Bir Şizofren Hastasının Bilinemeyen Dünyası

Yeni görev yerine gelmeden önce "Gideceğiniz yerde problem biri var. Oraya da falan yerden geldi. Orada da sorundu. Oranın müdür yardımcısıyla bozuştu. Soruşturmayla yeri değişti. Tayini çıkmasına rağmen okuldan gitmedi. Polis zoruyla çıkarıldı. Ona karşı dikkatli ol." dedi biri. Cürmü kadar yer yakar. Problem biri problem birine ne yapabilir dedim. 

Yeni yerimde göreve başladım. Kurum müdürü de" Başımızda böyle bir sorun var. Durmadan bizi şikayet ediyor. Bizi uğraştırıyor. Soruşturma geçirdi ama bir sonuç çıkmadı." dedi.

Görev yaparken gözüm sorun olanı aradı. Gözüme ilişmedi. Sanırım toplantıya katılmamış. 

Bir başka yerde seminerde iken gruba, "Aranızda iş bölümü yaparken falana görev vermeyin. Çünkü ilçe emrine alındı" mesajı geldi.

İlgili kişi resmi yazı nerede mesajı yazdı ama cevap veren olmadı. 

Gün geldi çattı. Mesai başladı. Kendisine göre verilmemesine rağmen kuruma gelmeye devam etti. Gelip oturup oturup gidiyor. İlişik kesmeye de yanaşmamış. 

Kurum, resmi tebligatı adresine yapmış. Yeni görev yerini bildiren yazı da resmi olarak adresine gönderilmiş. 

Kurumla bir bağı kalmamasına rağmen her gün kuruma gelmeye devam etti. 

Geldiği zaman kimseyle muhatap olmuyor, kimse de onunla. Kimse de yanına varıp oturmuyor. Sessiz ve sakin bir şekilde bir kenarda oturup duruyor. Açıyor Kur'an-ı Kerim'i. Bacak bacak üstüne atıyor. Dizlerine koyuyor Kur'an-ı. Bir taraftan önündeki Kur'an'a bakıyor, bir taraftan da durmadan esniyor. Belli ki ya uykuyu almadan geliyor ya da uyuya uyuya gözünü açamıyor. 

Topluluk içerisinde sessiz, sakin ve bir başına olan bu kimse, kurum müdürüne zaman zaman saydırıyormuş odasında. Ağzına geleni söylüyormuş. 

Birkaç defa polis geldi odadan çıkarmak için. Polis nezaretinde gitti kurumdan. Odadan çıkarıldıktan sonra soluğu karakolda almış. Kurum müdüründen şikayetçi olmuş. O günün nöbetçileri ifade vermeye karakola gittiler. 

Polis nezaretinde çıkarıldıktan sonra bir daha gelmez dersin. Ama ertesi gün ve sonraki günler yine gelmeye devam ediyor. 

İki ayı geçti bu durum. Hala aynı durum devam ediyor. Personel her gün saat 8.00'de geliyor. 11.00'e kadar oturup oturup gidiyor. Ne ilçe bizim personel nerede diye aramaya geliyor ne kurum gelme buraya diyor ne de kendisi burayla işim kalmadı, artık gelmeyeyim diyor. 

Bu durum ne kadar devam edecek bilmiyorum. Bildiğim bir şey varsa ilgili kişi bıkıp usanmadan ilgisi kalmamış kuruma gelmeye devam ediyor. Nasılsa beni arayıp soran yok. Şöyle vurup kafayı, bir güzel uyku çekeyim demiyor. 

Bir gün bulunduğumuz yere, kendisini gördüğü zaman sayıp döken, ağzına geleni söyleyen, her türlü hakarete maruz kalan kurum müdürü geldi. "Kimsenin bir şey yaptığı yok. Ne sendika gelip bize destek veriyor ne basın açıklaması yapıyor. Beni görünce demediğini bırakmıyor" dedi. Belli ki dertli idi. Bize bir şey demiyor dedim. "Başkasına da tepki vermiyor. Tüm içindekileri bana boşaltıyor. Karakolda benim geldiğimi görünce, işte şu dedi. Saymaya başladı" dedi. Teşbihte hata olmasın. Sizin durum sokak köpeklerinin doldurulduğu araca benziyor. Köpekler aracı görünce hep birlikte saldırıyorlar. Bu kişi de sizi görünce aynısını yapıyor dedim. Kurum müdürü aynı öyle dedi. Yanımızdaki bir başkası ise bu teşbih çok ağır oldu dedi. 

