Ana içeriğe atla

İnsanoğlu dışlanmayı görsün

-Efendim! İnsan niçin şiddete, teröre bulaşır? Bunu aklım almıyor.
-Her bir şiddetin, terörün değişik çıkış sebepleri vardır. Bunu hazırlayan sebepleri iyi irdelemek lazım.
-Var mı bir görüşün? Sence sebepleri nelerdir?
-Dışlanma, horlanma, ötekileştirilme, küçümsenme, onuruyla oynanma, hakaret, değer vermeme, kan, gözyaşı ve silahların içerisinde ve gölgesinde yaşama, baskı, şiddet, cebir, alaya alma, değer vermeme, sahipsizlik, dışlanmışlık hissi, kaynaklardan eşit bir şekilde faydalanmama, doğuştan gelen evrensel haklardaki kısıtlamalar, sevdiklerinin gözönünde işkenceyle öldürülmesi. ..vb. insan onurunu zedeleyen, inciten her şey bir sebep olabilir.
-Amma da çokmuş sebepler. Terör örgütü sayısından daha fazla sanki. -Maalesef öyle.
-Peki terörle nasıl başa çıkılır?
-3 "t" ve bir de "s" metoduyla.
-Nedir onlar?
-Tespit-teşhis-tedavi-samimiyet yöntemleriyle.
-Ne demek bunlar?
-Önce terörü doğuran nedenler tespit edilmeli. Sonra ne şekilde tedavi edileceği teşhis edilmeli. Ardından tedaviye başlanmalı. Tabii bütün bunları yaparken her şeyden önce çözmede insanların, devletlerin samimiyet testinden geçmeleri gerekiyor. Aslında hepsinin ve her şeyin ilacı, samimiyettir. İnsanoğlu ve onun örgütlü hali samimi olsun. Dünyada terör diye bir şey kalmaz. Her bir devlet tıpkı insanların dediği gibi " Bana dokunmayan yılan bin yaşasın" modunda yaşıyor. Terör kime uğruyorsa o basıyor çığlığı. Diğerlerinin kulakları tıkalı. Hatta içten bir "ohh" çekiyor.
-Bu durumda suçlu kim/ler?
-Batılı devletler.
-Onlar ne yapıyorlar ki?
-Açgözlülüklerine dünyayı kurban ettiler.
-Nasıl yani?
-Kendi halklarının mutluluğu için önce birbirleriyle kıyasıya çarpıştılar. Sonunda dünyayı sömürmenin önündeki en büyük engeli tespit ettiler. O kalkmadan sömürme ve akabinde kendi halklarına ekonomik refah gelmeyecekti. Önlerindeki en büyük engelin Osmanlı olduğu kanaatine varıp bir araya geldiler. Osmanlıyı lime lime ettiler. Yok ettikleri Osmanlı'dan sonra küçük küçük devletler kurdular. Atadıkları emir erleri sayesinde sömürdükçe sömürdüler. Hala da doymadılar. Pastadan daha fazla pay almak için şimdi de kendi elleriyle getirdikleri hanedanlıkları yok etmek için önce terörü musallat ettiler. Terörü bahane edip ülkeleri yeniden işgal ettiler. Bugün Ortadoğu'da ve Afrika kıtalarında neredeyse devlet bırakmadılar. Devletsiz kalan ülkeler sözde devletler sayesinde suç ve teröre bulaştılar. Böylece hepsine terör belasını sardılar. Bu terörü rakiplerimize karşı kullanırız dediler. Bu hesapları uzun süre devam etti. Bu çağda kontrollerinden çıkan terör uluslararası bir güç oldu. Herkesin korkulu rüyası oldu.
-Bu teröristlerin dini ve inancı ne?
-Ne farkeder şu inançtan ve dinden olması. Terör terördür. Nasıl ki paranın dini, imanı olmazsa, terörün de dini olmaz. Ortamını oluşturduğun zaman her yerde çıkar. Tabiat boşluk kabul etmez. Nerede bir boşluk bulmuşsa orada terör ortaya çıkar. Bombalar kendine dönünce de eyvah der ama iş işten geçmiştir. Bu gün maalesef teröristlerin çoğu İslam ülkelerinden çıkmaktadır. Çünkü bu ülkelerin çoğunda ya devlet yoktur. Ya da halkına yabancı baskıcı rejimler iş başındadır.
-Türkiye'deki terör için ne dersin?
- Doğu ve Batı arasında bir denge unsuru olan Osmanlı, Türkiye olarak neşet etmiştir. Bilirler ki," Aslan düştüğü yerden kalkar." Ayağa kalkıp eski günlerine dönmemesi için terörü başımıza bela ettiler. Kurulan bir devlet 100 yılda bağımsız olur. Bizim 100.yılımız yaklaşıyor. Var güçleriyle boğmaya çalışıyorlar. Kendi içişlerini halledemeyen bir ülke ilerleyip gelişemez. Çünkü içini sağlama alan bir Türkiye'yi kimse tutamaz. Yönünü dışarıya döndürür. Osmanlı'dan koparılan diğer devletler 1960-70'lerde özgür oldular. Tam bağımsızlık için 100 yıl gerekiyor.
-Terörü çözmek için ne yapılmalı?
-Yukarıda dediğim gibi devletler özelllikle super devletler terörü çözmede samimi olmalılar. Herkes benim teröristim iyi, seninki kötü mentalitesinden vaz geçmelidir. Terörist avına çıkıp sivrisinekle uğraşmaktan ziyade esas hedef bataklığı kurutmak olmalıdır. Bunun için de terörün doğuşunu hızlandıran etmenleri yok etmekten başlanmalıdır işe.
-Dünyanın işi zor desene.
-Zor da ne zor. Böyle giderse insanın insanları yok ettiği bir asır olacaktır bu asır. Hiç bir asırda terör vasıtasıyla, bombalamalarla bu kadar insan ölmemiştir. Bu asır insanlığın yüz karası olarak tarihe geçecektir. Güya bu çağın adı, bilgi çağı olarak geçmektedir. Olgunlaştıracağı yerde insanlığı nereye sürüklemektedir.
-Bir de cehalet her kötülüğün anası derler. Gördüğüm kadarıyla bu çağın sorunu çok bilmek ya da bildiğini sanmaktan ve bildiğini kötüye kullanmaktan ibarettir.
-Burada hatırlanmaz mı Yunus. Ne demişti asırlar öncesi:
İlim ilim bilmektir
İlim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsin
Ya nice okumaktır
-Şimdi senin bu anlattıklarından terörü desteklediğini mi anlamam lazım.
-Bu kadar anlattığımdan sen bunu mu anladın?
-Niye kızıyorsun da?
-Git işine Allah aşkına. 17/11/2015

