Dünyaya Yeniden Gelseniz *

Size, hayata yeniden başlasanız, hangi dine girersiniz dense, Müslüman olun, hayatınıza Müslüman olarak devam edin derim. Çünkü herhangi bir bedel ödemeden Müslümanlığı yaşamak daha kolay. Buyurun birlikte bir bakalım:

* Allah'ın varlığını ve birliğini, Hz. Muhammed'in peygamberliğini kabul ettikten sonra dinin hiçbir gereğini yerine getirmeden cennete gireceğiniz garantisi verilmiş. Günahınız varsa şefaat umudunuz var. Bu da olmazsa cehennemde biraz yandıktan sonra nasılsa cennete gideceksiniz. Çünkü Müslümanlardan başka hiçbir inanç sahibi cennete giremeyeceğine göre cennete girme şansınız yüksektir.

* Müslümanlık adına yapacağınız belli ritüeller var. Bunlar: Günde beş vakit namaz, yılda bir ay oruç, zengin iseniz yüzde 2,5 zekât ve kotaya takılmazsanız, ömürde bir defa hac, gitmek isterseniz umre. Haftada bir cuma, senede iki defa bayram namazı. Bunları yerine getirdiniz mi, sizden iyisi yok. Çünkü dört dörtlük Müslümansınız.

* Cuma, bayram ve kandil mesajları gönderirsiniz. Teknoloji ile birlikte bunu yapmak da çok kolaylaştı. Bir mesajı aynı anda tüm kayıtlı telefonlara gönderebiliyorsunuz. Üstelik hiç maliyeti de yok. Gönderirken de mesaj yazmanıza gerek yok. Resim formatında hazırlanmışları var. Siz sadece göndereceksiniz. Sonrasını mesajı alanlar düşünsün.

* Dini yaşamadan dinin muhabbetini yapabilir, dürüst olmadan dürüst geçinebilir, hamaset ve sloganla yaşar, Allah’ı, dini ve değerlerini hiç ağzınızdan düşürmez, Müslümanlığı da kimseye bırakmazsınız.

*Bir şey üretemedim diye asla üzülmeyeceksiniz. Bunun için kendinizi hiç sorgulamayacaksınız. Çünkü olup bitenlerden ve başa gelenlerden dolayı hep başkası kötüdür. Tüm kötülüklerin anası başkasıdır. Bu bazen dış güçler olur, bazen muhalefet olur. Bu da bize İslam tarihinden tevarüs etmiştir. Çünkü İslam tarihindeki her menfi olayın arkasında Abdullah b. Sebe’nin parmağı vardır. Geri kalmamızın sebebi bile dış güçlerdir. Onlar bizi hiç çekemezler. Sanki bizimle mücadele için yaratılmışlar. Bu yüzden kendimizi suçlamaya gerek yok ve Müslümanlar sütten çıkmış birer ak kaşıktır.  Bu durumda yapacağınız tek şey, başkasının ürettiğini pazarlayıp alacaksınız. Onlar icat edecek, üretecek, siz bunların satışını yapıp kullanacaksınız. Yani başkasının pazarı olacaksınız.

*Daima geçmişinizle övüneceksiniz. Asla günümüze gelmeyeceksiniz. Bizim ecdadımız şunu, bunu yaptı. Onlar bizden görüp aldı deyip duracaksınız. Biz kimseye zulmetmedik, kimseyi sömürmedik, adalet dağıttık diyeceksiniz. Günümüzde durumumuz ne, biz niye böyleyiz demeyeceksiniz. Makus talihimizi yenmek için rahatınızdan hiç ödün vermeyeceksiniz.

*Yaşamak için kutuplaşacak ya da kutuplaştırılacaksınız. Algılarla yaşayacaksınız. Hiç doğrunun peşinde olmayacaksınız. Mücadele edebilmeniz için birilerini rakip ya da düşman belleyeceksiniz. Yanınızdan ayırmadığınız iki silahınız olacak. Bunlar savunma ve saldırı. Rakibinize karşı gardınızı alıp onunla mücadele için her yolu mubah göreceksiniz.

