Ana içeriğe atla

Bir insan profili

-Sana birini soracağım. Nasıl biri?
-Hangi yönden soruyorsun?
-Her yönüyle?
-Ben o dediğin kimseyi yeterince tanımıyorum.
-Ben tanıyorum yetmez mi?
-Tanıyorsan bana niye soruyorsun?
- Ben çözemedim. Özelliklerini söyleyeyim. Sen bana değerlendir.
-Tanırım dediğinle alışveriş yaptın mı? Yolculuk yaptın mı? Komşu oldun mu?
-Bir müddet yedim, içtim, birlikte çalıştım.
-Söyle şimdi özelliklerini ve yaptıklarını.
-Çok nazik ve kibardır. Konuşurken mangalda kül bırakmaz. Arkadaş canlısı bir imaj çizer. Seni her konuda destekler. Bilgi ve donanımı güzel.
-İyi bir adama benziyor.
-Dinle biraz... Yanında olmayan kişi aleyhinde atar tutar. Kötüler de kötüler. Ardından hasımvari konuşur. 
-Gıybet, dedikodu belki de iftira bol anlaşılan.
-İşin garibi kötülediği insanla telefonla görüşürken ya da yüzyüze görüştüğü zaman başlıyor o kimseyi övmeye. Hemen nazik, kibar ve iyiliksever profili çizmeye başlıyor. Bir türlü anlayamadım; gıyabında kötülediği adam iyi biri mi, kötü biri mi diye.
-Anlattığı adam kötü mü, iyi mi bilmem ama, senin bu dediğin kimse çift kişilik taşıyor. Nabza göre şerbet veriyor. Gününü gün edip vaziyeti idare etmeye çalışıyor. Ama şunu bil ki, senin yanında başkasını kötüleyen, aleyhinde konuşan kişi, başkasının yanında da seni kötüler, aleyhinde konuşur. Bu tiplere güvenme, fazla sır verme. Bu tipler adam yokken mangalda kül bırakmazlar, karşılaştıkları zaman da kuzu kesilirler. Herkesi idare etme yoluna giderler. İki yüzlü, hatta çokyüzlüdür. Belli etmez ama iyi bir hesap adamıdırlar. Aynı zamanda kincidirler. Sana iyi davranması gücüyün devam ettiği kadardır. Senden faydalanamayacağını/zarar gelmeyeceğini kavradığı zaman sana da dişini göstermeye başlar. Yine uzaktan gösterir dişini. Namerttir. Halihazırda sana gülücük dağıtmaya devam eder. Yine böyleleri hayatta risk almazlar. Böyleleri hep beklenti içerisindedir. Bir yere gelmek için sana takoz olmaya çalışır ama geri planda çalışır. Sana karşı da "Efendim şöyle iyisiniz, böyle iyisiniz" yağcılığını devam ettirir. Aslında yerinde de gözü vardır. Dosdoğru hiçbir şeyde gözü yok gibi davranır ama içi koftur. Hele aleyhinde konuştuğu insanı görünce 40 yıllık dostmuş gibi davranması yok mu? Gerçekten tehlikeli biri olduğuna o zaman karar veriyorsun. Kendisi bir beklenti içerisindeyken referans arayışına girer. Aleyhte değerlendirilebilecek davranışlarını törpüler. Geri planda iz bırakmaz. İşi oluncaya kadar da kirli çamaşırlarını örter. Döneklikte de üstüne yoktur. Böyle zamanlarda gerçek düşüncelerini ortaya çıkarmaz. Yanlarında iyi bir tasdikçidir. Asla kendileri olamazlar. İnanmadığı, sevmediği insanların yanında onlardanmış gibi görünmede çok mahirdir. 
-Böylelerinin sayısı çok mu toplumda
-Maalesef ganimet gibi.
-Bu tiplere ne denir?
-Onu da sen bul. Çok hazır yiyici olma.
-Bu hastalık yahu.
-Evet hastalık. Adını bilmiyorum ama akıllı geçinme hastalığı olabilir.
-Tedavisi var mı bunun?
-Menfaatın, ikiyüzlülüğün ve beklentinin sonucunda oluşan bu hastalığın maalesef tedavisi yok. Olsa olsa sağlam bir iman tedavi edebilir.
-Bunlar bu yaptıklarının farkında mıdır?
-Adı gibi farkında. Sadece farkına varmadıkları, başkasını kandırmaya çalıştığını başkasının bilmediğini sanması.
-Bu, bir kişilik bozukluğudur.
-Evet.
-Toplum ve İslam dünyası böylelerinden çok çekmiştir. Hala da çekmektedir. 
-Hadi bu hastalığın adını söyle.
-Dedim ya söylemem. Sen bul.
-Allah böylelerinin şerrinden korusun cümlemizi.
-Amin...
17/11/2015