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Hutbelerde Okunan "Fîmâ kâl ev kemâ kâl" Kısmı

Cuma ve bayram namazlarına gidenlerimiz bilir. Hatip hutbeye çıkınca arada Türkçe hutbe olmak üzere başta ve sonda Arapça hutbe irat eder. Hatip ilk yani giriş kısmında içinde Allah'a hamd, peygamberimiz salavat ve kelimeyi şehadet getirir. Ardından "Ey Allah'ın kulları! Allah'tan korkun ve ona itaat edin. Şüphesiz Allah müttekiler ve işini iyi yapanları sever" der Arapça olarak. Sonra okunacak Türkçe kısma/metne temel olmak üzere Kur'an'dan ilgili bir ayet okur. Ayeti "Allah doğru söylemiştir" demek suretiyle tastikler. Akabinde bir hadis okur. Hadisi de "Rasulullah doğru söylemiştir" diyerek bitirir. Buraya kadar sorun yok. Esas sorun buradan sonra başlıyor. Sen sanırsın ki bundan sonra imam, Türkçe metni okumaya geçecek. Bizim imam, "Ve netaka habîbullâh, fîmâ kâl ev kemâ kâl" okumaya devam ediyor. Yani Allah'ın sevgili kulu bu konuda şöyle veya şunun gibi demiştir." diyor. Böyle okuyan birinden aynı konuda

Kıvrak Eğitim

— -Oğlum, niye erken geldin okuldan? — Bugün kıvrak eğitim yaptık. - — Ö ğretmenler hızlı hızlı mı ders işlediler? — Hayır, baba. Kıvrak o değil. Bir günde işlenecek dersin yarısını işlemek demektir. — Niye yarısını işliyorsunuz ki? Önemli bir durum mu var? — Öğretmenler toplantısı varmış. — Niye şimdi toplanıyorlar ki? — Çalışma  programında bugünmüş. — Oğlum daha iki gün oldu okul açılalı. Başlamışken biraz devam edilseydi de daha sonra yapsalardı, bu dediğin kıvrak eğitimi. Herkes mi böyle yapacak bugün? — Hayır, sadece ikili öğretim yapan okullar. Ama iyi oldu. Yedi saat ders işleyecektik, böylece üç ders işlendi. — -Bu toplantıyı başka zaman yapsalar olmaz mıydı? Mesela siz 15 tatili yaparken öğretmenler o yaptığı şeyi yapsalardı olmaz mıydı? — Baba, tatil o zaman. Tatilde toplantı yapılır mı? — İyi de yavrum! Size tatil. Öğretmenlere değil ki. Haydi, öğretmenler de sizin gibi yoruldular diyelim. Bir hafta tatil yapsınlar, ikinci hafta siz tatile devam eder

Kırgınlık ve dargınlık

Türkçemiz zengin dillerdendir. Bakmayın siz iki-üç yüz kelimeyle konuştuğumuza. Okuyup kelime hazinemizi geliştirmediğimizden işin kolayına kaçıyoruz. Tembelliğimizin cezasını güzel Türkçemiz çekiyor vesselam. İnce ve derin kelimelerimizin sayısı hiç az değildir. Kırgınlık ve dargınlık bunlardan biridir. Aralarında nüanslar vardır. Arasındaki farkı görmek için sözlüğe bakma ihtiyacı da hissetmeyiz. Çoğu zaman birbirinin yerine kullanırız. Siyak ve sibaktan anlarız neyi kastettiğini. Kırgın, "Bir kimseye gücenmiş, gönlü kırılmış olan" demektir. Dargın ise, "Darılmış olan, küskün" demektir. Gördüğümüz gibi iki kelime farklı anlamlara gelmektedir. Kırgınlıkta dargınlığın aksine küsme yoktur, incinme vardır. İnsan kime kırgın olur? Sevdiğine. Kırgın gibi olduğuna, geri durduğuna, mesafeli olduğuna bakmayın siz. Gözü her yerde o dostunu arar. Başına bir şey geldi mi hemen imdadına koşar. Çünkü bunlar ölümüne dosttur. Dargınlıkta ise küslük vardır. Herhangi bir yerde