Pandemi Yasakları Kalkmamalı

Bakanlar Kurulu toplantısının ardından bir dizi yasakların kalkacağı, bir kısmının esnetileceğiyle ilgili kamuoyunda bir beklenti var.

Pazar yasağı da kalkacak yasaklar arasında.

Hepsine eyvallah ama pazar yasaklarının devam etmesi en büyük dileğimdir.

Neden derseniz?

Birincisi, evde kalmaya alıştık.

Sağa sola gitme, çarşı pazara çıkma, pikniğe gitme derdi olmuyor.

Gün boyunca uzun oturuyorsun.

Bu rahatı bozmaya kimin hakkı var? 

İkincisi, pazar yasakları dolayısıyla pikniğe gidemeyen insanımız, evinin önünde birbirine nazire yaparcasına mangal yakarak dumanını ve kokusunu tüm mahalleye yayıyor.

Komşuda pişer, bize de düşer dedikleri bu olsa gerek. Et gelmiyorsa da dumanı ve kokusu geliyor.

Cadde,  sokak ve mahalleden geçenler ve günlük rutin yürüyüşünü yapanlar ise ağzının suyunu akıta akıta bu duman ve et kokusundan faydalanıyor.

Aldığım duman ve et kokusu yeter, şu sokakta mangal yakan yok, biraz da buradan yürüyeyim dediğin zaman devreye belediye ilaçlama aracı devreye giriyor.

Hepsi birden mahalleyi yangın alanına dönüştürüyor.

Pazar yasağı kalkar da vatandaş piknik yerine akın edince, mahalleden dumanlar yükselmeyecek, et kokusu gelmeyecek.

Çünkü piknik özlemini gidermek isteyenler, piknik havasından mahrum kalacaklar.

Öyle ya pikniğe giden var, gidemeyen var.

İşte bundan dolayı pazar yasağının kalkmasını istemiyorum.

İşin bir diğer yanı evde pencereler açık otururken ya da balkon keyfi yaparken duman ve mangal kokusuyla beraber evin içine duman ve koku girmesin diye tüm aile fertlerinin her bir odaya dağılarak açık pencereleri kapatmaya koşamayacak. Bunun heyecanı da başka. Ancak yaşayan bilir.

Hasılı, yasaklar kalkarsa gördüğünüz gibi neler kaçırıyorum neler... Ben üzülmeyeyim de kim üzülsün. 21.06.2021

İl Furyası

Özal'ın başlattığı, Çiller ve Mesut Yılmaz'ın devam ettirdiği seçim öncesi seçmene verilen söz ve vaatlerden biri de "Köyünüzü belde, beldenizi ilçe, ilçenizi il yapacağız. Yeter ki oyunuzu bize verip bizi kazandırın" idi. Bu vaatlerin ardından 67 olan il sayısı değişik seçimlerde 81'e çıktı. Belde ve ilçe yapılan yerleşim yerlerinin sayısını bilmiyorum. Öyle zannediyorum, bunların sayısı daha çok. 

İl, ilçe ve belde yapılan bazı yeni yerleşim yerlerine bu yeni statüleri yakışsa da bazıları sırıtıp kaldı. Öyle köyler belde, öyle beldeler ilçe yapıldı ki buralara belde ve ilçe demeye bin şahit lazım. Ne söz veren siyasi burası ne belde ne ilçe olur dedi ne de seçmen. İl yapılan bazı ilçeler il olunca, bu illere bağlanacak ilçe bulunamadı. Bunun için beldeler ilçe yapılarak bu illere ilçe bulundu. Bazı ilçeler bu yeni illere zoraki bağlandı. Bazısı, eski ilden ayrılmak istemedi bazısı da bu yeni ili rakip gördüğünden bağlanmak istemedi. Bu durum garip karşılansa da Türkiye’nin bir gerçeği bu. Genelde komşu köyler ve ilçelerde bu türden bir rekabet söz konusu.

Türkiye'nin 90-2000 yılları bu tür vaatlerle geçti. 