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Hutbelerde Okunan "Fîmâ kâl ev kemâ kâl" Kısmı

Cuma ve bayram namazlarına gidenlerimiz bilir. Hatip hutbeye çıkınca arada Türkçe hutbe olmak üzere başta ve sonda Arapça hutbe irat eder. Hatip ilk yani giriş kısmında içinde Allah'a hamd, peygamberimiz salavat ve kelimeyi şehadet getirir. Ardından "Ey Allah'ın kulları! Allah'tan korkun ve ona itaat edin. Şüphesiz Allah müttekiler ve işini iyi yapanları sever" der Arapça olarak. Sonra okunacak Türkçe kısma/metne temel olmak üzere Kur'an'dan ilgili bir ayet okur. Ayeti "Allah doğru söylemiştir" demek suretiyle tastikler. Akabinde bir hadis okur. Hadisi de "Rasulullah doğru söylemiştir" diyerek bitirir. Buraya kadar sorun yok. Esas sorun buradan sonra başlıyor. Sen sanırsın ki bundan sonra imam, Türkçe metni okumaya geçecek. Bizim imam, "Ve netaka habîbullâh, fîmâ kâl ev kemâ kâl" okumaya devam ediyor. Yani Allah'ın sevgili kulu bu konuda şöyle veya şunun gibi demiştir." diyor. Böyle okuyan birinden aynı konuda

Kıvrak Eğitim

— -Oğlum, niye erken geldin okuldan? — Bugün kıvrak eğitim yaptık. - — Ö ğretmenler hızlı hızlı mı ders işlediler? — Hayır, baba. Kıvrak o değil. Bir günde işlenecek dersin yarısını işlemek demektir. — Niye yarısını işliyorsunuz ki? Önemli bir durum mu var? — Öğretmenler toplantısı varmış. — Niye şimdi toplanıyorlar ki? — Çalışma  programında bugünmüş. — Oğlum daha iki gün oldu okul açılalı. Başlamışken biraz devam edilseydi de daha sonra yapsalardı, bu dediğin kıvrak eğitimi. Herkes mi böyle yapacak bugün? — Hayır, sadece ikili öğretim yapan okullar. Ama iyi oldu. Yedi saat ders işleyecektik, böylece üç ders işlendi. — -Bu toplantıyı başka zaman yapsalar olmaz mıydı? Mesela siz 15 tatili yaparken öğretmenler o yaptığı şeyi yapsalardı olmaz mıydı? — Baba, tatil o zaman. Tatilde toplantı yapılır mı? — İyi de yavrum! Size tatil. Öğretmenlere değil ki. Haydi, öğretmenler de sizin gibi yoruldular diyelim. Bir hafta tatil yapsınlar, ikinci hafta siz tatile devam eder

Kırgınlık ve dargınlık

Türkçemiz zengin dillerdendir. Bakmayın siz iki-üç yüz kelimeyle konuştuğumuza. Okuyup kelime hazinemizi geliştirmediğimizden işin kolayına kaçıyoruz. Tembelliğimizin cezasını güzel Türkçemiz çekiyor vesselam. İnce ve derin kelimelerimizin sayısı hiç az değildir. Kırgınlık ve dargınlık bunlardan biridir. Aralarında nüanslar vardır. Arasındaki farkı görmek için sözlüğe bakma ihtiyacı da hissetmeyiz. Çoğu zaman birbirinin yerine kullanırız. Siyak ve sibaktan anlarız neyi kastettiğini. Kırgın, "Bir kimseye gücenmiş, gönlü kırılmış olan" demektir. Dargın ise, "Darılmış olan, küskün" demektir. Gördüğümüz gibi iki kelime farklı anlamlara gelmektedir. Kırgınlıkta dargınlığın aksine küsme yoktur, incinme vardır. İnsan kime kırgın olur? Sevdiğine. Kırgın gibi olduğuna, geri durduğuna, mesafeli olduğuna bakmayın siz. Gözü her yerde o dostunu arar. Başına bir şey geldi mi hemen imdadına koşar. Çünkü bunlar ölümüne dosttur. Dargınlıkta ise küslük vardır. Herhangi bir yerde