Cumartesi adımlayarak çarşıya çıktım. Çarşı her zamankinden
daha kalabalıktı.
Bu kalabalığın sebebi hikmeti nedir
derken jeton düştü: Okullar açılıyor.
Yanına çocuğunu almış anne ve baba
yollara düşmüş.
Dönüşte torunuyla bir akrabamı
gördüm. Torununa okul kıyafeti almaya gidiyormuş. Okul kıyafeti satanlar
gerinizde kaldı. Ters gidiyorsunuz dedim. Baktık oralara. Çok kalabalık. Bir de
şu çarşıya bakalım diye düşündük dedi.
İlk, orta ve lisede okuyan küçük
çocuğum olmadığından, bu yıllarda okul masrafı yapmıyorum.
Hoş, çocuklar okurken de okullar
açılacağı hafta alışverişe çıkmazdım. Ne yapıp ne edip kırtasiyeci ve okul
kıyafeti satanlar tenhalaşıncaya kadar uğramazdım. İğne atsan düşmezdi çünkü.
Eğitim ve öğretim istenildiği gibi
olmasa da herkes ne olacak bu eğitim işi dese de yine de herkeste bir umut var.
Bu insan yoğunluğu da bunun göstergesi. Bu umudun hiç bitmemesini temenni ederim.
İsterim ki öğrenci de veli de umduğunu bulamadığı için hayal kırıklığına uğramaz.
Okullar açılmadığı daha öğretmenler ne tür defter isteyeceği
belli olmadığı için kırtasiyeciden ziyade kuvvetle muhtemel okul kıyafeti yoğunluğu
bu çarşı pazarın kalabalık hali.
Bu vesileyle okul kıyafetlerine değinmek isterim. Okul kıyafetinin
faydası var, zararı var. Zararı faydasından daha çok bana göre.
Faydaları:
Okul kıyafeti okulda düzeni, disiplini ve güvenliği sağlar.
Herkes aynı kıyafeti giydiği için öğrenciler arasında kıyafet
giyme yarışı olmaz.
Öğrenci sabahleyin annesini uyandırıp “Anne bugün ne giyeyim”
demeyeceği için anne uykudan uyanmamış olacak. Çünkü çocuk ne giyeceğini, giyeceğinin
nerede olduğunu biliyor.
Okul kıyafeti satanlar bu sektörden ekmek yemeye devam ediyor.
Okul kıyafetleri diğer kıyafetlere göre daha az masraflı.
Her gün kıyafet kontrolü yaparak ve haftaya farklı kıyafetle
geleni almayacağım demek suretiyle okul idarecileri kendilerine iş bulmuş oluyor.
Zararları:
Her okulun farklı forması olduğundan öğrenci başka okula nakil
gittiğinde, okul kıyafetini yenilemek zorunda kalarak ikinci defa kıyafet masrafı
yapıyor. Bu da aileye artı külfet.
Tek tip kıyafet, tek tip öğrenci ve insan yetiştirme psikolojisini
yansıtmakta. Askeriye mantığı bu. Bu yaşta çocukları dar kalıplara hapsediyoruz.
Halbuki zevklerle renkler tartışılmaz. Renk ve farklılık birey yetiştirmede önemli.
Unutmayalım ki tek tip insan yetiştirmeye çalışmanın bu ülkeye bir faydası olmaz.
Tek tip kıyafetten bıkan öğrenci, okulu bitirince veya üniversiteye
gidince hıncını daha farklı giyinerek gösteriyor.
Okullarda tek tip kıyafet dayatması yerine, kontrollü kıyafet
serbestliğini savunuyorum. Daha sağlıklı nesiller için öğrencileri tek tip kıyafet
zorlamasından kurtarmak gerek.
Burada okullarda serbest kıyafet olursa, zengin-fakir ayrımı ortaya çıkar. Alan var, alamayan var denebilir. Okul dışında, yani hayatın içinde bu farklılık kendini göstermiyor mu? Okulları da hayatın parçası haline getirmek lazım.
Yorumlar
Yorum Gönder