Ana içeriğe atla

İdealist bir öğretmen geçti buradan

Bir yıl öncesinde tanıdım onu. Haliyle bir yıl çalışma imkanım oldu. Prensip sahibi ve ne yaptığını bilen bir görüntüsü vardı. Herkesle diyaloğu olan, herkesin hal ve hatırını soran, seviyeli bir iletişim dili geliştirmişti.  Branşı birçok öğrencinin korkulu rüyası olmasına rağmen öğrenci anlasa da anlamasa da görevini yapmak için çırpındı durdu.

Düzenli bir öğretmen profili çizdi hep gözümde. Hiç devamsızlık yaptığını, hiç dersine ve görevine geç kaldığını görmedim. Evi ile okulunun arası uzak bir mesafe olmasına rağmen ders zili çalmadan önce öğretmenler odasındaki yerini alırdı. Oturduğu sandalye standarttı. Kimse onun sandalyesine oturmaz o da başka yere oturmazdı kolay kolay. Öğretmen zili çalmaya başlar başlamaz onu öğretmenler odasında tutamazsın. Konuşuyorsa cümlesi yarım kalır, konuşanın cümlesi de tamamlanmadan sınıfının yolunu tutardı.

Nöbetçi olduğu gün onu öğretmenler odasında bulamazsın. Çıkış ziliyle birlikte nöbet mahallinde olur, görevini dört dörtlük yapar. "Başkası hep aksatıyor, bugün de ben aksatayım" diye bir hesap yapmadı hiç. Nöbet görevini yapar yapmaz dersine gitmeden önce aceleyle ihtiyacını giderir, hemen dersinin yolunu tutar gördüm onu. Önemli bir mazereti olursa mutlaka nöbet mahalline nazının geçtiği birini bıraktı hep.

Herkese değer veren, herkesi dinleyen, her konuya meraklı idi aynı zamanda. Kimseye maslahat icabı eyvallah demedi. Doğruya doğru, yanlışa da yanlış diyen mert biri idi. Böyle biriyle çalışmaktan onur duydum desem yeridir. Yorulup biraz oturayım dediğimde onun zille beraber kalktığını görünce arkasından ben de yürüdüm. Bana hep doğruluk abidesi geldi kendisi.

Eşinin tayininin çıkması dolayısıyla o da aramızdan memleketine gitti. Kubbede kalan hoş bir sada bıraktı gönlümüzde.  Kendisi bizim için bir kayıp, gideceği okul için bir kazanımdır. Bundan eminim. Allah onu ve bizi iyilerle karşılaştırsın. Öğretmenliğin itibar kaybına uğradığı günümüzde Allah, onun gibi vicdanlı ve görevini yapan kimselerin sayısını çoğaltsın.  Bir numaraydı gözümde, yine bir numara olarak bir numaraya gidiyor. Allah yolunu açık etsin. 23/06/2017





Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Hutbelerde Okunan "Fîmâ kâl ev kemâ kâl" Kısmı

Cuma ve bayram namazlarına gidenlerimiz bilir. Hatip hutbeye çıkınca arada Türkçe hutbe olmak üzere başta ve sonda Arapça hutbe irat eder. Hatip ilk yani giriş kısmında içinde Allah'a hamd, peygamberimiz salavat ve kelimeyi şehadet getirir. Ardından "Ey Allah'ın kulları! Allah'tan korkun ve ona itaat edin. Şüphesiz Allah müttekiler ve işini iyi yapanları sever" der Arapça olarak. Sonra okunacak Türkçe kısma/metne temel olmak üzere Kur'an'dan ilgili bir ayet okur. Ayeti "Allah doğru söylemiştir" demek suretiyle tastikler. Akabinde bir hadis okur. Hadisi de "Rasulullah doğru söylemiştir" diyerek bitirir. Buraya kadar sorun yok. Esas sorun buradan sonra başlıyor. Sen sanırsın ki bundan sonra imam, Türkçe metni okumaya geçecek. Bizim imam, "Ve netaka habîbullâh, fîmâ kâl ev kemâ kâl" okumaya devam ediyor. Yani Allah'ın sevgili kulu bu konuda şöyle veya şunun gibi demiştir." diyor. Böyle okuyan birinden aynı konuda

Kıvrak Eğitim

— -Oğlum, niye erken geldin okuldan? — Bugün kıvrak eğitim yaptık. - — Ö ğretmenler hızlı hızlı mı ders işlediler? — Hayır, baba. Kıvrak o değil. Bir günde işlenecek dersin yarısını işlemek demektir. — Niye yarısını işliyorsunuz ki? Önemli bir durum mu var? — Öğretmenler toplantısı varmış. — Niye şimdi toplanıyorlar ki? — Çalışma  programında bugünmüş. — Oğlum daha iki gün oldu okul açılalı. Başlamışken biraz devam edilseydi de daha sonra yapsalardı, bu dediğin kıvrak eğitimi. Herkes mi böyle yapacak bugün? — Hayır, sadece ikili öğretim yapan okullar. Ama iyi oldu. Yedi saat ders işleyecektik, böylece üç ders işlendi. — -Bu toplantıyı başka zaman yapsalar olmaz mıydı? Mesela siz 15 tatili yaparken öğretmenler o yaptığı şeyi yapsalardı olmaz mıydı? — Baba, tatil o zaman. Tatilde toplantı yapılır mı? — İyi de yavrum! Size tatil. Öğretmenlere değil ki. Haydi, öğretmenler de sizin gibi yoruldular diyelim. Bir hafta tatil yapsınlar, ikinci hafta siz tatile devam eder

Kırgınlık ve dargınlık

Türkçemiz zengin dillerdendir. Bakmayın siz iki-üç yüz kelimeyle konuştuğumuza. Okuyup kelime hazinemizi geliştirmediğimizden işin kolayına kaçıyoruz. Tembelliğimizin cezasını güzel Türkçemiz çekiyor vesselam. İnce ve derin kelimelerimizin sayısı hiç az değildir. Kırgınlık ve dargınlık bunlardan biridir. Aralarında nüanslar vardır. Arasındaki farkı görmek için sözlüğe bakma ihtiyacı da hissetmeyiz. Çoğu zaman birbirinin yerine kullanırız. Siyak ve sibaktan anlarız neyi kastettiğini. Kırgın, "Bir kimseye gücenmiş, gönlü kırılmış olan" demektir. Dargın ise, "Darılmış olan, küskün" demektir. Gördüğümüz gibi iki kelime farklı anlamlara gelmektedir. Kırgınlıkta dargınlığın aksine küsme yoktur, incinme vardır. İnsan kime kırgın olur? Sevdiğine. Kırgın gibi olduğuna, geri durduğuna, mesafeli olduğuna bakmayın siz. Gözü her yerde o dostunu arar. Başına bir şey geldi mi hemen imdadına koşar. Çünkü bunlar ölümüne dosttur. Dargınlıkta ise küslük vardır. Herhangi bir yerde