Talkınım Nasıl Verilsin?

Öldükten sonra insanın elinden tasarrufu da gider. Tüm iş ve işlemler geride kalanların iradesiyle yürür. Geride kalanlar bazen vasiyeti şu idi. Bunu yerine getiriyoruz dese de vasiyetin yerine getirilip getirilmediğini ölenin görmesi, itiraz etmesi mümkün değil.

Bir ayağı mezara girmiş bir fani olarak bu sayfada vasiyetimi cümle aleme duyurayım da olur ya birileri okur, okuduğunu unutmaz, cenazeme katılır, çocuklarımı cenazede görürse onlara vasiyetimi hatırlatır. Gençler, babanızın vasiyeti şu idi der. Tabi, çocuklarım cenazeme gelir, teçhiz ve tekfin işiyle ilgilenirse.

Vasiyetim:

Müslüman mezarlığına gömülmek isterim.

Cenazem İslami usullere göre kaldırılsın.

Cenazemin kalabalık olmasını tercih ederim. Cenazemde saf tutanlardan şayet haberdar olursam amma da sevenim varmış diyeyim. Benim haberim olmasa da cenazeme katılanlar kendi aralarında konuşurken merhumun seveni de pek çokmuş desin.

Baktınız ki cenazeme katılım pek olmayacak. Cenazemi birkaç cenazenin kalktığı ana kadar bekletebilirsiniz. Hatta hatırı sayılır birinin cenazesinin arasına sıkıştırabilirsiniz.

Bir de ölümümden defin sonrasına kadar merasimime katılanlardan bazıları bir kenara özellikle defin esnasında bir kenara çekilip de sohbet etmesin. Ha ha hi hi şeklinde gülmesin. Çünkü hiç yeri değil. En azından bu süreçte üzüntülü gibi görünsün. Hele cenazeme İkbal Hanım katılarak İnstagramda program yapmasın. Çünkü onun gülüşüne, laubali davranışına tahammül edemem.

Mezara koyduktan sonra toprak atmada yarışmayın. Acele edip tozu dumana katmayın.

Definden sonra telkinim pardon talkınım verilse de olur, verilmese de. Çünkü talkın kültürümüze sonradan girmiş bir uygulamadır.

Talkın önemli. Sonradan çıkmış olsa da bu merasim yerine getirilmediği zaman sağda solda talkını verilmedi diye hakkımda konuşulsun istemem. O yüzden bu adet de yerine getirilsin. Yalnız,

Talkınım herkesin anlayacağı şekilde Türkçe verilsin. Arapça talkın istemiyorum. Çünkü ben Türkçeyi zor bilen ve konuşan biriyim. Bana mezarlıkta tercüman aratmayın.

Talkında bana hitap edilirken “Ey Hatice oğlu Ramazan” şeklinde anamın adıyla değil de “Ey Ahmet oğlu Ramazan” şeklinde babamın adıyla hitap edilsin. Kısaca anam karıştırılmasın. Bankalar hatta GSM operatörleri bile anamı ve kızlık soyadını bıraktı. Siz de değişin artık. Lütfen babamla hitap edin.

Rabbin kim, peygamberin kim, dinin ne gibi beylik soruları sorup ardından kopya pardon cevap vermeyin. Bu verdiğiniz kopyaları zaten biliyorum. Kopya verecekseniz bilmediğim soruların cevabını verin.

Unutmadan söyleyeyim. Bilirim kabirde para, pul işleri yok. Orada para geçmez ise de hiç kullanmasam bile kefenimde bir hatta iki cep olsun. Orada üşürsem ellerimi cebime sokarım. Adet böyle. Eski köye yeni adet getirme demeyin. Cebi severim. Lütfen bu vasiyetimi ciddiye alın. Hatta gücünüz yeterse yeni moda penyelerden kaldırılan ceplere de bir el atın. Stilistler başka stillere yönelsinler. Ölüye cebi gereksiz görüyorsunuz, bari diriden esirgemesinler.

Sanırım meramımı anlatabildim.

Bu Hasret Bitsin Artık!

İmralı’ya gitmek için grup toplantısında dava arkadaşlarından izin isteyen tecrübeli siyasiye, grubundan tam destek çıktı.

Hem öyle bir destek verildi ki tüm salonda olanlar yaşa, var ol, arkandayız, desteğimiz seninle. İznin lafı mı olur dercesine ayağa kalkarak ve alkışlayarak liderlerine destek çıktılar.

