Bahtsız Bedevi (2)

Tayinim çıkıp başka bir ile geldim. Beni borsaya girdirenler, olmayacak böyle, yükselmeyecek deyip borsadan çıkmışlar. Sen de çık dediler. Hani çıkmayacaktık. Ben sözümdeyim dedim ise de yıllık vergi kesiyorlar dedi arkadaş. İyi o zaman sat, gönder dedim. 9 lot olmuş benim hisse bölüne bölüne. (Bu arada lot ve hisseyi karıştırıyor olabilirim. Zira lot nedir hisse nedir bilmiyorum.) 90 lira kadar para yatırmış arkadaş. Enflasyonlu hayatta paranın değeri düşse de kaç yıl sonrasında TL cinsinden aldığım üç lotun, dokuz lotu yine aynı para olarak elime geçti.

Aradan 25’den fazla  yıl geçti. Geçen gün çocuklara şu Tüpraş hisseleri nerelerde bir bakın dedim. Bir 360 bin telaffuz ettiler. Lotu mu, hissesi mi bilmem. İçimden, çocuklara kalacak yatırımlık bir para olmuş dedim ama geçen geçti. Zira elimde ne hisse vardı ne de lot. Ama bir borsa tecrübem olduğunu bilin.

—Nasip değilmiş demek ki.

—Orası öyle ama gördüğün gibi elimle tepmişim serveti. Bir de altın maceramı anlatayım istersen.

—Lütfen.

—Dişimden tırnağımdan artırdığımı altına çevirip atarım. Biriksin de bir ev alayım diye. Aslında vardı küçük ve eski bir evim. 6 kişi sığdığımız bu ev küçük dendi. Kiraya çıktım. Üç kişi kalmamıza rağmen ev bize yeter derken baktım, ev bize hala küçük. O zaman ben de satarım dedim. Ev fiyatlarının durgun olduğu zamanda evi ederinden aşağıya verdim. Birkaç eve baktım. Eldeki olanla birlikte bir 100 bin borçlanmam gerek. Altın da günlük yükseliyor, her gün bir önceki günün rekorunu kırıyor. 550’yi bulacak diyorlar. Zaten uygun ev de yok. Evi baharın alayım, parayı da altına yatırayım. Bakarsın, borç almadan eldeki olanla ev alabilirim dedim. Eski evden gelen 195 bin liraya 536 liradan altın aldım. Aldığım gün damat bakan istifa etti. Mübarek, benim altın almamı bekliyormuş. Zirvedeyken aldığım altın 380 liraya kadar düştü. Bir iki sene de böyle devam etti. Benim ev de hayal oldu, para da eridi.

Altın 650’ye kadar çıktı ama konut fiyatları fırladı. Bugün, yarın derken yeni sıfır ev almaktan vazgeçtim. Otuz yıldır şu ya da bu şekilde biriktirdiğim para ile 30 yıllık bir ev alabildim. Bu evi alırken de direkten döndüm. Çünkü ertesi günü devalüasyon oldu. Altın ve döviz uçtu uçmaya ama ev fiyatları da uçtu. Çünkü ben ev aldıktan sonra kimi tapudan dönerek ev satmaktan vazgeçti kimi de fiyat yükseltti. Hasılı bir gün öncesinde ipten döndüm. Şimdi elimde bu otuz yıllık ev de olmayacaktı.

—Amma da bahtsız bedevi imişsin.

— Hem de ne bahtsız deve. Daha ben de böyle ne hikayeler var, bir bilsen. Ne zaman ne aldıysam, hep zirvede aldım. Satarken dipten bozdurdum.

—Başka?

—Biri sıkışmış. Para istedi benden. Altın var dedimse de altına pek yanaşmadı. Dedim, istersen TL olarak ver, hatta verme. İşin görülsün dedim. İstediği 70 bini vermek için yanlış hatırlamıyorsam, 260 liradan 259 gram altın bozdurup verdim. 10 ayda ödeyecekti. Sağ olsun, 3 sene de harçlık verir gibi TL olarak ödedi. Ödeyip bittiği zaman altının gramı 500’ler civarındaydı.

—Başka?

—Bende hikaye çok. Yeter bu kadar. Ne bahtsızım diyenlere bunları anlat da bizden beteri varmış diye moral bulsunlar. Gördüğün gibi hala ayaktayım. Allah başka keder vermesin.