Büyükşehir yasası ile birlikte beldeler kaldırıldı. Büyükşehir statüsünde olmayan vilayetlerdeki belli nüfusun altında kalan beldelerin belediyeliği düşürüldü. Bu yasa ile birlikte ilçe özelliği olmayan ve nüfusu gittikçe düşen bazı ilçelerin kaldırılması uygun olurdu ama bu yola başvurulmadı. 

2000'li yıllardan sonra köyü belde, beldeyi ilçe, ilçeyi il vaatleri sekteye uğradı. İl olma beklentisi içine giren birçok ilçe sakininin beklentisi gerçekleşmedi. Halihazırda il olmayı her yönüyle hak eden birçok ilçemiz olsa da bu furyaya son verilmesi yerinde bir karardı.

Gelelim günümüze. 2023 seçimleri siyasilerin gerekli, gereksiz vaatleriyle geride kaldı. Öyle zannediyorum, elde verilecek başka vaat kalmamış olmalı ki 2024 mahalli seçimlere giderken "İl sayısının 100'e çıkarılması" dillendirilmeye başlandığını, bazı partilerin bunun üzerine çalışma yaptığını" üzülerek gazetelerde okudum. Ateş olmayan yerden duman çıkmadığına ve siyasilerin vaat yönünden son kurşunlarını 2023 Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde attığı, elde başka sermaye kalmadığı göz önüne alınırsa, il sayısının yüze çıkarılması, öyle zannediyorum, 2024 mahalli seçimlerinin en önemli seçim vaadi olacağının ipuçlarını veriyor bize. 

İl olmayı kaç yıldır bekleyen büyük ilçe sakinleri kızsa da siyasilerin il sayısını yüze çıkarma oportünist yaklaşımına girmemesi en büyük dileğimdir. Bir taraftan büyükşehir sayısını artırıp tüm köy ve ilçeleri bir nevi mahalleye dönüştürürken küçücük ülkeden 100 il çıkarmak akıl karı değil. Siyasilerin seçmen istiyor diye üç beş oy gelecek diye olur olmaz her şeye tamam demesi ülke yönetmek değildir.

Bir ilçe il yapılamaz mı? Yapılır elbet. Bunun için bir seçim öncesini beklemek gerekmez. Yine il sayısını yüze çıkarmak gibi bir çalışma yapılmaz. Meclis, siyasi saiklerden uzak büyükşehir, il, ilçe olma kriterini enine boyuna inceleyip kriterlerini ortaya koyar ve yasalaştırır. Bu yasa da sık sık değiştirilmez. Şartları oluşan köy ilçe, ilçe il, il büyükşehir olmayı hak eder. Bu durumda il sayısı gerekirse yüz olur, yüz elli olur.

İl sayısının yüze çıkarılması gündeme gelince, il olmayı bekleyen veya il olacak ilçeler de nüfuslarıyla birlikte gazetelerde yer almaya başladı. Yazılan ilçelerin nüfuslarına bakılırsa, çoğu il olmayı hak etmiş. Yalnız il olmak için tek başına nüfus yeterli midir? Bence yeterli olmaması lazım.

İl yapılacak bir ilçe için kriterler neler olabilir?

İlçenin nüfusu,

İl yapıldığı takdirde bağlanacak ilçe sayısı, (5-6 ilçeden az olmamalı. Bu ile ilçe bulmak için köyler belde, beldeler ilçe yapılmamalı.)

Bu ile bağlanacak ilçelerin bu ile bağlanma isteği,

Diğer illere yakınlık ve uzaklığı, (Bir ile uzaklığı en az 50-60 km olmalı.)

Gelişmeye uygunluk durumu, kendi kendine yeterliliği, (İl olduktan nice yıllar sonra çoğu ihtiyacını çevre illerden karşılama durumu olmamalı.)

Coğrafi yönden stratejik bir mevkide olmalı vs.

Ezcümle, siyasilerimiz ilçeleri il yapma konusunda yoğurdu üfleyerek yemeli. Unutmasınlar ki il sayısını yüze çıkarmak bu alandaki beklentiyi gidermeyecektir. Çoğu ilçe biz de biz de diyecektir.