Bu desteği gören siyasi de "İşte milletin özü burada, milletin öz kararı da budur” dedi.

Sayın liderin tarihi konuşmasına gıpta ettiğimi söylemeliyim. Nasıl gıpta etmem ki. İşte özlenen Türkiye dedim. Bu ülkenin adam olacağına bir kez daha kani oldum.

Siz inanmazsınız ama koskoca liderin kendisinin vekil olmalarını sağladığı vekillerden, İmralı’ya gitmek için izin istemesi bile tek başına bir tevazu örneği. Kimse gitmezse yanıma üç kişi alırım giderim diyor. Hangi birimiz toplumun gözü önünde ve canlı yayında İmralı’daki kurucu önderin yanına gitmek için izin ister. Gruptan da olur mu öyle şey şeklinde çatlak bir ses çıkmadan ayağa kalkarak ve oh oh ne iyi düşündün diyerek destek çıkması, göz yaşartan türden. İzin çıktıktan sonra işte milletin özü, milletin kararı denerek 86 milyonu bir salona sığdırması da bir deha ürünü. Lider izin ister, tebaa izin verir, millet de öz itibariyle bunu onayladığına göre bu yekvücut olmanın karşısında hangi güç durabilir. Terör bile kaçacak delik arar.

Gayri ihtiyari, bugünleri de mi görecektim ya Rabbi. İşte lider işte tebaa işte komutan işte asker dedim.

Yine dedim ki bu birlik ve beraberliğe yürek mi dayanır.

Ya Rabbi, sana ne kadar şükretsek azdır dedim.

Sen olmayanı olduran, muhali mümkün kılan, düşünülmemesi ve söylenmemesi gereken, akla muhal şeyleri söyleten, insanların diline kemik koymayansın dedim. Dedim oğlu dedim.

Anladığım kadarıyla İmralı’ya gitme hasreti varmış. Bu vesileyle gecikmiş de olsa bu hasret sona ersin artık. Alsın yanına iki kişi. Gitsin İmralı’ya.

Kurucu önderle sarılıp koklaşsın. Dilediği kadar kalsın. Muhabbet etsin. Biz kardeşiz. Bir ve beraberiz. Düşmanlar ve bizi çekemeyenler çatlasın. İşte bu da pozumuz. Bu poz dünyaya kapak olsun deyip kol kola fotoğraf çektirsinler.

Kardeşim, sana geldim. Hasretine dayanamadım. Ya yanında kalacağım ya da benimle buradan çıkıp birlikte Meclise gideceğiz desin.

Eski günleri yad etsinler. Ne günlerdi desinler. Göründüğün kadar kötü değilmişsin desinler birbirlerine. Analar çok ağladı ama olsun. Memleket için değer desinler.

Laf aramızda siz terör yaparak biz de terörü lanetleyerek bugüne kadar iyi ekmek yedik, iyi iş çıkardık.

İş güç derken ne sen evlenebildin ne de ben. Terörsüz Türkiye sloganı gerçeğe dönüşsün de ikimiz de mürüvvetimizi görelim. Bundan sonra da böyle ekmek yemeye devam edelim.

Bir de zamanında seni asmak için meydanlarda çok ip attım. Nasıl böyle yaptım bilmiyorum. Cehaletime ver. Bil ki çok pişmanım desin. İyi ki asmamışım. Değilse pişmanlıktan ben de helak olurdum desin.

Ardından ikimiz bir fidanız. Güller açan dalıyız şarkısını birlikte söylesinler.

Böylece onlar ersin muradına. Biz de çıkalım kerevetine.

Sakın bana, sen ne yazdığının farkında mısın demeyin. Ben ne yaptığımı biliyor muyum sanki derim. Bir de ne yani, terör devam etse miydi derim de küçük dilinizi yutar, ondan sonra o dilinizi çıkarması için doktor doktor dolaşır, başınıza dert alırsınız. Demedi demeyin. Gidin işinize. Allah beni değil, sizi affetsin. Sizi terör sevicileri sizi.

Her Şeyin Alternatifi Olmalı

Üzüntümü anlayamazsınız. Çünkü başınıza gelmediyse bilemezsiniz. Hele "Seni anlıyorum" demenizi hiç çekemem. Çünkü eşekten düşmediyseniz, nereden anlayacaksınız.

