Bugün okullu oldum*

Biliyorum; ailem, akrabalarım, öğretmenlerim, yöneticilerim, büyüklerim ve çevrem benden ve benim gibi okula başlayanlardan çok şey bekliyorlar. Bu da doğaldır. Bilin ki ben bunun farkındayım. Zaten bunun için buradayım. Uzun bir tatilin ardından başlangıçta biraz zorluk çekeceğim ama alışacağım. Çünkü okumaktan başka çarem yok. Ben gemileri yaktım da geldim buraya. Biliniz ki yaz boyunca kafam boşaldı. Doldurmaya geldim.  Fotokopi makinesi gibi her şeyi alırım. Ben bu okulun müşterisi ve iç paydaşı olarak yoğurulmaya hazırım. Dedim ya. Ben her şeyin farkındayım. Pekiyi büyüklerim siz ne istediğinizin ve ne yapmak istediğinizin farkında mısınız? Bana bir şeyler  vermeye hazır mısınız?

Dedim ya beynim boş. İyi-kötü her şeyi alırım. Bakmayın siz benim ilgisiz gibi göründüğüme. Siz belki farkındasınız ya da değilsiniz. Benim de sizden istek ve beklentilerim olacaktır. Hani siz,  ilk gün yapmamız gerekenleri sayarsınız ya. Teşekkür ederim ilgi ve alakanıza. Pekiyi ben sizden neler bekliyorum. Niçin hiç sormuyorsunuz? Kusura bakmayın. İşin başında benim de sizlerden isteklerim olacaktır. Dediklerime “Daha sen çocuksun, bilmezsin” diye kızacaksanız, sözümü ağzıma tıkayıp “Yaramaz bu çocuk” diye beni kara listeye alacak iseniz,  hiç konuşmayayım... Hazırsanız, söylüyorum:

Bana yasakladığınız hiç bir şeyi kendiniz de yapmayın, hem de gözümün önünde. Çünkü faydası olmaz. Yasaklara riayet ederim belki. Ama fırsatını bulduğum ilk anda yasakları çiğnerim… Siz büyükler serbest giyinirken bana bir numara küçük gelen,  tek tip, aynı renk formaları giymeye beni zorlamayın. Burası asker ocağı değil bir kere. Ben bir bireyim. Lütfen bu kıyafet düzenlemesini -artı ve eksileriyle birlikte- bir kere daha düşünün.

Toplumsal hayatta gücüme göre görev alayım. Bana sorumluluk verin, her şeyden önce bana güvenin. Takibi de elden bırakmayın. Beni hazır yiyici olarak yetiştirmeyin. Yarış atı gibi sadece sınavlara hazırlamayın. Hayata da hazırlayın. Çocukluğumu da yaşayayım biraz. Sadece bilgi yüklemeyin. Analiz yapmama, beynimi kullanmama ve analitik düşünmeme de fırsat verin. Seçenekleri verilmiş, test tekniğine dayalı, bol soru çözdürmekten ziyade açık uçlu sorularla zorlayın beni… Bana evde, okulda sadece nasihat etmeyin. Çünkü bir kulağımdan girer, öbüründen çıkar gider. Hepiniz bana yaşantınızla örnek olun. Benim aklımda kalacak olan sadece davranışlarınızdır. Öğretmenim not vermede ve öğrencilere davranışlarında adil olmazsa ben de adil olamam. Evimde kavga varsa benden uslu bir davranış beklemeyin. Yaptığım davranışı görünce “Nereden öğrendi bu çocuk bunu” demeyin. Ben aklınıza gelebilecek her türlü kötülüğü yaşadığım ortamdan yani annemden, babamdan, arkadaşlarımdan, öğretmenlerimden, çevremden, görsel ve yazılı medyadan… alıyorum bilesiniz. Çünkü ben iyi bir alıcıyım.

Derslerime düzenli, tertipli çalışmam isteniyorsa çalıştığım odanın yanında gecenin bir vaktine kadar dizi izlenmesini istemiyorum. Beşikten mezara ilim öğrenilecekse buyurun beraber öğrenelim. Takviye ders, özel ders ve yardımcı kaynaklarla boğmayın beni. Alacağım kadar yük yükleyin bana. Siz hafta sonu tatilinizi yaparken beni erkenden etüt merkezi gibi yerlere göndermeyin. Eğer bilgiyi dışarıdan alacaksam bu okullar niye var, bana söyler misiniz? Okulları, dışarıdan takviyeye ihtiyacım olmayacak şekilde donatın o zaman. Siz akademik ve din eğitimini olması gereken yerin dışına ihale ederseniz biz daha nice nice 15 Temmuzlara maruz kalırız, haberiniz olsun.

Okuluma sabah erkenden gitmek, akşamın geç vaktinde gelmek istemiyorum. Giderken üzerime Güneş doğmalı, gelirken de hava aydınlık olmalı. Şu ikili öğretimden bıktım usandım artık. Okul mu kiralarsınız… Ne yaparsınız?  Bilmem. Ama lütfen bir çözüm bulun.

Ben derslerime hazırlıklı geleyim. Yeter ki durmadan “Çalış, çalış” demeyin. Ama siz de hazırlıklı gelin. Derse gelince “Nerede kalmıştık çocuklar? Haydi sen oku” demeyin. Adımla hitap edin bana.  Zira geçen yıl öğretmenim bir sene boyunca adımı öğrenemedi  maalesef.

Haftalık ders toplamı biraz  fazla değil mi? Hiç azaltmayı düşünüyor musunuz? Hazmedilmeden öğrenilen çok bilgi, bilgi yığınından ibaret olsa gerek. El insaf Bakan Amca!

Servisçi amca! Aracı kurallarına göre sür, başkasıyla rekabet etme, fiyat belirlerken de biraz insaflı ol… Kantinci amca! Kantini yüksek kiraya tuttum diye hıncını benden çıkarma, fiyatların makul olsun, temiz olsun, kaliteli olsun. Kazancın  bol ve rızkın helal olsun.

Büyüklerim! Yazdıklarımdan dolayı kızmayın bana. Biliyorum siz benim iyiliğimi istiyorsunuz. İnanın ben de çok iyi niyetliyim. Bu kadar iyi niyetten doğru ve doğrular ortaya çıksın artık… Kazanan ülkem olsun. Hepinizin yeni eğitim ve öğretimi hayırlı olsun. 19/09/2016

* 21.09.2016 günü Anadolu'da Bugün gazetesinde yayınlanmıştır.