2007 yılında bir lisede görev yaparken ilçe dışından okulumuzu merkezi sistemle tercih eden öğrenci ve velileri kayıt yaptırmaya geldiğinde ilk soruları: "İlçe-il arasında okul servisi var mı" idi. Servisimiz yok, ulaşımda sorun yok. Dolmuşlar var derdim. Kayıt yaptırıp yaptırmamada veliler tereddüt gösteriyorlardı.
Sorunu çözmek için ilçe-il arasında dolmuşçuluk yapan kişilerin kooperatif başkanıyla görüştüm, bizim öğrencileri taşıyın diye. "Hocam biz dolmuşçuluk yapıyoruz. Servisçilik yapmayız" dedi. Son çare komşu ilçe okulunu aradım servis işini kim yapıyor, bana bir gönder, görüşeyim dedim. Servisçi geldi: "Hocam buradan taşıyan yok mu" dedi. Hayır yok, sen taşı dedim. Firma taşımaya başladı. Kısa zamanda servisle gidip gelen öğrenci sayısı 45 kişiyi buldu. Ben de rahatlamıştım. Çünkü her gün okula dolmuş çağırmaktan ve dolmuşun zamanında gelmemesinden bıkıp usanmıştım.
Okulun etkinlik yaptığı bir gün odamda misafirler varken 3 kişi geldi yanıma.
-Müdürüm, gününüz hayırlı olsun. Sizin okulun servis işini yapan adam çekilsin, bundan sonra biz taşıyalım.
-Niye?
-İşte biz taşıyacağız.
-İyi de sene başında gelin taşıyın diye sizin başkanınıza ben geldim, Biz taşımayız dedi. Servisi ayarlamadan önce de aradım cevap vermedi. Ben bu adama söz verdim. Sene sonuna kadar taşıyacak.
-15 tatilinde çekilsin.
-Olur mu öyle şey. Ben adama çekil demem, gider görüşürsünüz, kendi rızasıyla çekilmek isterse taşıyın. Benim için fark etmez. Önemli olan çocukların taşınması.
Odamdan ayrıldılar. Servisçi ile görüşmüşler, ertesi günü tekrar yanıma geldiler. Bu sefer yanındakileri tanıttı bana.
- Bu benim yeğenim, hapisten yeni çıktı, şu da onun kardeşi.
-Geçmiş olsun.
-Müdürüm servisçi çekilmiyor. Bu servis işini ayarla, yoksa senin için iyi olmaz.
-Nasıl iyi olmaz. Ne yaparsınız? Öldürür müsünüz? Buyurun...
-Yok öldürmeyiz. Topuğundan vururuz.
-Çekilecek çilemiz varsa çekeriz. Elinizden geleni ardınıza koymayın. Ben firmaya söz verdim. Kendisi bırakmadığı müddetçe asla çekil demem. Sizin bu yaptığınız doğru değil.
-Bize kızma müdürüm, çünkü biz rızkımızın peşindeyiz. Peygamber rızkın onda dokuzu ticarettedir demiş ya.
-Tamam nasibinizi arayın da. Bu şekilde olmaz. Siz daha önce niye taşımadınız?
-Biz bu kadar öğrenci olacağını tahmin etmedik. Biz taşıyacağız.
-Mevcut taşıyanla sözleşmem yok, ihale de yapmadım. Yazın ihaleye vereceğim. O zaman en uygun teklifi verin, siz taşıyın.
-Yazın ihaleyi bize vereceğine söz ver. Peşini bırakalım.
-İhale bu. Ben söz veremem. Hem burada öğrencilerin menfaati söz konusu.
-Sen bilirsin. Ama bil ki, senin için iyi olmaz. Görüşeceğiz.
Elebaşıları önden, hapisten çıkan ve kardeşi ardından çıkmak için ayağa kalktılar. Vedalaştık. Özellikle hapisten çıkan ve kardeşi elimi öpercesine eğildiler, saygıda kusur etmedi ikisi de. Sağ olsunlar.
