Dosta Karşı Görevlerimiz *

Dost, arkadaş, sevdiğimiz adına ne dersek diyelim bu kişilere karşı görevlerimiz vardır. 

Görevlerimizin başında dostun kederli ve mutlu anlarında yanında yer almak, üzüntü ve sevincini paylaşmak gelir. Ne zaman bir sıkıntısı olsa yettim arkadaşım deyip imdadına koşmak ve derdini dert bilip derdine ortak olmak lazım. Mutlu olduğu zamanlarda hakeza yanında yer alıp mutluluğuna ortak olmak gerekir. Çünkü üzüntüler paylaşıldıkça azalır, mutluluklar paylaşıldıkça artar.

Dosta karşı görevlerimizden biri de işinde ve yaptıklarında dosta destek olmaktır. Çünkü dosta işinde destek olmak ona büyük moral verir, işinde onu motive eder. Bizim verdiğimiz enerji ile kendisinin enerjisi birleşerek bir sinerji oluşturur. Bu sinerji yeni başarılar getirir. Bu başarıda pay çorbada az veya çok tuzu olan herkese aittir. Tek kişiye mal edilemez. Bunun adı ben başardım değil, birlikte başardık olur. Kim kendine mal ederse ekip ruhuna önem vermemiş ve kendisini ön plana çıkarmış olur. Bu, birilerinin omzuna çıkarak yükselen ama bu yükselmeyi, omuz veren isimsiz kahramanlarda değil, kerameti kendinden menkul bilme psikolojisidir.

Bir diğer görevimiz dostun fikrini, zikrini, yaptıklarını ve yapmak istediklerini başka platformlarda savunmaktır. Gönüllü elçiliktir bu. Dosta menfaatsiz destek olmaktır. 

Bir başka görevimiz, dost hata ve yanlış yaptığında onu uyarmaktır. Bu görev, dosta karşı yapılan en önemli görevdir. Dostun hatasını görmemek veya görmezden gelmek dosta yapılan en büyük kötülüktür. Hatta ihanettir. Çünkü dost dediğin yüze konuşur, gerekirse acı konuşur. Böylesi durumlarda gerçek dost, dostuyla kıyasıya mücadele eder. Onu huyundan, suyundan ve gelmekte olan tehlikeden vazgeçirmeye çalışır. Dostu eleştiriye gelmese de bunu yapar. Çünkü gerçek dost böyle yerlerde belli olur.

İyi ve kötü gününde yanında yer aldığımız, destek olduğumuz dost, yalpa yapmaya başlayınca karşısına dikilip gerçeği haykırmaz isek dost mevzi kaybetmeye, patinaj yapmaya ve kendini tekrarlamaya başlar. Böylesi durumlarda hata yapan dostun başına gelebilecek en büyük tehlike hatasını görmemesi veya hatayı kendinde bilmemesidir. Dost böyle yerlerde kendini gösterir. Göstere göstere hatayı dostuna gösterecek. Gerekirse Hz Ömer'e sahabinin "Seni şu kılıcımla düzeltirim" dediği gibi babayiğitlik yapacak dostlar gerekli. Bunu yapacak kaç gerçek dost vardır bugün? Maalesef bir elin parmaklarını geçmez. Belki de bundandır nice dostlukların arasına kara kediler giriyor, nice sevdiklerimiz kaybediliyor.

* 22/05/2019 tarihinde Anadolu'da Bugün gazetesinde yayımlanmıştır.