Uzatmayayım, hem daha önceki kurumlarda hem bu kurumda sorun olmuş. Her yerden polis zoruyla çıkarılmış bu kişi bir şizofren hastası imiş. 

Bu vesileyle bir şizofren hastası ile aynı kurumda aynı havayı teneffüs etmiş oldum. Saldırgan özelliğini görmedim. Ürkek bir hali var. Önünde Kur'an okurken girip çıkanı izlemesi de gözlerden kaçmıyor. Zaman zaman oturanlara bir bakış atıyor. Bu arada esnemesini de ihmal etmiyor. Kimsenin kendisiyle konuştuğunu görmedim. Oturduğu masanın üstünde bir elektrik üçlüsü vardı. Yanına varıp bunu alabilir miyim dedim. Benim değil dedi. Ürkek hali dikkatimi çekti. 

Herkesin dünyası farklı. Bu kişinin dünyası daha bir farklı. Her türlü problemin, ölüm dışında belki çözümü vardır ama psikolojik hastalıkların da maalesef tedavisi olmuyor. Kimsenin böyle hastalıkla boğuşmasını hiç temenni etmem. 

Kaza Masrafından Kaçınmanın Formülü *

Birisine arkadan veya yandan vurdunuz. Tutanak tutulması lazım.

Tutanak demek işi resmiyete bindirmek demektir. 

Resmiyet demek, sigortan veya varsa kaskon, karşı tarafın arabasının zararını karşılayacak demektir.

Ama bu demektir ki yeni sigorta ve kasko yaptırırken tuzlu ödeme yapmak zorundasın. 

Arabanın değerinin düşmesi de bir başka mesele. 

İnşallah çarpma esnasında suçlu olmana rağmen karşı tarafa ileri geri konuşmamışsındır. Çünkü hem suçlu güçlü olman demektir.

Neyse gelelim vurma meselesine. Bu havuz probleminden nasıl kurtulursun ona bakalım. Zira kurtuluşun anahtarı senin elinde. 

Vurduğun arabanın sahibine sağdan yaklaşacaksın. Geçmiş olsun, hata bizde, sizde bir şey var mı diyeceksin. Adeta iyilik meleği kesileceksin. 

Ardından kimsin, necisin hasbihali yapıp zarar verdiğin arabanın sahibine güven vereceksin. 

Sonra tutanağa gerek yok. Suç bizde. Şu benim numaram. Arabanızı yaptırın. Biz ödemesini yaparız. Boşu boşuna sigorta ve kaskomuz artmasın. Bunlara vereceğimiz fazla parayı kaportacıya veririz diyeceksin. 

Tüm bunları söylerken sahici konuşman gerektiğini tekrar hatırlatırım. 

Senin bu güven telkinin karşı tarafı rahatlatacak, dediklerini makul görecek ve tutanak tutmaktan vazgeçecek. 

Bu durumda arabasına vurduğun kimse, şu dünyada ne anlayışlı ne iyi insanlar var. Üstelik hatalarını kabul ediyor ve zararı da karşılayacak deyip huzur içinde işine gidecek. 

Gel zaman git zaman işinden vakit bulup arabasını tamir için sanayiden fiyat alan bu kazazede, nasılsa, efendim, arabanın masrafı şu kadarı buluyor diye arayacak. 

Sen bu durumda ne yapacaksın? Herhalde tamam, yaptır, ben ödemesini yapayım demezsin değil mi? Sakın, yanılıp şaşırıp böyle yapmaya kalkma. 

Ajite edeceksin karşı tarafı. Şöyle ki: Ben tek maaşlı biriyim. Siz ise iki maaşlı birisiniz. Zaten kendi arabamı yaptıracağım. Bir de sizin arabayı yaptırmak bana külfetli olacak. Başınızın çaresine bakın diyeceksin. Ardından hakkınızı da helal edin diyeceksin. Bunu mutlaka yapmalısın. Çünkü helalleşme önemli. 

Olur mu, söz verdim yaptıracağıma falan demeyin. 

Söz dediğin nedir ki? 

Bırak bundan sonrasını arabasına vurduğun düşünsün. Çünkü onlar çift maaş. Sen ise tek maaşlısın. Arabalarını yaptırmak onlara dokunmaz. 