Omurgalı Duruş

Hangi alanda olursa olsun düşüncesi ne olursa olsun hayatının her alanında prensip sahibi, omurgalı duruş sergileyen etkili ve yetkili kişilere bu ülkenin çok ihtiyacı vardır:

Prensip sahibi, sözünün eri, 

U dönüşü yapmayan, yaptığı zaman öz eleştiri yapan, 

Kırıp döktüğü zaman kırıp döktüm, bedelini ödemeye hazırım diyen, 

Menfaati ve beklentileri için o taraftan bu tarafa savrulmayan, rüzgara göre yer değiştirmeyen, menfaati için kırk takla atmayan, durduğu yere yakışan ve katma değer üreten,

Gittiği yere yakışan, geçmiş hukuka saygı gösteren, eleştiri ve tenkitlerinde seviyesini koruyan, 

Geldiği ve gittiği her yerde saygınlığını koruyan ve saygı gören,

Tevazuu elden bırakmayan, kendisini Hint kumaşı görmeyen, ikbal hesabı ve çıkarcılık yapmayan,

İnandığı değerler ve duruşu adına önüne serilen imkanları, makam, mevki ve statüleri gerekirse elinin tersiyle itebilen, 

Bir grubun, bir camianın içinde iken kuyu kazmayan, başkasına çalışmayan, açık oynayan,

Makam, mevki ve statüde tercih edilmediği zaman dengesini ve duruşunu kaybetmeyen, 

Bulunduğu yerde içine sinmeyenleri önce içeride dile getiren, eleştiren, çözüm olmazsa dışarıda görüşünü açıklayan, bunu açıkladığı takdirde göreceği zarara katlanan ve göğüs geren, ayrılması gerektiğinde "Sizinle ayrıştım. Sizlerle ayrı dünyaların insanı olduk. Benden bu kadar" deyip giden, eski hukuka halel getirmeyen, 

Fikren, zikren, siyaseten durmadan zikzak çizmeyen, siyasete girdiği yerde devam eden, anlaşamadığı zaman partisi içinde mücadele eden, gerekirse siyaseti bırakan, farklı yelpazede siyasete devam etmeyen, devam edecekse de anlaşılabilir ve tutarlı olan,

Her türlü söz ve eyleminde bir duruşu ve omurgası olan, görüşünü tasvip etmese de bu duruş ve omurgasına saygı gösterilen, idealleri uğruna hareket eden,

Bulunduğu yerde katma değer üretemediğini, kendisini tekrarlamaya başladığı zaman benden bu kadar deyip köşesine çekilmesi bilen,

İnanmadığı yerde durmayan, içine sinmeyen şeylere imza atmayan,

Koyduğu hedeflere ulaşamadığı zaman hiçbir mazeretin arkasına sığınmadan başarılı olamadım deyip özür dileyen, bulunduğu yerde yapışıp kalmayan,

Her konuda istişareye, ortak akla ve ekip ruhuna önem veren, kendisinden farklı görüş serdedenleri düşman bellemeyen,

Bulunduğu yere yeni yüzler kazandıran,

Başarıyı ekibine mal eden, başarısızlığı kendisinde arayan...

Temizinden Sürekli İş

Bir iş istiyorum.

Nasıl bir iş?

Parası iyi olsun. Şöhreti olsun. Hep gündemde olacağım, beni yormayacak bir iş. Bir de başarılı olayım ya da olmayayım, beni yerimden etmeyecek bir iş. Bana hesap sorulmayacak bir iş. Kısaca kırsam da döksem de ağzıma yüzüme bulaştırsam da ölünceye kadar başında kalacağım bir iş. Böyle bir işim olacak ama bu işte hep baş olacağım. Bulabilir miyim böyle bir iş? 

Bir an için iş garantisi olan ne uzayan ne de kısalan devlet memurluğu istiyorsun sandım ama hep baş olmalıyım dediğine göre devlet memurluğu istemiyorsun. Bu durumda sana böyle bir iş ancak siyasette olur.

Orada baş olabilir miyim?

Olursun. 

Ne yapmam lazım? 

Önce vekil olarak kendini Meclise bir at. Orada kendini biraz göster. 

