördüğü her sabah aynı yorumu yapmaya devam etmiş.

Bir ay kadar sonra, bir sabah, komşusunun çamaşırlarının tertemiz olduğunu gören kadın çok şaşırmıs, bak demiş kocasına

- Çamaşır yıkamayı öğrendi sonunda, merak ediyorum, kim öğretti acaba ?’

Kocası uzun uzun karısına bakmış; Ben bu sabah biraz erken kalkıp penceremizi sildim’ diye cevap vermiş."

Eleştiriye de açık olmaz böyleleri. Çünkü kendisini inkar anlamına gelir bu. Kolay kolay yapılanı beğenmez, ömrünü başkasını eleştirmekle geçirir. Hep başkasının gözündeki çöpü görür, kendi gözündeki merteği görmez. Başkasını eleştire eleştire eleştirmenlik adı altında bir mesleğin sahibi olur. Bu adam hep başkasını eleştiriyor, başkasında kusur buluyor, bir de ben bunu eleştireyim dersen annenden doğduğuna pişman eder seni. Çünkü kendisine göre hiçbir hatası yoktur onun. Bu yüzden eleştiriye açık değildir.

Hatasını görmediği için bu tiplerin hatasını görmesi de mümkün olmadığından kendisini yenilemesi ve geliştirmesi mümkün değildir.

Bu tiplere "Dünyada senden başka iyi insan var mı" demek lazım. 12.09.2017