Kul hakkıymış. Boş ver. İşini çıkardığına bakacaksın.

Not: Anlattığım bu hikaye bir yakınımın başına gelmiş. Benim de başımdan geçen böyle bir hikaye var:

https://dilinkemigiyok.blogspot.com/2015/12/beni-tandn-m.html

*08.11.2024 tarihinde Anadolu'da Bugün gazetesinde yayımlanmıştır. 

Öğretmenler Odası Buluşmaları

11-15 Kasım tarihleri arasında yüz yüze yapılması gereken seminer, Bakan'ın bu açıklamasıyla çevrim içine dönüştü.

Bakan'ı yüz yüzeden çevrim içi kararına döndüren düşünce, her ayın ilk haftası Bakan’ın değişik illerde gerçekleştirdiği öğretmen buluşmaları olmuş.

Bildiğim kadarıyla Bakan göreve başladıktan sonra öğretmenler yüz yüze semineri 2024-2025 eğitim ve öğretim başında yapabildi. Daha önce yine öğretmenler odası buluşması sonucunda semineri çevrim içine döndürmüş, diğer seminer kesinlikle yüz yüze olacak demişti. O seminer haftası da dini bayrama denk geldiğinden o seminer de yapılmamıştı. Bu seminer de yine öğretmen talebi çerçevesinde çevrim içi olacak şekilde düzenlendiğine göre bu aşamadan sonra yapılması gereken ya bu ara tatilleri kaldırmak ya da ara tatillerde seminerleri sene başı hariç çevrim içi olacak şekilde kalıcı hale getirmektir. Çünkü seminerin faydalı olup olmadığı tartışılır ama eğer faydası var denilirse seminerlerin yüz yüzeden ziyade çevrim içi şeklinde yapılmasının daha faydalı olacağını düşünüyorum. Öğrenciyle beraber tatil yapan öğretmen de gittiği yerde çevrim içi olarak seminerini almalı. Çünkü yüz yüze seminerler kadar verimsiz seminer görmedim bugüne kadar.

Burada öğretmen odası buluşmalarına dikkat çekmek istiyorum. Bakan'ın öğretmenlerle bir araya gelip yüz yüze bilgi alışverişinde bulunması ve istişare yapması takdire şayan. 

Bu öğretmenler odası buluşmalarına o ilin her öğretmeni katılabiliyor mu yoksa bu tür buluşmalara seçme öğretmenler mi katılıyor? Yani bir öğretmen bu buluşmaya katılmak isterse Bakan ile bir araya gelebiliyor mu? Bildiğim kadarıyla Bakan ile görüşmeye katılacak öğretmenler il MEM’ler tarafından belirleniyor. Halbuki her türlü düşünceye sahip istekli her öğretmen katılabilmeli ki istişarenin bir anlamı olsun.

Bir diğer husus Bakan'la bu öğretmen buluşmasına katılan öğretmenlerin, seminerlerin çevrim içi olmasından başka talebi yok mu? Çünkü seminerle ilgili karar hep bu öğretmen odası buluşmaları sonucu alınıyor. Acaba başka konular da konuşuluyor da kamuoyuna açıklanmıyor veya açıklanıyor da benim mi haberim yok?

Mesela haftalık ders yükü buralarda gündeme gelebilir. Çünkü ders yükü, ders çeşidi fazla. Pekala haftalık ders yükünün azaltılması düşünülebilir. Aynı şekilde ders saatleri de özellikle kış saatlerinde yarım saate indirilmesi kararı alınabilir. 

Hatta kreş, ana sınıfı, ilk ve ortaokul 5. ve 6. sınıf seviyesinden sonra lise ve üniversite kademesindeki dersler de çevrim içi kapsamına alınabilir. Çünkü okullar eskiden olduğu gibi bugün bilginin tek kaynağı değil. Sadece bilgi kaynaklarından biridir. Öğrenci bilgiye İnternet ortamından ulaşabilir. Öğretmenler uzaktan çevrim içi ders yapabilir. 

Burada okullar sadece öğretim veren değil aynı zamanda öğrencinin eğitildiği yer denebilir. Buna cevabım, bugün okullar öğretim veremediği gibi eğitim de veremiyor. Çünkü öğretmenler rol model değil. Öğrenci başkalarını rol model görüyor. 

