Ana içeriğe atla

Yumuşak Karnımız-2 *

Din konusunda gizemli dünya insanımızın çok hoşuna gider, hep bu konularda konuşulsun ister. Din bezirganları da bu alanı iyi değerlendirip hep kendilerine pay çıkartabiliyorlar. Her şeyden önce insanımızın bu konulardaki merakını giderecek bir çalışma içine girilmelidir. Yapılacak çalışmalar istismarcıların bir daha kullanamayacağı netlikte olmalıdır. Bunun için:

1.Dinin ve konularının bir takım kesimler tarafından istismar edilmemesi için öncelikli olarak tartışmalı konular belirlenmeli, hatta vuzuha kavuşturulması gereken konular halka sorulmalı. (Mehdi, Mesih, İsa, cin, müceddit, gaybın bilinmesi.. vb )
2. Belirlenen konular Diyanet İşleri Başkanlığı nezdinde kurulacak, sahasında uzman kişiler tarafından enine boyuna mütalaa ve müzakere edildikten sonra kamuoyunun bilgisine sunulmalıdır. (Uzman heyet konuları incelerken Kur'an, sünnet ve sahih hadisi esas almalıdır.)
3. Din eğitim ve öğretimi devlet okullarında verilmelidir.
4. Din eğitim ve öğretimi devlet gözetiminde olmayan cemaatler tarafından verilmesinin önüne geçilmelidir.
5. Ağırlıklı olarak İslam ve imanın şartlarından ibaret olan ortaokul ve lise müfredatı yeniden gözden geçirilmeli, tartışmalı olan tüm konuların müfredata girmesi sağlanmalıdır. Tartışmalı konular konusunda komisyonun verdiği görüşün dışında bir başka görüşe yer verilmemelidir.
6. Din Kültürü müfredatının ders materyalini yazacak kişilerin; halkın nabzını tutan, halkın ve öğrencilerin seviyesine inebilen uzmanlardan oluşmalıdır.
7. Cemaatlerin gelir-gider ve bağışları sıkı bir denetime tabi tutulmalıdır. Ticari faaliyetleri varsa izlenmelidir.
8.Din alanında yazılan eserlerin, oluşturulan bir heyet tarafından tetkiki yapıldıktan sonra basımına izin verilmelidir. Her önüne gelenin din sahasında eser vermesinin önüne geçilmelidir.
9. Dini sahada uzmanlarınca vuzuha kavuşmamış tartışmalı konular basın aracılığıyla gündeme getirilmemelidir. 
10. Fıkıh, tefsir, kelam... alanlarında, uzmanlarından oluşan bir komisyon, tartışmalı konularla ilgili belirli periyotlarla bir araya gelip konuyu müzakere etmeli. Her alanın canlı müçtehitleri olmalıdır. Komisyon, önlerine gelen bir konu için kitap-sünnet, sahih hadis, öncekilerin bu konuda verdiği fetvalara göz atıp güncel fetva vermelidir. Dini alanda yaşayan, canlı bir fıkıh olmalıdır.
11. Herhangi bir cemaate ve gruba öğrencileri yönlendiren eğitimci önce uyarılmalı, devamı halinde milli eğitimle olan sözleşmesi feshedilmelidir.
12. Allah ve peygamberi dışında, herhangi bir kimsenin faziletlerinden bahseden gruplardan kesinlikle uzak durulmalıdır. Şeyhin kerametinden, peygamberi rüyasında görmesinden bahsediliyorsa, veli, mehdi, mesih, kurtarıcı... şeklinde bir anlatım varsa mutlaka mesafe konmalıdır.
13. Devlet ve Diyanet "Ben kurtarıcıyım, yegane yol bizim yol" diyenlere karşı kitleleri uyarmalıdır. Gaybı bilirim havasında olanlara şarlatan gözüyle bakılmalıdır.
14. Dini anlatımlarda akıl, mantık ve gönüllere hitap eden ikna edici bir üslup kullanılmalıdır. Öğrencilerin açık bir şekilde ikna olmadıkları konuları sormalarının önü açılmalıdır. Sorgulayan, aklını kiraya vermeyen bir neslin yetişmesi için çaba gösterilmelidir.
15. "Şeyhi olmayanın şeyhi şeytandır, mehdi, mesih gelecektir, her yüzyılda dini yenileyen bir müceddit gelecektir" gibi sözlerin kaynaklarının doğru olup olmadığı uzmanlarınca iyice araştırılarak kamuoyu bilgilendirilmelidir. Yanlış anlaşılmaya, din bezirganlarının kullanmalarına müsait olan gelecekle ilgili haber veren zayıf hadisler mutlaka kaynağı iyi araştırılarak o hadislerle amel edilip edilmeyeceği uzman ekip tarafından karara bağlanarak yine kamuoyuna açıklama yapılmalıdır.
16. Yanlışa giden yolların tıkanması anlamına gelen 'Seddi zerai' kaidesi netameli konular için uygulanmalıdır. 03/08/2016

* 14/09/2020 tarihinde Anadolu'da Bugün gazetesinde yayımlanmıştır.