*Zayıfken nazik, kibar ve alttan alan biri olacaksınız, güçlendiğiniz zaman ağzınızı bozacaksınız. Bunu da herkese anladığı dilden konuşacaksın diyeceksiniz.

*Asla eleştiriye gelmeyecek, eleştiri yapmaya kalkanlara da prim vermeyeceksiniz.

*En büyük ideal ve hedefiniz bir makama geldiğiniz zaman top atsalar dahi sizi oradan kimse kaldıramayacak.

*Başkasını hep ayıplayacak, aynı ayıpla müşerref olduğunuz zaman aynı şey değil deyip duracaksınız ve siz de geçmişte şunu yapmıştınız diyeceksiniz.

*Olur ya işler istediğiniz gibi gitmezse veya olumsuz bir durumla karşılaştığınız zaman bunda bizim payımız var mı demeyeceksiniz ve takdiri ilahi böyle diyeceksiniz…

Örnekleri çoğaltabiliriz ama gerek yok. Çünkü gördüğünüz gibi bu dini yaşamak çok kolay.

*10/06/2022 tarihinde Anadolu'da Bugün gazetesinde Barbaros ULU adıyla yayımlanmıştır. 

Niye Hep Beni Eleştiriyorsun? *

—Baba, derdin ne benimle?

—Ne derdim olacak evlat seninle.

—Ne bileyim, bana öyle geldi.

—Çıkar şu dilinin altındaki baklayı.

—Hep beni eleştiriyorsun. Tamam, yap bunu. Ama başkasının yanında da yapıyorsun bunu. Yetmedi, durmadan beni yazı konusu da ediniyorsun. Haliyle hep eleştiri hep eleştiri.

—Kasap sevdiği postu yerden yere vurur evlat. Bunu böyle bil.

—Bunu kol kırılsa da yen içinde kalacak şekilde yapsan olmaz mı?

—Kol mu kaldı, yen mi evlat? Malumun ilamı benimkisi. Zira sağır sultan duydu ve mızrak çuvala sığmaz oldu. Ben kral çıplak diyorum.

—Bu kadar mı ya?

—Maalesef. Sanma ki eleştiri hoşuma gidiyor. Tüm bunları söylerken de içim kan ağlıyor. Ama dost acı söyler ve yüze söyler.

—Hiç mi iyi şeyler yapmıyorum?

—Bir zamanlar iyi şeyler yaptığını sanıyordum. 

—Ama ailede beni destekleyen, ardındayım diyen sendin. Şimdi ne oldu böyle?

—Haklısın, bir zamanlar seni destekledim. Desteklemekle kalmadım, korudum kolladım. Kimseye vermediğim açık çeki verdim. Zira çok güvenmiştim sana. Ama yanılmışım. "Allah beni affetsin".

—Eee, ne oldu? Başka güvenecek birini mi buldun? 

—Kimseyi bulmuş değilim. Ama şu var ki güvenimi boşa çıkardın. Çünkü sen "kurtuluş biletimdin". 

—Ne yaptım ki? 

—Sorun da bu ne yaptım ki zaten. Oğlum, şu kafanı kumdan çıkar da bir bak. Bir zamanlar övüne övüne anlatıp bitiremediğin ne varsa hiçbirini ağzına almıyorsun artık. Çünkü ayıpladığın ne varsa ölmeden hepsi üzerinde gerçekleşti. Aslında kendin de işlerin iyi gitmediğinin farkındasın. Gel gör ki yokmuş gibi kabul ediyorsun. Bu da işin bir başka acı yanı. Ama her şeye sinirlenerek kendini ele veriyorsun. 

—Başkası benden iyi mi yapacak? Ben senin oğlunum ne de olsa. 

