2 Ekim 2024 Çarşamba

Takdire Şayan İki Güzel Davranış

Sanal alemde ne var ne yok diye bakarken önüme bir video düştü. Farklı bir video olunca izlemeye koyuldum.

Kapıdan biri giriyor: "Hoca, özür dilerim. Küt diye mi açtık? Bölebilir miyiz biraz" diyor videoda.

Öğrenciler ayağa kalkıyor. Öğretmen kendini tanıtıp hoş geldiniz diyor. 

Beş dakikalık videoda sınıfa giren kişinin Gaziantep  Valisi  Kemal ÇEPER olduğu anlaşılıyor. 

Okulun adı da Gaziantep, Şahinbey, Ayıntap Anadolu Lisesi. Vali özellikle bu okul ve bu sınıfı seçmiş. 

Vali'nin bu sınıfı seçmesinde, bu sınıfta okuyan Ahmet Okçu isimli lise öğrencisi sebep olmuş. 

Ne yapmış da Vali'yi ayağına getirmiş bu öğrenci? 

Ahmet dersten çıkar, evine gitmek için toplu taşıma aracına biner. Dolmuştan indikten sonra bir çanta gözüne ilişir. Merak edip çantanın içine bakar. Çantanın içinde 150 gram altın ve 200 TL paranın olduğunu görür. 112'yi arayarak bulunduğu yere polisi çağırır. Polisle beraber karakola giderek çantayı teslim eder ve ifadesini verir. 

Çantanın sahibi bulunur ve çanta kendisine teslim edilir. 

İşte Vali'nin bu okul, bu sınıfı seçerek ziyaret etme sebebi bu. 

Vali bu olayı bir de öğrenciden sınıf huzurunda dinliyor. Öğrenciye çam sakızı, çoban armağanı hediyesini veriyor. Öğrenciye sarılıyor. Öğrenciye, öğretmenlerine, anne ve babasına teşekkür ediyor. 

Gaziantep Valisi videoda mı böyle yoksa hep mi böyle bilmiyorum. Yalnız çok doğal ve mütevazı bir görüntü vermiş. Öğrenciyi makamına çağırarak ödüllendirip tebrik edebilirken bu örnek davranış için sınıfa gidip öğrenciyi sınıfında taltif ediyor. Bu yönüyle, öğrencinin takdire şayan davranışına, Vali de takdire şayan jestiyle karşılık veriyor. 

Burada, daha bir lise öğrencisi olan Ahmet Okçu isimli öğrenciye ayrı bir parantez açmak gerek. Videoda gördüğüm kadarıyla "Vatandaşlık görevimi yaptım" demek suretiyle olgunluğunu gösteriyor, havalara girmiyor. Vali, nasıl oldu anlat demesine rağmen yaptığı bu güzel davranışı pek anlatmak istemiyor. 

Şu var ki bulduğu 150 gram altın bugünkü değeriyle 500 bin liraya yakın bir para. Bir öğrenci için servet değerinde demektir bu. Babası emekli, annesi ev hanımı olan öğrenci, belli ki zengin bir ailenin çocuğu değil. Paraya da ihtiyacı olan bir öğrenci olmasına rağmen elini sürmeyip polise teslim etmesi çok güzel ve olması gereken bir davranış. 

Kendisi için bir servet değerinde olan bu paraya el sürmeyen bu lise öğrencisinin hep aynı duyarlılıkta olmasını, asla bozulmamasını, genç-ihtiyar hepimize örnek olmasını, bu duyarlılığın bu ülkede artarak devam etmesini canı gönülden arzu ediyorum. 

Videoyu izlerken duygulandım. Helal olsun dedim. Bu vesileyle bu öğrencimizi tekrar tebrik ediyorum. Öğrencinin bu güzel ve örnek davranışına aynı güzellikle karşılık veren Vali'mize de teşekkürler. Hem böyle öğrencilerin sayısı artsın hem de böyle mülki amirlerin sayısı. Çünkü nadirattandır bu iki güzel davranış bu ülkede.

*04.10.2024 tarihinde Anadolu'da Bugün gazetesinde yayımlanmıştır. 

1 Ekim 2024 Salı

Etkisiz Elemanın Ardından

Makamından aldı gücünü.

Makamına bir şey katmadı. 

Devletin bütün imkanları elindeydi. 

Etrafa hep gülücükler dağıttı. 

Sessiz, sakin ve nazik bir görüntü verdi. 

Etkili ve yetkili kişilerin yanında el pençe durdu. Köylü Ahmet ağa profili gibi bir profil çizdi. 