Bir saat sonra okul telefonu çaldı. "Ben ilçe başkanı ...., Sizin okulun servis işini falan kimse taşıyacak tamam mı" dedi. Hayır, taşıyamaz. Bu meseleyi sizinle yüz yüze görüşmem lazım, ister okula buyurun gelin, ister yanınıza geleyim dedim. Öğleden sonra saat 14.00'de görüşmek üzere randevulaştık. Durumu anlattım kendisine. Beni can kulağıyla dinledi ve ekledi: "Müdürüm, sen yerden göğe kadar haklısın. Biz siyasi olunca bize gelen herkes için telefon açarız. İçin rahat olsun. Arkandayım" dedi. Kendimi anlatmanın mutluluğu içerisinde oradan ayrıldım. Çünkü beni bir kişi anlamıştı. Üstelik etkili ve yetkili birisi idi.
Bir zaman sonra bir başka okulun müdürü yanıma geldi: "Hocam, başkan başka yerlerde senden için: 'Kalıbına yazık, bir servis işini halletmedi" diyor haberin olsun dedi. Eyvallah kardeş dedim yoluma devam ettim.
O yıl sene sonuna kadar sözlü olarak servis işini yapın dediğim firma taşıdı. Yazın ihaleye çıkıldı. Okulun servis ihalesi en uygun teklif veren bir başkasında kaldı. Beni tehdit eden ve ilçe başkanını devreye koyan rızkının peşinde koşan arkadaşımız ihaleye bile girmedi maalesef.
Bana gönül koysalar da, kararsalar da başta hapisten çıkan olmak üzere kendilerinden bir kötülük görmedim. Hep saygı gördüm. Belki de adam hapse girmemişti kim bilir? Fakat ilçe başkanının tavrı hep devam etti. Adam prensip sahibiymiş, çünkü bana hep mesafeli davrandı kaldığım müddetçe. Hiç yıldızımız barışmadı anlayacağınız. Kalp kalbe karşıymış, ben de kendisinden hiç haz almadım. Ama kinci prensip sahibi olmasına hep hayran kaldım bilesiniz. Ayrıca beni anladığını sandığım kişinin de beni yanlış anladığını geç de olsa fark ettim. 15/05/2016
Sorunu çözmek için ilçe-il arasında dolmuşçuluk yapan kişilerin kooperatif başkanıyla görüştüm, bizim öğrencileri taşıyın diye. "Hocam biz dolmuşçuluk yapıyoruz. Servisçilik yapmayız" dedi. Son çare komşu ilçe okulunu aradım servis işini kim yapıyor, bana bir gönder, görüşeyim dedim. Servisçi geldi: "Hocam buradan taşıyan yok mu" dedi. Hayır yok, sen taşı dedim. Firma taşımaya başladı. Kısa zamanda servisle gidip gelen öğrenci sayısı 45 kişiyi buldu. Ben de rahatlamıştım. Çünkü her gün okula dolmuş çağırmaktan ve dolmuşun zamanında gelmemesinden bıkıp usanmıştım.
Okulun etkinlik yaptığı bir gün odamda misafirler varken 3 kişi geldi yanıma.
-Müdürüm, gününüz hayırlı olsun. Sizin okulun servis işini yapan adam çekilsin, bundan sonra biz taşıyalım.
-Niye?
-İşte biz taşıyacağız.
-İyi de sene başında gelin taşıyın diye sizin başkanınıza ben geldim, Biz taşımayız dedi. Servisi ayarlamadan önce de aradım cevap vermedi. Ben bu adama söz verdim. Sene sonuna kadar taşıyacak.
-15 tatilinde çekilsin.
-Olur mu öyle şey. Ben adama çekil demem, gider görüşürsünüz, kendi rızasıyla çekilmek isterse taşıyın. Benim için fark etmez. Önemli olan çocukların taşınması.
Odamdan ayrıldılar. Servisçi ile görüşmüşler, ertesi günü tekrar yanıma geldiler. Bu sefer yanındakileri tanıttı bana.
