MEB niye başarılı olsun ki?

Hükümetin icraatlarını değerlendirirken bazıları, " Bütçeden en fazla pay ayırmasına rağmen hükümet eğitim ve öğretimde sınıfta kaldı ve başarısız" der. Haksız da değiller. Hükümetin kendisi de aynı kanaatte

Yeni dersliklerin yapılması, binaların iyileştirilmesi, okulların teknolojik alt yapıları hemen hemen tamam gibi. Okullar yakıt parasından da kurtuldu. Çünkü okulların giderlerinin ekseriyeti karşılanmaktadır. Boş geçen dersler de yok. En azından ücretli de olsa verebiliyor MEB. Müdürleri ve yardımcılarını kendisi seçti. Yani neredeyse MEB, okullar için saçını süpürge etti. Fakat her ne hikmetse eğitim ve öğretimde istenen başarı bir türlü yakalanamadı.

Un var, şeker var. Nedense ortaya bir helva çıkmıyor. Eğitimde başarısızlığın sorumlusu kim o zaman? Bu da soru mu şimdi? Amerika'yı yeniden keşfe gerek yok. Suçlu öğretmenler. Çünkü tam görevlerini yapmıyorlar. Halkın ve yetkililerin büyük bir kısmının bilinçaltında bu var. Yani eğitim ve öğretimdeki başarısızlığın faturası öğretmene çıkarılıyor. Suçu bulmuş, suçluyu da tespit etmişsek keyfimize diyecek yok milletçe. 

Soruyu MEB niçin başarısız diye soracağımıza MEB niye başarılı olsun şeklinde sormak lazım. Önce ben niye başarılı olamıyorum diye Bakanlık kendi kendine bu soruyu sormalı. Ciddi bir öz eleştiri yapmalı. Kanaatimce Bakanlık tıpkı bugünün velileri gibi davranıyor. Velilerde nasıl ki çocuklarına karşı aşırı bir korumacılık varsa, çocukları için saçını süpürge ediyorsa, çocuğuna hiçbir sorumluluk vermiyorsa, çocuğunun yapabileceği şeyleri bile kendisi yapıyorsa, onun her dediğini alıyorsa Bakanlık da aynısını yapıyor. Kitabını kendisi veriyor, yardımcı kaynağı yasaklıyor, okullarda sınav yapmayı zorlaştırıyor, veliden alınacak yardım/bağışa karşı çıkıyor, basın aracılığıyla tatilde öğrencilere ödev vermeyin diyor, (sanki ödev veren varmış gibi) okullarda hiçbir amaca hizmet etmeyen ücretsiz takviye kurslar açıyor, kalma ve eleme yok, düşük not verme yok, çocuk okulun altını üstüne getiriyorsa bir müeyyide yok, veli ve öğrenciden bir şey çıkmayacak şekilde Bakanlık kendisi karşılıyor. Veli ve öğrenci öğretmeni şikayet etmişse –veli ve öğrenci  haksızsa bile- yüzde 100 veliyi haklı buluyor. Başarısızlığın hesabını okullardaki idareci ve öğretmenden soruyor. Nedense veliye “Sen ne yaptın, öğrenciye; neyin eksikti, niçin başarılı olamadın” diye sormuyor. Bakanlık ve veli tereyağı gibi her defasında üste çıkıyor. Çapraz ateşle vurun abalıya dercesine öğretmene atış yapıyor. Her ikisi de biz ne yaptık demiyor. Çünkü olması gereken her şeyi biz yaptık. İş öğretmende bitecek beklentisi var.

Öncelikle başarı ve başarısızlıkta okulla ilgili olan tüm iç ve dış paydaşların az veya çok sorumlulukları vardır. Bugün sorumluluk tamamen kamu çalışanına yüklenmiş, veli ve öğrenciye ise herhangi bir sorumluluk verilmemiştir. Bakanlık, “Senden hiçbir şey almadan ben sana hizmet edeceğim. Dağıtacağın paran varsa git özel kurslara dağıt, ben her şeyi bedava halledeceğim. Çünkü ben babayım” demeye getirmektedir işi. Bakanlık okullardan verim almak istiyorsa hiç vakit kaybetmeden sorumluluk ve yetki alanlarını belirlemeli, performansa dayalı bir sistem getirmeli, tatilde öğrenciye ödev vermeyin demekten ziyade çocukların kapasitesinin üstünde olan haftalık ders saati azaltma yoluna gitmeli, eleme/kalma sisteminin yolunu açmalı. Okullarda kurs açmamalı, açacaksa da kursun ciddiyetinin anlaşılması ve verim elde edilebilmesi için mutlaka veliden ücret alınmalı.

İstediği başarı gelmediği takdirde tüm bileşenlerden sorumlulukları çerçevesinde hesap sormalı. Yoksa daha çok arayışlara gideriz, her bir modelden de kısa zamanda hevesimizi alır, bir başka modele/sisteme geçeriz. 16/02/2017