Sonra? 

Beklemeye koyul. Genel başkanlığa göz kırp. İstemem yan cebime koy imajı ver. 

Sonra? 

Fırsatları değerlendir. Fırsat eline geçti mi örgüt beni istiyor, günah benden gitti de. Kapağı genel başkanlığa at. İşte oldun ebedi. 

Tamam mı? 

Tamam değil. Daha işin başındasın. 

Başka ne yapacağım? 

Sen genel başkanlıkta ebedi olmak istemiyor muydun? 

Evet, çok istiyorum. 

O zaman önceki genel başkanın örgütte çalıştığı kim varsa aşağıdan yukarıya delegeler dahil hepsini değiştir. 

Delege ne alaka? 

Ne alaka deme. O delegeler sayesinde başkanlıkta devamlı olacaksın. 

Ama tepki çekmez miyim? 

Hiç bile. Hatta genel başkan ekibini kuruyor denerek takdir edilirsin. Tüm delegeyi, il ve ilçe başkanlarını değiştirdin mi, seni yerinden kimse edemez. 

Ama seçim var. 

Doğru, seçim var. Seçimi kaybedersem. 

Seçimi hiç düşünme. Delegeler senden yana olduğu için genel başkanlıktan seni kimse indiremez. Diğer seçimleri kaybetmek ananın ak sütü gibi sana helal. 

Hepsini kaybetsem de mi? 

Evet, hepsini kaybetsen de. Çünkü seçim kaybetmekte sınırsız kredin olur. 

Benim istediğim iş tam bu. Genel başkan olunca seni bir yerlerde değerlendireceğim. Sağ olasın, var olasın. 

Enflasyona Meydan Okuyan Ürün

Ürünlere zam gelmiş

Çok umurumda sanki

Poşet fiyatına bak

Hepten aynı değil mi?

Poşet deyip de geçme! 

Taşınmaz onsuz ürün.

Nimet dense yeridir.

Anlarsın olmayınca.

Hep yerinde sayıyor.

Şımarıp değişmiyor.

Zamma meydan okuyor.

O halde bu gam niye?

 

Hayat pahalı derken

Poşet niçin görülmez?

Bunlara göz lazım göz

Üzerine bir gözlük. 

 

Ürünlerin her biri

Birer poşet olsaydı

Her şey ucuz olur

Pahalılık olmazdı.

 

Bardak dolu iken

Boşuna bakmak niye?

 Sende bu kafa varken

Çok söze hacet yok.

Oğlum Ekmek Kuyruğunda

Tasarruf tedbirlerini artırmamız lazım. Ekmek beş lira olmuş.

Ekmeğin neyini tasarruf edeceğiz. Alacağız mecburen.

Alacağız almaya da yine de tasarrufun yollarını bulmalıyız. 

Ne yapabiliriz?

Gelin hep beraber düşünelim. 

Mesela? 

Ekmeği bırakabiliriz mesela. Üstelik kilo sorunumuz da olmaz. 

Bu olmaz. Ekmeksiz bir yemek ve hayat düşünemiyorum. Sonra bir kilolu biz miyiz? Herkes kilolu. 

O zaman bayat ekmek alacağız. Üstelik hazmı kolaydır. Ne mideye oturur ne de cebe koyar. 

Bayat bayat da gitmez ki. 

O zaman ekmeği azaltacağız. 

Bu güzel fikir. Yalnız yemeye başlayınca kendimizi alamıyoruz.

O zaman bir öneri de sen getir.

Aklıma ekmek almanın dışında bir şey gelmiyor. 

O zaman ekmek almaya günlük sen gideceksin. 

Giderim. 

Giderim diyorsun da salgından bu yana ekmek aldığın var mı?

Ama pandemide bize yasak kondu. Mecburen sen aldın. Hazır pandemi riski de kalmadığına göre günlük ekmeği sen alacaksın.

Benim için zor olacak ama ekmeksiz yemek yiyeceğime katlanırım herhalde. Zaten fırın da yakın. 

O zaman tasarruf tedbiri nerede kaldı? Ekmek alacağız ama ekmeği eve yakın fırından almayacağız?

