"Ben trafik kurallarını iyi bilirim"

Cuma günü 13.00'da dersten çıktıktan sonra Cuma namazını kılmak için çarşıya yöneldim. Ezanın okunmasına 10 dakika var. Bir meslektaşımın arabasına bindim. Yola koyulduk.

Tali yoldan ana caddeye çıkıyoruz. Solumuzdan bir araç geliyor. Burun buruna geldik. Çarpışacağız diye içim dışıma çıktı. Çarşıya gitmekten geçtim, namaz da geçer bu durumda. Dedim hocam soldan araba geliyor. "Gelsin hocam, gördüm. Ben sinyalimi verdim. Yol benim. Sinyali verdim mi tamam. O beklemek zorunda. Ayrıca ben trafik kurallarını iyi bilirim. Bu konuda kendime güveniyorum," dedi.

Her ne kadar şoförlüğüm iyi olmasa da trafik kurallarını ben de iyi bildiğimi sanıyordum. Her konuda olduğu gibi bu konuda da yanıldığımı geç de olsa anladım. Çünkü öğretmen öyle gerekçeli ve ikna edici konuştu ki küçük dilimi yutayazdım. Şu ana kadar trafik adına bildiğimi sandığım kuralların çöpe gittiğini gördüm. Hocamızın kendinden ve trafik kurallarından emin konuşması bana bir avukatı hatırlattı. "Bir müvekkili at çalar. Avukat onu hakim karşısında savunur. Öyle ikna edici bir konuşma yapar ki, hakim beraat verir. Çıkışta müvekkiline: "Doğru söyle atı çaldın mıydı, yoksa çalmadın mı" diye sorar. Sanık: "Avukat Bey! Ben çaldım diye biliyordum. Fakat siz öyle güzel savundunuz, öyle güzel anlattınız ki, çalmadığıma kanaat getirdim" demiş. Benimki de o hesap. Kaptanımız yaptığını öyle güzel anlattı ki, şu ana kadar ben trafik kurallarını bildiğimi sanmışım.

Sormadım, bu güne kadar kaç kaza yaptınız, size kaç kişi çarptı diye. Ne zamanım vardı, ne de soracak ortam. Böyle biri böyle bir soruyu mutlaka kendisine yapılmış bir hakaret olarak değerlendirebilirdi. kaza yapmadıysa da mutlaka kazalara sebebiyet vermiştir. Sonunda kazasız belasız gideceğim yere kadar olmasa da daha önce ezanların okunmaya başladığı bir yerde gördüğüm bir caminin yanında inerek namazımı eda etmiş oldum. 02/03/2017