Yunanca boş vakit anlamına gelen okullar bilginin tek kaynağı öğretmenin olduğu devirde bir işlev yerine getirdi. Bugün buna ihtiyaç yok. Çünkü bilgiye ulaşmanın çok yolu var bu dijital çağda. 

Amaçlanan eğitim ve öğretimi okullardan alamayan öğrenci için okullar, bugün boş vakit geçirme, öğrenciyi okullarda oyalama işlevini görüyor. 

7. ve 8.sınıftan itibaren lise ve üniversite eğitimi, uygulamalı dersler dışında çevrim içi yapıldığı takdirde, devletin okul ve üniversite binasına ihtiyacı kalmayacak, pek az okul ve üniversite binası yeterli olacaktır. Eğitim ve öğretimler uzaktan yapılacağı için binanın yakıt, elektrik, su vs. sarfiyatı olmayacak. Binayı temizlemek için personel istihdamına ihtiyaç kalmayacak. Aynı şekilde çok sayıda öğretmen ve öğretim üyesine ihtiyaç olmayacak. Pekala bir öğretmen veya öğretim üyesi aynı anda yüz öğrenciye ders verebilir. Bu da devletin daha az eğitimci istihdamı demektir. Mesela 30 öğrenciye ders anlatan bir eğitimci yüz öğrenciye ders anlatınca her üç öğretmenden ikisine ihtiyaç olmayacak demektir. 

Derslerin uzaktan yapılmasıyla veliler de servis, barınma, harçlık gibi masraflardan da kurtulacaktır. Öğrenci de okul forması giymek zorunda kalmayacaktır. 

Yaptığım öneriler çoğumuza çok saçma ve absürt gelebilir. Ama teknolojinin gittiği yön okulsuz eğitim ve öğretim olduğunu düşünüyorum. 

Şimdiden dijital çağa kendimizi hazırlamamızda fayda var. Hem bu yol ile devlet eğitim ve öğretime daha fazla ödenek ayırmayacak. Velilerin okul ve üniversite masrafı da düşecektir. 

Burada sınavlar nasıl yapılacak denebilir. Tüm sınavlar bir plan dahilinde merkezi olarak yüz yüze yapılabilir. Ayrıca okulların sınav yapmasına gerek yok. Her sınıf kademesinde merkezi yapılan sınav ortalaması ile lise ve üniversite tercihi neden olmasın. 

Dediğim önerilere bugünden yarına geçilemese de öğretmenler odası buluşmalarında bu konular masaya yatırılabilir. Burada yapılacak istişare ve alınacak kararla eğitim ve öğretime yön verilirken birçok kurul, komisyona da ihtiyaç kalmayacak. Mesela Cumhurbaşkanlığı Eğitim ve Öğretim Politikaları Kuruluna da gerek olmayacak. 

Terör ve Bundan Ekmek Yiyenler

Ben terörist başını asacağım diye meydanlarda havaya yağlı ip atarım. Onu asmak için asar keserim. 

Bunun karşılığında oy patlaması yapar, Meclisteki yerimi alırım. 

Terörist başının idam edilmemesi için idam cezasının kaldırılması sürecinde, Mecliste yapılan oylamaya katılmayarak idam cezasının kaldırılmasına destek veririm.

Elimdeki ipi de kim verdi lan bunu elime deyip elimden atarım. Bir daha da elime almam, ağzıma da. 

Bir terör eylemi sonucunda bir şehit toprağa düştüğünde mangalda kül bırakmam. Kükrer de kükrerim. Her kükreyişim bana oy getirir.

Benim kahvaltıda menüm terörist, öğle ve akşam yemeğinde de teröristtir. Daima bu ekmeği yerim. Başka da malzemem ve elimde sermayem yoktur.

Vatan derim oy gelir, millet derim oyum artar, Sakarya derim oyum patlar.

Millet, milliyet, milliyetçilik benim tekelimdedir.

Terörle bağını kesmeyenlerle iletişim halinde olanlar eşittir teröristtir nazarımda. Ben ise elimi uzatırım, eşittir terörist olmam.

Terördür beni ayakta tutan, terördür benim can simidim, terördür benim nefesim. Terör varsa ben varım. Yokluğu, benim ve zihniyetimin yokluğudur, bitişimdir ve cenazemin kılınmasıdır. 

Terörle irtibatlı olanlarla iletişim halinde olanlar, haindir, teröristtir, vatan düşmanıdır. Ben ise dün olduğu gibi bugün de hep vatanseverim. 