Ne taşın altına elini koydu ne de yaralı parmağa işedi. 

Gözle görülür bir hizmete imza atmadı.

Aldığı emirleri yerine getirmekten ibaret oldu tüm hizmeti. 

Belki de tek hizmeti, gece 22.00 sularında açıklanan yeni mesai saatini, gece 00.00'da yayımladığı genelgeyle o günün sabahında uygulamak oldu. Bu yönüyle emsallerine büyük fark attı. Çünkü en yakın emsali bir gün sonra başlatabildi. Görevliler iş başına gidemez diye düşünmedi. Emir demiri keserdi çünkü. 

Hiç inisiyatif almadı. 

Dönemi sönüktü. II. Bayezid ve son Padişah Vahdettin dönemleri gibi. 

Herkese gülücük dağıtmayı, herkese şirin görünmeyi ve mütevazı bir görünümü iyi becerse de becerdiği en iyi şey, meslek dayanışması idi. Kendisi gibi aynı mesleği deruhte eden birinin yediği herze ve kırdığı yumurtalara rağmen meslektaşını korumayı iyi bildi. Oğlum, sen ne yaptın böyle demedi. Öyle ya körler, sağırlar birbirini ağırlardı. Onun suyunu bulandırana haddini bildirmek ve ceza vermek için çok uğraştı ve inisiyatifi elden bırakmadan üyelere baskı yaparak bunda başarılı da oldu. Bu yönüyle iyi bir kinci olduğunu ve mesleki dayanışmaya önem verdiğini gösterdi. Öyle ya kim yan bakabilirdi bunlara. Kimin haddineydi ayrıca. 

Belki gözü daha yukarılardaydı ama işgal ettiği koltuktan daha düşüğüne layık görüldü. Halbuki hep denileni yapmış uyumlu biri idi. Koruyup kolladığı meslektaşı da kendisi gibi aynı akıbete duçar oldu. Çünkü o da kendisinden önce esemesi okunmayan çok küçük bir koltuğa gitti. Orada o küçük koltuğu da beceremedi. Altından koltuğu çekildi. Kendisinin de altından koltuğun çekilmesi yakındır. 

Nazarımda hem kendisi hem de koruyup kolladığı meslektaşı iyi imaj vermedi. Her ikisi de hoş bir seda bırakmadı. 

Şu bir gerçek ki marifet bir yere gelmek, bir koltuğu işgal etmek, koltuktan güç almak değil, adam olmaktır. 

Hasılı gelişi sessizdi, gidişi de sessiz oldu. Ardından timsah gözyaşı döken bile olmadı. Şöyleydi, böyleydi diyen de olmadı. 

Etkisiz elemandı vesselam.

Çene Çene Çene

Bir insan hep mi konuşur?

Sadece çenesi mi çalışır?

Bu çene hiç mi yorulmaz?

Bu çene hiç mi  arızalanmaz?

Bu çenenin hiç mi pili bitmez?

Bu çene yoruldum, biraz dinleneyim de mi demez?  

Bu çenenin TV düğmesi gibi bir kapatma düğmesi olmaz mı? 

Bu çene, hiç mi benden bu kadar demez?

Bu çeneye destek veren organlar hiç mi yeter deyip isyan etmez? 

Bu çene hep mi boş konuşur? 

O ağızdan hiç mi faydalı bir şey çıkmaz? 

Bu çeneden boş, lüzumsuz ve gereksiz söz mü çıkar hep? 

Bu çenenin çene dövmekten başka bir işlevi yok mu? 

Hep mi çene dövecek bu çene? 

Bu çenenin tek işlevi kafa ütülemek mi hep? 

Bu çenenin hiç mi insafı yok? 

Bu çene, çenemin zekatı susmaktır, biraz da zekât vereyim demez. 

Bu çene, çene çalmaktan ziyade susmanın da bir nimet olduğunu niçin düşünmez? 

Bu çene ne yer ne içer de bu kadar yavan konuşur? 

Bu çene niçin susma orucuna niyetlenmez?

Bu çenenin niçin çenesi düşük böyle?

Çenenin açılmasına büyük destek veren iki dudak, bu çenenin emellerine alet olmaya daha be kadar devam edecek?

Belli ki bu çene de Allah korkusu yok. Kuldan utanma da mı yok?

Belli ki bu çenede maruz bıraktığına empati uygulama da yok.

İnsan yaşlanınca niçin çeneye verir böyle hep?

Yoksa çene yaşlıların ayakta kalan tek sermayesi, tek koltuk değneği midir?