—Başkası iyi mi yapar bilemem ama sen tüm umutları, idealleri bitirdin. Dün boynum büküktü ama onurluydum. Bir zaman yaptıklarınla başım dik hale geldi. Gurur duydum. Nicedir başım öne eğik. Sayende kimsenin yüzüne bakamıyorum. 

—Hayret bir şey ya. Size de iyilik yaramıyor. Başkası gelsin de gör gününü. 

—Ne olur, bana iyilikten bahsetme. İyilik bize haram oldu. Huzur ise nicedir semtimize uğramıyor. Eğer bu yaptıklarını iyilik diye yapıyorsan, ne olur, Allah rızası için bize bundan sonra iyilik yapma. Gölge etme ne olur. Hatırını yıkarım yoksa. Ayrıca başkası gelse ne yapabilir. Sayende dert küpü olduk ve hepsini gördük. Acıların çocuğuyuz artık. 

—Bu kadar karamsarlığı anlamıyorum. Lafların kurşun gibi. Sanırsın ki düşmana kurşun atıyorsun. 

—Oğlum, ne karamsarlığı. Ümit vermiyorsun artık. Verdiğim tüm kredileri hoyratça kullanarak bitirdin. Ne kurşunu. Az bile söylüyorum. Gözüm açıldı artık. Bundan sonra şu ana kadar verdiğim çek sevapsa bu sevap bana yeter. Yok, günah ise daha fazla vebalin altına girmek istemiyorum. Ayrıca bana gönül koymana gerek yok. Sana desteği veren de benim, çeken de. Bu da normaldir. Nerde görülmüş ilanihaye destek olunacak diye. Ben bir başıma yaparım diyorsun. Buyur yap.

—Son sözün? 

—Sözüm falan yok. Zira sözün bittiği yerdeyiz. Nicedir hayret, ibret, dehşet ve üzüntüyle umutsuz vaka olarak izliyorum seni. İnandırıcılığını kaybettin ve bize oynadığın bu oyunun sonu feci bitecek. Bir intihar söz konusu. Ama bu intihar bildiğimiz intiharlardan değil. Sen ölmüyorsun, hep başkası ölüyor. Yani ölümlerden ölüm beğen dercesine süründürüyorsun. Zira her yaptığın ve yapamadığın; üzüntü, tasa, dert garantili. 

*04/06/2022 tarihinde Anadolu'da Bugün gazetesinde Barbaros ULU adıyla yayımlanmıştır.

Umum Tuvaletleri Kullanma Adabı *

Yesek, içsek de hiç WC. ihtiyacımız olmasa ne iyi olurdu ama vücut sistemimiz buna izin vermiyor, fazlasını atmamız gerekiyor. Bu yüzden tuvalet bizim için olmazsa olmazdır. Sabah-akşam ve ihtiyaç duydukça sair zamanlarda kullanmak zorunda olduğumuz tuvalet adabını ne kadar uyguluyoruz? Bir kısmımız uygulasa da büyük çoğunluğun tuvaletler konusunda sınıfta kaldığını söyleyebilirim. Yanlış anlaşılmasın, kimseye edep dersi verme gibi bir niyetim yok. Burada tuvaletlerde yapmamız gerekenleri hatırlatmak istiyorum. Tuvalet derken de çarşı-pazarda, cami müştemilatlarında ve işyerlerinde olan umum tuvaletleri kastediyorum. Ev tuvaletlerini söylemeye gerek yok. Zira oralar tertemiz zaten. Çünkü evin hanımı tarafından günde üç-beş defa derlenir, toparlanır ve dezenfekte edilir.

Gelelim umum tuvaletlere. Başında görevlisi varsa buralar temiz olur, buralara sözümüz olmaz. İstisnalar hariç cami tuvaletlerine zaten girilmez. Çünkü kokudan ve pislikten içeri girilecek gibi değil. Diyanet İşleri Başkanlığı bu cami tuvaletlerine bir önlem alsa veya bir proje geliştirse çok iyi olacak. Çünkü cami tuvaletlerinin görüntüsü yakışmıyor. Hoş, Diyanetin böyle bir derdi yok. Olsa şu ana kadar herhalde bir şeyler yapardı. (Cami tuvaletlerini daha önce konu edindim. Kendim yazdım, kendim okudum.)