Nereden alacağız?

Günlük ekmek alacağız ama bunu fırından değil, halk ekmek alacağız. 

Halk ekmek kaç lira? 

3,25 TL. 

Ekmekte 1,75 tasarruf yapacağız o zaman. 

Aynen öyle. Yalnız? 

Yalnız derken? 

Biraz uzak. 

Gider gelirim.

Gidip gelmekle iş bitse. 

Daha ne?

Dahası ekmek kuyruğu var. Günlük kuyruğa girip bekleyeceksin. Çünkü epey yoğunluk var. 

Ona da tamam. 

Sıraya girdin. Tam sana geldiğinde ekmek bitebilir.

O zaman fırından mı alacağım?

Hayır. 

Ya ne yapacağım?

Sıranı kaybetmeden yeni ekmeğin gelmesini bekleyeceksin. 

Olur mu öyle?

Madem bu ailenin bir ferdisin. Ekmekten de vazgeçmiyorsun. Geriye bu diyardan gidemeyeceğine göre ya bu deveyi güdeceksin ya bu deveyi güdeceksin. 

Son sözün bu mu?

Budur. 

Güle Oynaya

Arkadaşların bisikleti var. Ben de istiyorum.

Tamam, alalım.

Ne zaman alıyoruz?

Ben almayacağım. Sen alacaksın.

Nasıl? Benim param yok ki.

Her şey para mı? Sen yeter ki iste. Parayı boş ver sen. Sen bisiklet istiyor musun?

Evet. 

O zaman senin için bir kampanyaya başvuruyorum. Gerisi sana kalmış. 

Ne yapacağım?

Aha cami. 

Gördüm camiyi. Cami ne alaka? Bisiklet istedim, sen bana camiyi gösteriyorsun. 

Bisikleti buradan alacaksın. 

Nasıl yani? Cami bisiklet mi satıyor? 

Hayır evlat. 40 gün buraya geleceksin. Karşılığında bir kuruş vermeden bir bisikletin olacak. 

Beş vakit mi? 

Hayır bir vakit. 

Hangisi? Öğle ya da ikindi olaydı bari. 

Hayır, hiçbirisi. Sabah namazına gideceksin. 

Nasıl gideceğim?

Güle oynaya.

Öğle, ikindi olsa tamam. Sabah namazı güle güle oynaya?

Kampanyanın adı bu.

Uyku? 

O kadar da fedakarlık yap. Artık sorumluluğunu almalısın. Şunun şurasında askerliğine ne kaldı. Namazdan gelince uyursun. Uyku kaçacak değil ya.

Daha ben 8-9 yaşındayım.

Bisiklete sahip olman için ideal yaş.

40 gün çok değil mi?

Her şeyin bir bedeli var. O kadar da olsun.

Peki, bir başıma sabahın karanlığında nasıl giderim?

Seni bu konuda yalnız bırakmayacağım. Zira senin bu fedakarlığına baban olarak ben de fedakarlık yapacağım. Sana eşlik edeceğim. Yeter ki bu işi bedavaya getir.

Eksik olma baba. Sonra?

Sonrası bisiklet.

40 günün sonunda bisikleti aldıktan sonra camiye gitmezsem bisikletimi geri alırlar mı?

Almazlar. Senin tapulu malındır artık.

Ama ayıp olmaz mı?

Ayıbı boş ver. Zaten bu kampanyaya katılanlar 40 gün sonra firar ediyor. Yine de devam etmenin önünde bir engel yok. İsteğe bağlı olarak gidebilirsin.

İkinci kırk günde ikinci bir bisiklet daha veriyorlar mı?

Ne yapacaksın ikinciyi. Sen önce şu birinciyi bir hallet.

Tamam, ben varım bu işe.

O zaman şimdiden hayırlı olsun bisikletin.

40 gün boyunca namaza gitmemin dışında başka sorumluluğum olacak mı?

Abdest alacaksın camiye gitmeden önce. Bir de namazdan sonra görevliye ben buradayım yoklaması vermeyi unutma. Gerisini merak etme.