Hep terörle korkuturum. Bunu ben çözerim. Ben bu ülkenin sigortasıyım derim. Korkan da peşime takılır, çözmemi isteyen de sigorta gören de. 

Ben ne yaptığımı bilmesem de bu uğurda hep U dönüşü yapsam da arkamda bana umut bağlamış milyonlar var. Umut bekleyenlere umut ve mehdi olmak lazım. Değilse maazallah millet ne yapar? Ya davulcuya kaçar ya da zurnacıya. 

Terör benden ben de terörden beslenirim. Ben terörsüz, terör bensiz yapamaz. İkimiz muhteşem ikili olarak birbirimizin panzehriyiz. 

Teşbih nasıl gider bilmem ama kefen satan da yüzü soğuk olsa da ölümün can ciğer dostudur. Bakmayın kefencinin üzüldük, başınız sağ olsun, acınızı paylaşıyoruz dediğine. Ölen olmazsa kefeni sinek avlar, batar gider, tezgahı kapatır. Şu bir gerçek ki ateş düştüğü yeri yakar. Ateşin düştüğü yer, evin içindekileri içten içe eritirken, birileri de bunun edebiyatını yaparak kandan beslenir. Birinin ki kan ve gözyaşıdır, öbürünün ki kandan beslenmedir. 

Ne düşünürsünüz bilmem ama ülke, bir şeyi tekelinde bulunduran ve kurtarıcı olarak piyasaya çıkmış ve bundan ekmek yiyenlerden kurtulmadıkça asla kurtuluşa eremez. Gittikçe daha kötüye gider. 

Ülkenin kurtuluşu, vazgeçilmezlerden vazgeçebilmektir. Ne ihsanın ne de gölgen diyebilmektir. 

Yine ülkenin kurtuluşu, olayların perde gerisini görüp okuyabilmektir. Bayram değil, seyran değil, eniştem beni niye öptü diye sorgulayabilmektir. Kısaca sadede gelmektir. Değilse, uyutmaya ve bu uyutmadan beslenmeye devam eder birileri. 

Yetmedi mi ey ahali, uyuduğumuz ve bu oyunun hep zarar gören figüran olduğumuz... 

Sen ve Ben

Sen teröristle konuşamazsın ama ben konuşurum.

Sen teröristle iletişim kuramazsın ama ben otururum. 

Sen teröristle masaya oturamazsın ama ben otururum. 

Sen teröristle birlikte iş yapamazsın ama ben yaparım. 

Sen teröriste el uzatamazsın ama ben uzatırım. 

Sen teröristi ziyaret edemezsin ama ben ederim. 

Sen teröristle mücadele edemezsin ben ederim. 

Sen teröristi sevemezsin ama ben severim. 

Sen teröriste çözüm bulamazsın ama ben bulurum. 

Sen teröriste ekmek yiyemezsin ama ben yerim. 

Sen teröristten dolayı bedel ödersin ama ben ödemem. 

Sen teröriste destek verdiğinden dolayı terörist olursun ama ben olmam. 

Sen teröristle aynı karede göründüğünden dolayı kaybedersin ama ben kaybetmem. 

Sen teröristle karşı karşıya gelsen kaybedersin ama ben kazanırım. 

Sen teröristi buzdolabına kaldıramazsın ama ben kaldırırım. 

Sen teröristi buzdolabından çıkaramazsın ama ben çıkarırım. 

Sen teröriste destek verirsen, terörist ilan edilirsin ama ben ilan edilmem. 

Sen terörün içinde boğulursun ama ben tereyağı gibi üste çıkarım. 

Sen terörle yan yana gelirsen terör destekçisi olursun ama aynı şeyi ben yaparım, terör destekçisi olmam. 

Sen umut hakkı veremezsin ama ben veririm. 

Sen terörü iç siyaset malzemesi yapamazsın ama ben yaparım. 

Sen teröristin yüzüne bakarsın. Terör sevici olursun. Ben onlarla yarar, kalkar, kürsüye çıkarırım ama terör sevici olmam. 

Sen teröristle pardon milletle kedinin fare ile oynadığı gibi oynayamazsın ama ben oynarım. 

Sen terörün “T”sini ağzına alınca eşittir terörist olursun ama ben olmam. 

