Uyutanlar ve Kafa Karıştıranlar

Uyutanlar ve Kafa Karıştıranlar

Uyutanlar

Ninni, çocuklar uyusun diye büyükler tarafından söylenir. Bu şekil alışan çocuk uyumadan önce hep ninni bekler. Çünkü ninniyi çok sever. Ninninin ardından çocuk mışıl mışıl derin bir uykuya dalar. Bu yönüyle ninni olmalıdır ve güzel bir şeydir. 

Din, insanı iyiye ve güzele yöneltmek suretiyle dünya ve ahiret hayatında mutlu etmeyi amaçlamakta ise de dinin gerçekliğinden ziyade akıl, mantık, din ve hayatın gerçeklerine aykırı olacak şekilde dinin gizeminden bahsetmek de uyku görevi görür. Bu tür hikayeleri kendinden bir şeyler katarak kendi üslubuyla dinleyicilerine aktaran kişiler de sevilir ve dinlenir. Çünkü kendilerini uyutacak birilerini bulmuşlardır. Bu tür uyutma görevini yapanların çoğu bu yönleri dolayısıyla şöhret bulur, taltif görür ve el üstünde tutulur. Çünkü kalabalıkları uyutmak ve uyuşturmak kolay değildir.

Dinin gizemi deyip de geçip gitmeyelim. Din konusunda otorite olan, sevilip sayılan, el üstünde tutulan, söylediği ve yaptığında hep hikmet aranan kişiler, ayakları yere basan bir din yerine dinin gizemini silah olarak kullanırlar. En büyük malzemeleri budur. Menkıbe üzerine hayatlarını kurarlar. Müritler arasında bu tiplerin sırları kulaktan kulağa fısıldanır. Geriye tek şey kaldı. Müritlerin şeyhlerini uçurması. O uçacak ki arkasına takıp kendilerini de uçursun.

Anlatılan fıkra ve hikayelerde mantık arayıp sorgulayanlar nedense dini menkıbe ve gizemler üzerine bir şey söylemezler. Çünkü anlatılan her dini menkıbe gerçek kabul edilir. Bu tür menkıbe ve gizeme kendini kaptıranlar, akıl ve mantığına yatmadığı için eleştirenleri itikatsızlık veya itikat eksikliği olarak görürler. Çünkü kendileri gibi şeksiz şüphesiz teslim olmamışlardır.

Kafa Karıştıranlar

Uyutanların yanında az olsa da uyuyanları uyandırmaya çalışanlar var. Bunlar gizeme ve menkıbeye karşılar. Toplumun yerleşik din anlayışından farklı şeyler söylerler, geçmişten beri şöhret bulmuş bazı yorum ve anlayışları eleştirerek yeni bir bakış açısı ve anlayış getirmeye çalışırlar. Yani ezberleri bozarlar.

Dini anlayışa yeni yorum getirenler ses getirir. Birileri kulak kabartır. Toplumda karşılık bulmaya başlayınca, ezberlerinin bozulmasını istemeyen, gizemden ve mevcudu yürütmekten beslenenler seslerini yükseltir. Arkalarında kendilerini destekleyen yüz binler olunca sesleri baskın çıkar. Her sesi gür çıkan cılız sesi bastırır misali, arkasında bir güç olmadan ses verenlerin bir şekil sesi kesilir. Çünkü gizemcilere göre bu ezber bozanlar bozguncudur. Din bunlardan dolayı tahrifata uğruyor. Bunların başı pardon sesi hemen kesilmeli ki kendi düzenleri ve büyük çoğunluğun dini zarar görmesin. Kendilerine göre gerçek dini de kendileri temsil ettiklerine göre hemen bir linç kampanyası başlatarak ezber bozan veya bozmaya çalışanı anasından doğduğuna pişman ederler. Çünkü onlara göre bunlar müsteşriktir, müsteşriklerin yerli versiyonudur, zındıktır, mürtettir. Yeniden İslam’a girmek için tövbe etmeleri gerekir. Tövbe de yeterli gelmez. Çünkü aynı zamanda özür dilemelidirler. Bu yeterli mi? Çoğu zaman bu da yeterli görülmez. Çünkü bu sefer de korkusundan böyle yaptı denir.