- Bu benim yeğenim, hapisten yeni çıktı, şu da onun kardeşi.
-Geçmiş olsun.
-Müdürüm servisçi çekilmiyor. Bu servis işini ayarla, yoksa senin için iyi olmaz.
-Nasıl iyi olmaz. Ne yaparsınız? Öldürür müsünüz? Buyurun...
-Yok öldürmeyiz. Topuğundan vururuz.
-Çekilecek çilemiz varsa çekeriz. Elinizden geleni ardınıza koymayın. Ben firmaya söz verdim. Kendisi bırakmadığı müddetçe asla çekil demem. Sizin bu yaptığınız doğru değil.
-Bize kızma müdürüm, çünkü biz rızkımızın peşindeyiz. Peygamber rızkın onda dokuzu ticarettedir demiş ya.
-Tamam nasibinizi arayın da. Bu şekilde olmaz. Siz daha önce niye taşımadınız?
-Biz bu kadar öğrenci olacağını tahmin etmedik. Biz taşıyacağız.
-Mevcut taşıyanla sözleşmem yok, ihale de yapmadım. Yazın ihaleye vereceğim. O zaman en uygun teklifi verin, siz taşıyın.
-Yazın ihaleyi bize vereceğine söz ver. Peşini bırakalım.
-İhale bu. Ben söz veremem. Hem burada öğrencilerin menfaati söz konusu.
-Sen bilirsin. Ama bil ki, senin için iyi olmaz. Görüşeceğiz.
Elebaşıları önden, hapisten çıkan ve kardeşi ardından çıkmak için ayağa kalktılar. Vedalaştık. Özellikle hapisten çıkan ve kardeşi elimi öpercesine eğildiler, saygıda kusur etmedi ikisi de. Sağ olsunlar.
Bir saat sonra okul telefonu çaldı. "Ben ilçe başkanı ...., Sizin okulun servis işini falan kimse taşıyacak tamam mı" dedi. Hayır, taşıyamaz. Bu meseleyi sizinle yüz yüze görüşmem lazım, ister okula buyurun gelin, ister yanınıza geleyim dedim. Öğleden sonra saat 14.00'de görüşmek üzere randevulaştık. Durumu anlattım kendisine. Beni can kulağıyla dinledi ve ekledi: "Müdürüm, sen yerden göğe kadar haklısın. Biz siyasi olunca bize gelen herkes için telefon açarız. İçin rahat olsun. Arkandayım" dedi. Kendimi anlatmanın mutluluğu içerisinde oradan ayrıldım. Çünkü beni bir kişi anlamıştı. Üstelik etkili ve yetkili birisi idi.
Bir zaman sonra bir başka okulun müdürü yanıma geldi: "Hocam, başkan başka yerlerde senden için: 'Kalıbına yazık, bir servis işini halletmedi" diyor haberin olsun dedi. Eyvallah kardeş dedim yoluma devam ettim.
O yıl sene sonuna kadar sözlü olarak servis işini yapın dediğim firma taşıdı. Yazın ihaleye çıkıldı. Okulun servis ihalesi en uygun teklif veren bir başkasında kaldı. Beni tehdit eden ve ilçe başkanını devreye koyan rızkının peşinde koşan arkadaşımız ihaleye bile girmedi maalesef.
Bana gönül koysalar da, kararsalar da başta hapisten çıkan olmak üzere kendilerinden bir kötülük görmedim. Hep saygı gördüm. Belki de adam hapse girmemişti kim bilir? Fakat ilçe başkanının tavrı hep devam etti. Adam prensip sahibiymiş, çünkü bana hep mesafeli davrandı kaldığım müddetçe. Hiç yıldızımız barışmadı anlayacağınız. Kalp kalbe karşıymış, ben de kendisinden hiç haz almadım. Ama kinci prensip sahibi olmasına hep hayran kaldım bilesiniz. Ayrıca beni anladığını sandığım kişinin de beni yanlış anladığını geç de olsa fark ettim. 15/05/2016
Yorumlar
Yorum Gönder