Mülki Amirin Gadrine Uğrayan Öğretmen

Bir önceki yazımda kadrosu ilçeye yakın bir ortaokulda olan idealist bir öğretmenin problem bir öğrencinin sorun velisiyle ilgili problemine değinmiştim. 

Öğretmen veli ve öğrenciyle ilgili problemini, yeteneğini kullanarak atlatmışken bu sefer karşısına ilçe kaymakamı çıkar. Bu yazımda da ilçe kaymakamı ile ilgili aralarında geçen bir diyaloğa yer vereceğim. 

Okulundaki fen bilgisi derslerinin dışında ilçe merkezindeki lisede de kimya dersleri verilir kendisine. 

Dersine kaymakam gelir. Kaymakam derste öğretmen ve öğrencilerle hasbihal eder. 

Kaymakam çıktıktan sonra öğrenciler öğretmene, "kaymakam bir isteklerinin olup olmadığını sormadığı" yönünde dert yanarlar.

Aynı gün kaymakam bir başka öğretmenin matematik dersine girer. O sınıfa da bir isteklerinin olup olmadığını sormamış. 

Ertesi gün kaymakam öğretmenleri makamına çağırmış. Matematik öğretmeni, kaymakamın taleplerini sormadığıyla ilgili öğrencilerin sitemlerini kaymakama iletir. Aynı sitemi fen öğretmeni de söyler. Kaymakam erkek matematik öğretmenine tepki vermezken kadın fen öğretmenine "Sen beni eleştirebilecek konumda mısın" tepkisini gösterir. Öğretmen bu tepkiyi beklemediği için haliyle şaşırır ve şok olur. Bir tepki vermez. Diğer öğretmenler başka konuları gündeme getirince olay kapanır. 

Ardından, kaymakam konuşmaya devam eder: "Falan mahalleye gittiğini, köy okulunu gezdiğini" söyler. Sonra az önce tepki gösterdiği öğretmenin yüzüne bakarak "Ama siz benim çalışmadığımı düşünüyorsunuz" der. Öğretmen, "Kaymakam bey, sizi kırdım sanırım" diyerek özür diler. Özür dilenecek bir durum olmamasına rağmen kaymakam öğretmene dönerek "Sen beni kırabileceğini mi düşünüyorsun" tepkisini verir.  

Özrü gerektiren durum olmamasına ve özür dilemesine rağmen bu tepkiyi de beklemeyen çiçeği burnundaki genç öğretmen bu tepkiye de şaşırır. 

Az sonra kaymakam huzurundaki öğretmenler arasında müdür yardımcısı arayışına girer. Çünkü bu lisenin müdür yardımcısına ihtiyaç var. Arapça dersine giren bir öğretmen şu olsun diye bir öneride bulunur. Kaymakam, önerilen bu ismi not eder. "Bana yalan söylemeyeceksiniz. Bu ismi araştıracağım. Yalan söylediğinizi tespit edersem, sizi buraya gömerim" şeklinde bir şeyler söyler. Bu tehdidi yaparken işaret parmağını da sallar. 

Bu tehdit sonrası fen öğretmeni az önce bir isim önerisinde bulunan Arapça öğretmenini, bize patlamasın diye susması için dürter. Bu dürtme de kaymakamın gözünden kaçmaz ve "Siz ikiniz orada konuşmayacaksınız" olur. 

Tüm bu olup bitenlere öğretmen bir anlam veremez. Başkasına göstermediği tepkiyi kendisine göstermesi de garip. Ne yapmıştı halbuki? Tüm bu tepkileri, öğretmen kendi şahsına yapıldığını düşünür ilk başta. Bu tepki acaba kadın oluşuna mıydı? Çalıştığı mahalle okuluna mı tepkiliydi? Acaba kendisine ve okuluna karşı bir ön yargısı mı vardı? Çünkü erkek öğretmene göstermediği tepkiyi kendisine göstermişti. 

Sonunda kaymakamın başka yerlerde bazı yaptıklarını da duyunca kaymakamın tavrının kendisinden ziyade mizacından kaynaklandığı kanaatine varır. 

Sebep her ne olursa olsun kaymakam da olsa, bu onun mizacı da olsa hiçbir suçu ve faullü hareketi olmayan bir kadın öğretmeni, çalışma arkadaşlarının içinde rencide etmesi hiç hoş olmamış ve bir kaymakama yakışmamıştır. 