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Hutbelerde Okunan "Fîmâ kâl ev kemâ kâl" Kısmı

Cuma ve bayram namazlarına gidenlerimiz bilir. Hatip hutbeye çıkınca arada Türkçe hutbe olmak üzere başta ve sonda Arapça hutbe irat eder. Hatip ilk yani giriş kısmında içinde Allah'a hamd, peygamberimiz salavat ve kelimeyi şehadet getirir. Ardından "Ey Allah'ın kulları! Allah'tan korkun ve ona itaat edin. Şüphesiz Allah müttekiler ve işini iyi yapanları sever" der Arapça olarak. Sonra okunacak Türkçe kısma/metne temel olmak üzere Kur'an'dan ilgili bir ayet okur. Ayeti "Allah doğru söylemiştir" demek suretiyle tastikler. Akabinde bir hadis okur. Hadisi de "Rasulullah doğru söylemiştir" diyerek bitirir. Buraya kadar sorun yok. Esas sorun buradan sonra başlıyor. Sen sanırsın ki bundan sonra imam, Türkçe metni okumaya geçecek. Bizim imam, "Ve netaka habîbullâh, fîmâ kâl ev kemâ kâl" okumaya devam ediyor. Yani Allah'ın sevgili kulu bu konuda şöyle veya şunun gibi demiştir." diyor. Böyle okuyan birinden aynı konuda

Kıvrak Eğitim

— -Oğlum, niye erken geldin okuldan? — Bugün kıvrak eğitim yaptık. - — Ö ğretmenler hızlı hızlı mı ders işlediler? — Hayır, baba. Kıvrak o değil. Bir günde işlenecek dersin yarısını işlemek demektir. — Niye yarısını işliyorsunuz ki? Önemli bir durum mu var? — Öğretmenler toplantısı varmış. — Niye şimdi toplanıyorlar ki? — Çalışma  programında bugünmüş. — Oğlum daha iki gün oldu okul açılalı. Başlamışken biraz devam edilseydi de daha sonra yapsalardı, bu dediğin kıvrak eğitimi. Herkes mi böyle yapacak bugün? — Hayır, sadece ikili öğretim yapan okullar. Ama iyi oldu. Yedi saat ders işleyecektik, böylece üç ders işlendi. — -Bu toplantıyı başka zaman yapsalar olmaz mıydı? Mesela siz 15 tatili yaparken öğretmenler o yaptığı şeyi yapsalardı olmaz mıydı? — Baba, tatil o zaman. Tatilde toplantı yapılır mı? — İyi de yavrum! Size tatil. Öğretmenlere değil ki. Haydi, öğretmenler de sizin gibi yoruldular diyelim. Bir hafta tatil yapsınlar, ikinci hafta siz tatile devam eder

Kırgınlık ve dargınlık

Türkçemiz zengin dillerdendir. Bakmayın siz iki-üç yüz kelimeyle konuştuğumuza. Okuyup kelime hazinemizi geliştirmediğimizden işin kolayına kaçıyoruz. Tembelliğimizin cezasını güzel Türkçemiz çekiyor vesselam. İnce ve derin kelimelerimizin sayısı hiç az değildir. Kırgınlık ve dargınlık bunlardan biridir. Aralarında nüanslar vardır. Arasındaki farkı görmek için sözlüğe bakma ihtiyacı da hissetmeyiz. Çoğu zaman birbirinin yerine kullanırız. Siyak ve sibaktan anlarız neyi kastettiğini. Kırgın, "Bir kimseye gücenmiş, gönlü kırılmış olan" demektir. Dargın ise, "Darılmış olan, küskün" demektir. Gördüğümüz gibi iki kelime farklı anlamlara gelmektedir. Kırgınlıkta dargınlığın aksine küsme yoktur, incinme vardır. İnsan kime kırgın olur? Sevdiğine. Kırgın gibi olduğuna, geri durduğuna, mesafeli olduğuna bakmayın siz. Gözü her yerde o dostunu arar. Başına bir şey geldi mi hemen imdadına koşar. Çünkü bunlar ölümüne dosttur. Dargınlıkta ise küslük vardır. Herhangi bir yerde