Gizemli konuşmayı bir tarafa bırakarak sadede geleyim.

İkişer yıllık taahhütlü, toplam altı yıldır abonesi olduğum ev İnternet aboneliğimi sona erdirdim. Aile gibi olmuştuk halbuki. Haliyle aileden ayrılmak zor oldu.

Firmam benden ayrılmamak, benimle yola devam etmek için çok uğraştı, didindi, dil döktü. Nasıl olduysa inadım tuttu.

15 Kasımda taahhüdüm bitecek olmasına rağmen üç ay öncesinde 19 Ağustosta aradı firmam. “Fiyatı bilmem şu kadar. Size bu kadar. Bu indirimli kampanyayı kaçırmayın" dedi görevli. 418 liraya kullandığım 75 Mbps hıza sahip hizmet bedelini önce 1000'in üzerine çıkarıyor. Sonra kampanya diye 660'a indiriyor. Fiyat yüksek olunca içim cız etti. Ama işin içerisine indirim girince bayıldım. Yalnız vakit vardı daha düşünmeye. Niye kaç ay öncesinden 418 ödemek varken 660 ödeyeyim.

Sonra 17 Ekimde aradı firmam tekrar.

20 Ekim günü firmam bugün bu işi halledeceğim demiş olmalı ki her yarım saat ara ile 10 kez aradı. Sabahtan akşama dersim olduğu için haliyle dönüş yapamadım. 10.da dersten çıkıp telefonu açtım. Karşıdaki görevliye saydırdım bir güzel. Kızım, bu adam müsait mi, değil mi diye niye düşünmezsiniz. Her yarım saat arayla bu kadar da aranmaz ki. Vacip oldu, sizi yazı konusu edineceğim. İpliğinizi pazara çıkaracağım dedim. Sağ olsun sessizce dinledi. Ardından "Efendim, bizim sistemimiz sizi otomatik olarak bizden bağımsız arıyor" deyince biraz sakinleştim. Şu var ki otomatik arama da olsa bir insan bir günde bu kadar aranmaz. Öyle ya öyle günler olur ki kişinin iş ve güçten telefona bakmaya vakti olmaz. Ama gel de bunu otomatik arayan robota anlat.

Sonrasında 8 Kasımda üç defa daha arandım.

Cevap vermedikçe gönderilen mesajın zaten haddi hesabı yok. Saymaya derman yetmez. "Sizi aradık. Ulaşamadık. Taahhüdünüz şu tarihte sona eriyor. Kampanyadan yararlanmak için sadece uygulamada geçerli indirimli kampanyadan yararlanarak tek tıkla taahhüdünüzü yenileyebilirsiniz", "Size sesli mesaj bıraktık. Mesajı dinleyin" gibi.

Bu kadar telefon ve sayısız mesaj, doğru dürüst taahhüdünü dahi yerine getiremeyen İnternet firmasından beni iyice soğuttu. Güya 75 Mbps (İnternet hızı) verecekti bana. Yıllardır en fazla 68 hızı görebildi.

Taahhüdün bitmesine iki gün kala başka bir İnternet sağlayıcı firmasına abone oldum.

Ardından eski İnternet firmamı aradım. Ama kolay kolay muhatap bulamadım. Bir türlü müşteri hizmetlerine bağlamadılar. Her seferinde bildiğim ezberleri tekrar ediyorlar. Şunun için bu rakama, bunun için şu rakama tıkla. Ana sayfaya dönmek için yıldızı, yeniden dinlemek için bilmem şu rakamı tıkla deyip durdu. Seçenekler arasında müşteri hizmetlerine nedense yer vermiyorlar. 0'ı tuşluyorsun. "Eksik ya da hatalı tuşlama yaptınız" diyor. 2 defa arayarak her defasında istedikleri rakamı tuşlamadığım için çağrım sonlandırıldı. 3.arayışımda 8 dakika bildik kampanya ezberlerini dinledikten sonra nihayet merhamete gelip "Müşteri hizmetlerine bağlanmak için sıfırı tuşlayın" bilgisi paylaşıldı. Az sonra bağlandım. İnternetimi kapattırmak istiyorum deyince ilgili birime bağladılar. 15 Kasım itibariyle İnternetimin kapatılmasını istiyorum dedim. Kapattırma gerekçemi sorduktan sonra ileriye dönük kapama yapamıyoruz. O gün arayın. Yardımcı olalım" dedi. Aradığım zaman müşteri hizmetlerine bir türlü bağlanamıyorum. Erken bağlanabilmem için kaçı tuşlamam gerekir dedim. Şu numarayı arayın, yardımcı oluruz" deyip görüşmeyi sonlandırdık.

