Ana içeriğe atla

İstenmeyen Kişinin Davette Ne İşi Var?

Akşama davet vardır. Davet demişsek ziyafet! Adam ne giyeyim diye epey bir düşündükten sonra en güzel elbisesini giyer ve yola çıkar.

Yolda bir tanıdığına rastlar. Hoşbeşten sonra bir dostluğunun yemeğine gittiğini, istersen beraber gidebileceklerini söyler. Davetli yanında davetsiz biriyle birlikte davet edilen haneye doğru yollanır. Önlerine bir başkası daha çıkar. Davete gittiklerini söylemek zorunda kalırlar. Adam, "Bende gideyim sizinle, ha iki olmuşuz, ha üç. Ne fark eder?" der. Gönülsüz de olsa "eh" demişler. Ne de olsa üç kafadarlar. Çoğu zaman yedikleri, içtikleri ayrı gitmeyen arkadaşlar. Fikir ve zikirde de aynı yolun yolcuları. Giderlerken çok samimi olmadıkları, uzaktan tanıdıkları, kolay kolay bir araya gelmedikleri biri peşlerine takılır. Davet olduğunu duyunca "Ben de gideyim" der. "Olur mu arkadaş? Birimiz davetliyiz, zaten biz üç kişi olduk. Dördüncü kişi ayıp olur. Adama biz ne diyeceğiz" şeklinde endişesini dile getirmiş esas davetli olan. "Merak etmeyin siz? Zira ev sahibi beni tanır" diyerek takılmış peşlerine bu dördüncü davetsiz misafir de.

Davet edilen eve varınca dörtlünün davetli olanı zile basar. Kapıyı hane sahibi açar. Bir kişiyi bekleyen ev sahibi karşısında dört kişiyi birden görünce şaşırır:
—Haydi seni ben çağırdım, geldin; sen de bunun arkadaşısın, yanına takıldı geldi; şu da bunun  arkadaşı. Eh diyelim! Pekiyi, şunu niye getirdiniz der. (Edebimden yazamadım. Zira burada küfür var.)  Hep birlikte arkalarına takılan dördüncü kişiye bakışırlar, ne diyecek diye. Adam pişkin bir şekilde:
---Demedim mi o beni tanır diye cevap verir ve mecburen sofraya oturur.

Bakarsınız davetli-davetsiz bu dörtlü, bu vesileyle muhteşem bir dörtlü olur. Midesi götürmüşse istenmediği, ayıp karşılandığı yerde karnını doyurmuş olur.

Bu kadar yoğun gündem varken bu fıkra “Ne alaka? Dam başında saksağan,” diyebilirsiniz. Gündemle alakalı mı bilmem. Belki de ben davet bekliyorumdur; ister davetli, ister davetsiz...fark etmez benim için. Boş verin siz davetsizi, beni davet etmeye bakın. Gündemle alaka kurmayı da ihmal etmeyin, derim.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Hutbelerde Okunan "Fîmâ kâl ev kemâ kâl" Kısmı

Cuma ve bayram namazlarına gidenlerimiz bilir. Hatip hutbeye çıkınca arada Türkçe hutbe olmak üzere başta ve sonda Arapça hutbe irat eder. Hatip ilk yani giriş kısmında içinde Allah'a hamd, peygamberimiz salavat ve kelimeyi şehadet getirir. Ardından "Ey Allah'ın kulları! Allah'tan korkun ve ona itaat edin. Şüphesiz Allah müttekiler ve işini iyi yapanları sever" der Arapça olarak. Sonra okunacak Türkçe kısma/metne temel olmak üzere Kur'an'dan ilgili bir ayet okur. Ayeti "Allah doğru söylemiştir" demek suretiyle tastikler. Akabinde bir hadis okur. Hadisi de "Rasulullah doğru söylemiştir" diyerek bitirir. Buraya kadar sorun yok. Esas sorun buradan sonra başlıyor. Sen sanırsın ki bundan sonra imam, Türkçe metni okumaya geçecek. Bizim imam, "Ve netaka habîbullâh, fîmâ kâl ev kemâ kâl" okumaya devam ediyor. Yani Allah'ın sevgili kulu bu konuda şöyle veya şunun gibi demiştir." diyor. Böyle okuyan birinden aynı konuda

Kıvrak Eğitim

— -Oğlum, niye erken geldin okuldan? — Bugün kıvrak eğitim yaptık. - — Ö ğretmenler hızlı hızlı mı ders işlediler? — Hayır, baba. Kıvrak o değil. Bir günde işlenecek dersin yarısını işlemek demektir. — Niye yarısını işliyorsunuz ki? Önemli bir durum mu var? — Öğretmenler toplantısı varmış. — Niye şimdi toplanıyorlar ki? — Çalışma  programında bugünmüş. — Oğlum daha iki gün oldu okul açılalı. Başlamışken biraz devam edilseydi de daha sonra yapsalardı, bu dediğin kıvrak eğitimi. Herkes mi böyle yapacak bugün? — Hayır, sadece ikili öğretim yapan okullar. Ama iyi oldu. Yedi saat ders işleyecektik, böylece üç ders işlendi. — -Bu toplantıyı başka zaman yapsalar olmaz mıydı? Mesela siz 15 tatili yaparken öğretmenler o yaptığı şeyi yapsalardı olmaz mıydı? — Baba, tatil o zaman. Tatilde toplantı yapılır mı? — İyi de yavrum! Size tatil. Öğretmenlere değil ki. Haydi, öğretmenler de sizin gibi yoruldular diyelim. Bir hafta tatil yapsınlar, ikinci hafta siz tatile devam eder

Kırgınlık ve dargınlık

Türkçemiz zengin dillerdendir. Bakmayın siz iki-üç yüz kelimeyle konuştuğumuza. Okuyup kelime hazinemizi geliştirmediğimizden işin kolayına kaçıyoruz. Tembelliğimizin cezasını güzel Türkçemiz çekiyor vesselam. İnce ve derin kelimelerimizin sayısı hiç az değildir. Kırgınlık ve dargınlık bunlardan biridir. Aralarında nüanslar vardır. Arasındaki farkı görmek için sözlüğe bakma ihtiyacı da hissetmeyiz. Çoğu zaman birbirinin yerine kullanırız. Siyak ve sibaktan anlarız neyi kastettiğini. Kırgın, "Bir kimseye gücenmiş, gönlü kırılmış olan" demektir. Dargın ise, "Darılmış olan, küskün" demektir. Gördüğümüz gibi iki kelime farklı anlamlara gelmektedir. Kırgınlıkta dargınlığın aksine küsme yoktur, incinme vardır. İnsan kime kırgın olur? Sevdiğine. Kırgın gibi olduğuna, geri durduğuna, mesafeli olduğuna bakmayın siz. Gözü her yerde o dostunu arar. Başına bir şey geldi mi hemen imdadına koşar. Çünkü bunlar ölümüne dosttur. Dargınlıkta ise küslük vardır. Herhangi bir yerde