Geçmişten Günümüze Siyasi İktidarların Terördeki Payı

Salı gün "HDP'lileri Anlamak Zor" başlıklı bir yazı kaleme almış, HDP'nin terörle arasına mesafe koymadığı gibi göbeğinde olmaya devam ettiğini işlemeye çalışmıştım. Bir arkadaşım “Dünyanın hiç bir ülkesinde, etnik kökene dayalı bir partiye izin vermezler, kapatılmalıdır. Samimî siteminizi iktidar partisine yönlendirip, uyarmanız daha uygun olmaz mı” deyince terör konusunda iktidar partisine de sitem etmemiz gerektiğini düşündüm.  

HDP’ye sitemden öte kızgınlığım var. Çünkü gerilimden beslenmek istiyor. Bu yüzden kaşımaya devam ediyor. Kaşıdıkça, üzerlerine gelindikçe oyları artıyor nasılsa. Sitem ve kızgınlığımdan hükümetler de beri değildir. Çünkü terör konusunda hükümetlerin üzerlerine düşen görevi hakkıyla yaptığını düşünmüyorum. Yalnız terörün bu noktaya gelmesinde sadece bugünkü hükümetin payı yoktur. 1980’den beri hükümet olmuş her hükümetin az veya çok payı vardır. Payı vardır derken hükümetler terörü destekledi anlamı çıkmasın. Her bir hükümetin terörü önleme konusunda samimi olduğunu düşünüyorum. Ama gelinen noktayı görünce tek başına samimiyetin yeterli olmadığı acı tecrübeyle anlaşılmıştır. Niyetim suçu hükümetlere yıkmak değil. Bir durum tespiti derdim.

PKK terörünün neşvünema bulmasının;

*İlk müsebbibi 12 Eylül harekatının askeri konseyi ve “Yönetime el koyan bizim çocuklar” diyen ABD’dir.

*1984’te ilk kanlı eylemini PKK, Eruh’ta gerçekleştirdiği zaman, zamanın başbakanı bu eyleme “Üç-beş çapulcunun işi” diyerek bu kanlı örgütü küçümsemiştir.

*90’lı ve 2000’li yıllar arasında ülke koalisyonlarla yönetildi ve her koalisyon uzun ömürlü olmadı. Siyasi istikrar oluşmadı. OHAL ilan edildi. Terörle mücadele askere bırakılarak polisiye tedbirlerle iş geçiştirildi. Bu süreçte asker dağı, taşı bombalamakla yetindi. İlan edilen OHAL’den o bölgelerde yaşayan halk da nasibini aldı. Bu dönem faili meçhullerin arttığı dönem aynı zamanda. Halk bu dönemde devlete karşı iyice bilendi.

*2002’den sonra iktidara gelen parti ise güvenlikçi politikaların yanında çözümü, çözüm süreci ile denedi. Süreç akim kaldı. Burada hata terör örgütünün muhatap alınmasıydı. Halbuki çözüm için halk muhatap alınmalıydı.

Birkaç maddede özetlemeye çalıştığım terörle mücadele safhaları terörü bitirmediği gibi iyice artırmıştır. Devletin terörle mücadelede aldığı inisiyatif dolayısıyla terör örgütü, ülke içinde pek operasyon yapamasa da Suriye’de bir mevzi kazanmıştır. Çıktığı ilk anda bölgesel bir terör örgütü olan PKK, içte ve dışta verilen büyük destekle uluslararası çalışan devasa bir örgüt görünümü kazanmıştır. Örgütün bu noktaya gelmesinde maalesef her hükümetin az veya çok payı vardır.

Bundan sonra ne yapılabilir? Silah doğrultan örgüte aynıyla mukabele edilerek silah doğrultulmalıdır. Devlet iyi bir istihbaratla terör örgütünün insan kaynağını kesmelidir. Terör örgütüyle bağını kesmediği halde HDP’nin nasıl 6 milyon oy alabildiğinin iyi bir araştırılması yapılmalıdır. Halk niçin bu partiye oy vermektedir sorusuna aranan cevap bulunduktan sonra Doğu ve Güneydoğunun sorunlarını tespit edip gidermek için birebir halk muhatap alınmalıdır. Halkın makul istekleri yerine getirilmelidir. Terörün dış desteğini kesmek için dış politikada iyi bir diplomasi yürütülmelidir. Doğu ve Güneydoğudaki feodal yapı mercek altına alınmalı; ağaların, şeyhlerin, aşiretlerin halk üzerindeki etki ve baskısı yok edilmelidir.