Bir gün sonrasında fiyatı daha uygun hızı 100 olan yeni İnternetim bağlanınca, eski ailemle bağımı koparayım deyip telefona sarıldım. Firmaya ait iki telefon numarasının bir birini bir diğerini aradım durdum. Bağlan da göreyim. Eski ve bildik ezberleri saydı durdu. Çağrı sonlandıkça tekrar tekrar aradım. Nihayet toplamda 55 dakikalık bant dinlemenin ardından bir muhatap bulabildim. İnternetimi kapattırmak istediğimi söyledim. Sebebini sordu. Hızı yeterli değil, sizin alt yapınız daha fazlasına imkan vermiyor. Hızı 75 olan taahhüdü bile yerine getiremediniz. Daha yüksek hız verecek bir firma ile anlaştım dememe rağmen, "Modeminiz eski. Size yeni modem verip hız probleminizi giderelim" dedi. İstemem. Başka bir firma ile anlaştım. Geç artık dedim. Bu sefer "Kapatmayı dondurabilirsiniz", "Başka bir tanıdığınıza nakil ve devir yapalım. Bu fiyata bu imkan yazık olmasın" dedi. Hanımefendi, lütfen kapatalım dedim. Sonunda kapatma işlemine başladı. İki, üç defa evet onayını tekrarladım. Tam kapandı derken, "Şu anda İnternetinizi kapatıyorum. İki gün askıda kalacak, bir hafta içinde de kapatılacak" dedi ve görüşmeyi sonlandırdık.

Tamam bu iş bitti. Hele ki şükür deyip bir güzel uykuya daldım. Cumartesi sabah 09.00'da telefonum tekrar çaldı. Açtım. "Kapatma gerekçemi" sordu. Hanımefendi, dün söyledim gerekçemi dedim. "Ben bir üst yöneticiyim. Ben de öğrenmek istiyorum" dedim. Söyledim. Nakil, devir, dondurma, modemi yenileme gibi seçenekleri sundu tekrar. Lütfen kapatır mısınız dedim. Babamın isminin son iki harfi ve doğum tarihini istedi. Araya başka sözler girdi. Babamın isminin son iki harfini bir daha isteyince, hanımefendi az önce söyledim ya dedim. Son iki harfi bir kez daha söyledim. "O zaman doğum tarihini de söylediniz" dedi. Evet deyip tekrar ettim. Bereket babamla kaldı. Anamı karıştırmadı. Hele anamın kızlık soyadını hiç sormadı.

Nihayet İnternet kapatma işlemini yaptı. Ama bildiğim kadarıyla iki gün askıda kalacak. Kapatmayı bir hafta sonra sağlayacaklar.

Ben bu görüşmeyi yaptıktan birkaç saat sonra “Şu numaradan aranacaksınız” mesajı geldi.

Benim için bu çağda İnternet sağlayıcımla iletişim çok zor olsa da güç bela başardım. Kapatmamak için her yolu deneseler de gemileri yakmıştım bir kere. Nuh dedim, peygamber demedim. Haliyle inadımın kurbanı oldum. Eski müşteri olarak bana sağlanan indirimden de yararlanamadım. Zor bir işi başarmak bana ben neymişim dedirtse de altı yıldır bir aile gibi olduğum firmadan ayrılmak da o kadar ağır geldi. Öyle zannediyorum, benim yaşadığım bu üzüntüyü bir tüketicimizi pardon aile ferdimizi daha kaybettik diye firma da yaşamıştır.

Hasılı, 68 hızdan 90’ın üzerinde olan bir hıza kavuştum. Üstelik daha uygun fiyata. Eğer İnternet sağlayıcınızdan memnun değilseniz, Allah sizi de kurtarsın. Firmanın akşam sabah araması  ve mesajı da bitti. Haliyle içim içime sığmıyor.

Bir de tüm İnternet sağlayıcı firmalara alt yapı hizmeti veren tek İnternet firmasına mahkum olmamak güzel bir şey. Sadece bu alanda değil, her alanda alternatiflerin olması en büyük dileğim.