Kendince verdiği cevaplar da makul değil. Sanki ona çalışmıyorsun diyen var gibi. Sanki ona müdür yardımcısı teklifi yaparken yalan söyleyen var gibi. Hele parmak sallaması hiç olacak şey değil. Öyle görünüyor ki bu mülki amir bilinçaltında gizlediklerini ortaya koyuyor. 

Öğretmenliğinin Baharında Bir Fen Bilgisi Öğretmeni

Tanıdığım idealist bir fen bilgisi öğretmeni var. Sanırım Ege tarafından olmalı. İlçeye en yakın mahallede görev yapıyordu. Sanırım ilk ataması bu okul olmalı. 

Okulunun dışında, yakın ve uzak mahalle ve ilçe merkezindeki okullar olmak üzere hangi okulda kendisine ihtiyaç duyulmuşsa, uzak ve yakın demedi. Hepsine tamam dedi.

Fedakar bir öğretmen olarak görev yaparken okulunda sorun bir öğrenciyle biraz sıkıntı yaşamış. Öğrencinin, annesini doldurmasıyla, annesi ve babası öğretmene kafayı takmış. Belediye başkanına, kaymakama ve milli eğitime öğretmeni şikayet etmiş. Bu öğretmen burada durmayacak, gidecek demişler. Bunu da mahalleye yaymışlar. Anne zaman zaman okula öğretmenle çekişmeye bile gelmiş. 

Bu süreçte anneyi, babayı ve öğrenciyi dinledim. Aileye çocuklarının problem olduğunu söyledim. Odamda otururken kendimi zor tuttum dedim. Lütfen çocuğunuza bakın, dolduruşa gelmeyin, yine de öğretmenle görüşeceğim. Öğretmeni o okuldan çekersek oraya vereceğimiz öğretmen yok. Çocukların dersi boş geçer dedim. Boş geçerse geçsin dedi anne. 

Ardından, öğretmenin telefonunu bularak aradım. Müsait olduğu bir zaman görüşmek istediğimi, daireye uğramasını istedim. 

Öğle arası bir arkadaşıyla odama geldi. Tanıştıktan sonra meseleyi bir de kendisinden dinledim. 

Veli özellikle annesi o kadar sıkboğaz etmiş ki öğretmenliğinin baharında, çiçeği burnundaki hayat dolu bu öğretmeni hayatından bezdirmişler ve kendisini tedirgin ve karamsar gördüm. Ailemi aradım. Ben bu işi yapamayacağım galiba diye onları çağırdım türünden bir şeyler söyledi. Kendisine hoca hanım, öyle pes etmek yok, karamsarlığa yer yok. Bu işi başaracağına inanıyorum. Bu konuda her daim yanında olacağım. Bu işleri siz daha iyi bilirsiniz ama bu öğrenciye şöyle davranalım. Zira bu öğrenci dikkat çekmek istiyor. Yaptığı yaramazlıkları görmezden gel. Çünkü bu çocuk öğretmen bana kafayı taktı diye düşünüyor olmalı. Zaman zaman söz ver. Kazanmaya çalışalım. Bu süreçte aileyle muhatap olup yüz göz olma. Çünkü anne biraz çirkefe benziyor dedim. 

Bu görüşmeden öğretmen memnun kaldı. Buraya gelirken beni bir de siz suçlayacaksınız diye düşündüm. Gördüm ki arkamdasınız dedi. Çok teşekkür ederim deyip ayrıldı. 

Aradan biraz zaman geçti. Hoca hanımın çalıştığı okulu mesai arkadaşlarımla birlikte ziyaret yaptık. Öğretmenlerle toplantı yaptıktan sonra hoca hanımı bir kenara çekerek nasıl bir gelişme var mı dedim. 

Gelişme var. Çok iyiyim dedi. Yüzünün gülmesi de belli. Haydi hayırlı olsun, geçmiş olsun dedim. 

Hoca hanımın mutlu olması kendisi kadar beni de sevindirdi. Bu şekilde bir öğretmenin, öğretmenliğinin baharında öğretmenlikten soğumasının önüne geçmede bir nebze katkım oldu ise kendimi bahtiyar hissederim. 

Bu öğretmenin bu derdinin arkasından derdi bitmedi. Bu sefer de mülki amire tosladı. Diğer yazımda da bu öğretmenin mülki amirle arasında geçen bir anekdota yer vermek isterim.