Tuvaletlerin kirliliğine ve temizliğine değinmeyecektim ama kısa da olsa bahsetmiş oldum. Gönül ister ki umum tuvaletlere hiç gereksinim duymasak.

Yazımın bundan sonraki kısmında, bu umum tuvaletleri kullanan bireylerin dikkat etmesi gereken hususlara dikkat çekmek istiyorum. Diyelim ki bir umum tuvaleti kullanmak zorunda kaldınız. Ne yapmamız gerekiyor?

Tuvalet ihtiyacımızı gidermek için son raddeye kadar beklemeyin. Olur ya üzerinize bırakacak şekilde tuvalette sıra beklemeniz gerekebilir.

Tuvalet kabini boş diye hemen kapıyı açıp içeriye dalmayalım. Belki içeride biri olabilir. Bu yüzden içeride kimse olmasa bile kapıyı çalmayı alışkanlık haline getirelim.

Kabine bak. Girilecek gibi ise ihtiyacını gidermek için gir.

Tuvalete girdiniz. Lütfen kapıyı iyice kapatalım ve arkasında sürgüsü varsa kilitleyelim. Kim gelecek veya kim açacak diye yarı açık bırakmayalım. Bakarsınız biri, bu kabin boş diyerek içeriye dalabilir. Ondan sonra öksürmeye, boğaz temizlemeye veya dolu demeye kalkarsınız ya da iş başında iken ayağa kalkmaya davranırsınız. Ne gerek var tüm bunlara. Kapat kapıyı, rahatına bak. Ben tuvalet kapısına dokunamam, buralar mikrop yuvası. Dur bakalım, kim ne şekil kullandı diye bir vehme kapılma. Çünkü içinden çıkamazsın. Şayet böyle bir vehmin varsa bu tür yerleri kullanmayacaksın. Üzerime bırakamam, mecburum kullanmaya diyorsan, gerekirse cebinde kağıt peçede bulundur, kapı kollarını o kağıt mendille aç ve kapa.

Tuvalette rahatladım diye kendini kaybetme. Dışarıda bekleyen olabileceğini hesaba kat ve fazla oyalanmadan hemen çık. Kabız isen, geçmiş olsun ama Allah seni bildiği gibi yapsın.

Çıkarken geriye dön bak. Ortamı bulmak istediğin şekilde bırak. Sifonu da çek. Zaten ben girdiğimde pis idi deyip o şekil bırakma. Çünkü senden sonra gelen, o ortamı senin bıraktığın şeklinde değerlendirir, amma da pis adammış der.

Mümkünse kabinleri kullan. Pisuarları pek kullanma.

Tuvaletten çıktıktan sonra lavaboya yönel. Elini bir güzel yıka. Sıvı sabun varsa sabunla. Yoksa kalıp sabun kullanma. Elimde bir şey yok. Ben sadece bir ihtiyacım için girdim deme. Çünkü senin lavaboya uğramadan çıkıp gittiğini gören, içeride ne yaptığını bilmez ve ardından bu adam elini bile yıkamadı der. Ben kendimi bilirim deme. Çünkü senin ne olduğun değil, kişilerin seni ne şekil gördüğüdür. Bir de hem tuvalet çıkışı ve sair zamanlarda elimizi temiz tutalım. Çünkü az sonra bir tanıdığın karşına gelir, tokalaşmak için elini uzatabilir… (Şaka maka, tuvalet adabıyla ilgili dikkat edeceğimiz baya malzeme çıktı bu arada.)

*26/10/2022 tarihinde Anadolu'da Bugün gazetesinde Barbaros ULU adıyla yayımlanmıştır.